Ο Ντέρικ Ρόουζ πριν από λίγες μέρες συμφώνησε και θα επιστρέψει στην Νέα Υόρκη για να συνεχίσει εκεί την καριέρα του, μια καριέρα που ο πόνος από τους πολλούς τραυματισμούς και τα…πιθανά δάκρυα που έφεραν οι δύσκολες στιγμές και μόνο που συνεχίζεται αποτελεί έναν τεράστιο άθλο.
Όταν το 2008 έκανε τα πρώτα του βήματα στο ΝΒΑ μας είχε αφήσει όλους με ανοιχτό το στόμα, με το ταλέντο, την έκρηξη και την δύναμη που έβγαζε στο παιχνίδι του…ένας πραγματικός ταύρος άκρως ταιριαστό τότε αφού αγωνιζόταν στους Μπούλς.
Οι τραυματισμοί τον χτύπησαν ανελέητα αλλά και πάλι σε κάποιες του κινήσεις ακόμα και τώρα σου έρχεται στο μυαλό το απίστευτο ταλέντο του σε συνδυασμό με τα σπάνια αθλητικά του προσόντα.
Το Τομ Τίμποντο παίρνει και πάλι κοντά του τον Ρόουζ με τον συγκεκριμένο τεχνικό να τον επιλέγει και να τον έχει συντροφιά σε όλες τις ομάδες που έχει προπονήσει, κίνηση άκρως τιμητική για τον λαβωμένο από τραυματισμούς εδώ και τόσα χρόνια πόιντ γκάρντ.
Ο Ρόουζ με το μαχητικό πνεύμα που τον διακρίνει μπορεί να βοηθήσει και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για αθλητές και όχι μόνο που σκέφτονται να παραδoθούν στις κακοτυχίες που επιφυλάσσει σε όλους η ίδια η ζωή.
Ο MVP του 2008 μετά από όλα όσα πέρασε κάποιες φορές έφτασε στο σημείο μηδέν και μπορεί να είπε στον ίδιο του τον εαυτό ότι μέχρι εδώ ήταν, το ταξίδι τελείωσε. Αυτό όμως δεν συνέβη και εφόσον δεν συνέβη ο Ντέρικ δεν παραδόθηκε ποτέ δεν επέτρεψε στα τεράστια προβλήματα να τον “εξαφανίσουν” μπορεί να τον λύγισαν αλλά βρήκε την δύναμη να σηκωθεί και πάλι με το κάθε λεπτό πλέον που βρίσκεται μέσα στα παρκέ να είναι γλυκό και μοναδικό.
Στην πορεία ενός αθλητή τα πιο δύσκολα και μοναχικά διαστήματα είναι αυτά των τραυματισμών, όχι επειδή ξαφνικά όλοι χάνονται από κοντά τους αλλά γιατί η συγκεκριμένη μάχη είναι κυρίως εσωτερική.