Διανύουμε την πιο παράξενη αγωνιστική σεζόν για όλες τις ομάδας στην χρονιά της πανδημίας. Με αποχή από την περασμένη άνοιξη, αγώνες κατάταξης μέσα από… μίνι προετοιμασία το καλοκαίρι και επιστροφή στο νέο πρωτάθλημα με δεύτερη προετοιμασία μέσα σε λίγους μήνες.
Όλα αυτά για τις ομάδες της μεγάλης κατηγορίας. Ακόμη δυσκολότερη όμως ήταν η κατάσταση γι’ αυτές που κέρδισαν την άνοδο από τη Football League. Απόλλων και ΠΑΣ Γιάννενα είχαν σταματήσει από τον Μάρτιο και μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού δεν γνώριζαν ούτε αν ούτε και πότε θα ξαναπαίξουν.
Παρά τις αντιξοότητες όχι μόνο κατάφεραν να σταθούν μέχρι τώρα αξιοπρεπώς στις απαιτήσεις της μεγαλύτερης κατηγορίας αλλά – δικαίως – χαρακτηρίζονται αδικημένες για τη συγκομιδή βαθμών που σε κάποια παιχνίδια δεν ήταν ανάλογη της εξαιρετικής εικόνας τους.
Εικόνας που δεν αφορά μόνο στο αποτέλεσμα και την ψυχρή λογική των αριθμών, αλλά σε αυτό που οι προπονητές τους έχουν παρουσιάσει ως ποδοσφαιρική λογική αρχικά και θέαμα εν τέλει στον αγωνιστικό χώρο.
Γεγονός ιδιαίτερα τιμητικό για τους προπονητές τους, τη δουλειά που έχουν βάλει στις ομάδες τους και την αποδοχή που ήδη έχουν ακόμη και από αντιπάλους για όσα παρουσιάζουν.
Κι αν οι προβολείς φωτίζουν τις παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις, καλό θα είναι να τους γυρίζουμε συχνά σε τέτοιες προσπάθειες συλλόγων που αν δεν εξελιχθούν, μειώνουν τις πιθανότητες δημιουργίας ενός ανταγωνιστικότερου πρωταθλήματος.