Έξι εντός έδρας παιχνίδια, έξι φορές που ο Ολυμπιακός δέχεται 20+ πόντους και κυνηγάει στο σκορ από την πρώτη περίοδο. Το δείγμα είναι πλέον επαρκές και φέρνει ανησυχία. Γράφει ο Χρήστος Καούρης. 

Δύο βήματα μπρος την περασμένη εβδομάδα, ένα πίσω χθες βράδυ για τον Ολυμπιακό. Η ήττα από την ισχυρή Βαλένθια είναι πισωγυρίσμα, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα που προκύπτει έχει να κάνει με την νοοτροπία του γκρουπ. 

Ως γνωστόν, επαναλαμβανόμενη σύμπτωση δεν υπάρχει. 

•    1η αγωνιστική κόντρα στη Ζάλγκιρις, πρώτο δεκάλεπτο 18-23. Το ματς γυρίζει ως το 58-47 στο 30΄, αλλά ακολουθεί κατάρρευση και ήττα στον πόντο. 
•    3η αγωνιστική απέναντι στην Αρμάνι, δεκάλεπτο στο 18-21. Η επιστροφή ολοκληρώνεται στο δεύτερο μέρος, νίκη καθαρά. 
•    4η αγωνιστική με την λειψή ακόμη Μακάμπι αντίπαλο, 15-22. Δράμα στο φινάλε, τριποντάρα Χάρισον, νίκη. 
•    6η αγωνιστική κόντρα στην Εφές, ντεμπούτο Λάρκιν, 26-29, η Εφές στον αυτόματο πιλότο έκτοτε, 79-84. 
•    8η αγωνιστική, Ολυμπιακός-Άλμπα, 10-22. Δεύτερο ημίχρονο απόλυτης κυριαρχίας, νίκη 75-71. 
•    11η αγωνιστική, διαλυμένος από τον κορωνοϊό απέναντι στην Μπασκόνια, 15-23, το μοναδικό παιχνίδι στο οποίο δεν χωράει κριτική, 76-90. 

Συνοψίζοντας, ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ και στα έξι εντός έδρας παιχνίδια που έχει δώσει στην Ευρωλίγκα.  Σε αυτά σκοράρει κατά μέσο όρο 17 πόντους και δέχεται 23.3. Η σούμα βγάζει ρεκόρ 3-3, όμως το πρόβλημα δεν είναι μόνο η αριθμητική. 

Ακόμα και στην φετινή διοργάνωση, στην οποία η δύναμη της έδρας έχει πάει περίπατο, οι ερυθρόλευκοι αποτυγχάνουν συστηματικά να μπουν στο παιχνίδι έτοιμοι πνευματικά, επιτρέποντας στον εκάστοτε αντίπαλο τους να κερδίσει στην αυτοπεποίθηση και την σιγουριά που κάθε ομάδα χρειάζεται όταν αγωνίζεται μακριά από το σπίτι της. 

Μετά την αποκαρδιωτική εμφάνιση απέναντι στην Βαλένθια ο Γιώργος Μποζίκας, βοηθός του κόουτς Μπαρτζώκα, υπήρξε ασυνήθιστα σκληρός με την ομάδα του, θέτοντας ξεκάθαρο θέμα μιας ομάδας που ακόμη χτίζει την νοοτροπία της και διαπιστώνοντας πως οι ερυθρόλευκοι δεν είναι ακόμη σε θέση να διαχειρίζονται την ευφορία της νίκης.  Πως όταν δεν αισθάνονται την πλάτη τους κολλημένη στον τοίχο, ο δείκτης συγκέντρωσης, αγωνιστικότητας και πειθαρχίας πέφτει αισθητά.  

Η απουσία του Παπανικολάου προφανώς ευσταθεί ως δικαιολογία,  ο τραυματισμός του Πρίντεζη έκανε ακόμα πιο δύσκολο το έργο, όμως όλα αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αν ο Ολυμπιακός προσπαθούσε, αλλά έβγαινε λειψός στο τελικό ζύγι. Από το πρώτο λεπτό του αγώνα ως το ημίχρονο, οι ερυθρόλευκοι σχεδόν απέφευγαν τις επαφές, ήταν δεύτεροι σε όλες τις διεκδικήσεις και διόλου διατεθειμένοι να θυσιάσουν το κορμί τους. Ακόμα κι όταν σάλπισαν αντεπίθεση στην τρίτη περίοδο, επέτρεψαν στην Βαλένθια να σκοράρει το τελευταίο καλάθι της περιόδου χωρίς να χρησιμοποιήσουν έστω ένα από τα δύο φάουλ που είχαν για ξόδεμα. 

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε πει την αλήθεια όλου του παιχνιδιού από το ημίχρονο: «Η προσέγγιση μας είναι ολότελα λάθος, προσπαθούμε να ξεκινήσουμε τον αγώνα από την επίθεση». 

Η τεχνική ανάλυση και το αράδιασμα επιμέρους λεπτομερειών δεν έχουν την παραμικρή σημασία μπροστά στην μεγάλη εικόνα. Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να παίξει την φετινή Ευρωλίγκα με το μαχαίρι στα δόντια, φορώντας το μανδύα του αουτσάιντερ για σαράντα λεπτά ανεξαρτήτως αντιπάλου, προηγούμενων αποτελεσμάτων, ευνοϊκών συγκυριών ή αναπόφευκτων αναποδιών. 

Τη στιγμή που θεωρεί πως αίφνης ψήλωσε λίγο παραπάνω από όσο του πρέπει, δαγκωνιές σαν τις χθεσινές των νυχτερίδων θα τον επαναφέρουν στην σκληρή πραγματικότητα.