Κάποιοι είναι ρούκι, κάποιοι δευτεροετείς, πάντως όλοι κάθε άλλο παρά μας ειχαν δείξει το πλήρες εύρος των δυνατοτήτων τους. Αυτό αποδεικνύεται φέτος, αφού η πεντάδα που ακολουθεί έκανε τα βλέφαρα να σηκωθούν παραπάνω από μία φορές στις πρώτες 8 αγωνιστικές.
PG: Γουέιντ Μπόλντγουϊν
H ρούκι χρονιά του στον Ολυμπιακό ήταν – το λιγότερο – μέτρια, χωρίς αυτό να είναι 100% δική του ευθύνη. Ένας point guard με σπάνια για την Ευρώπη αθλητικά προσόντα και μέγεθος, όμως την ίδια στιγμή άμαθος και ανήμπορος να κουμαντάρει ευρωπαϊκή ομάδα, πόσο μάλλον στο υψηλότερο επίπεδο. Η απόφαση να μετακομίσει στο Μόναχο, να βρει άφθονο χρόνο συμμετοχής (27:31) και να παίξει για έναν προπονητή του επιπέδου του Αντρέα Τρινκέρι ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να επιλέξει ο νεαρός γκαρντ.
Το παιχνίδι του παραμένει ενστικτώδες, παρορμητικό, πνευματικά ευάλωτο, γεμάτο γωνίες και όχι καμπύλες, όμως στους Βαυαρούς έχει την δυνατότητα να μάθει παίζοντας, να κάνει λάθη και να διδαχθεί, να εντυπωσιάσει και να αποτύχει. Μετρά ήδη τρεις 18άρες σε πόντους, κατά μέσο όρο βάζει 13.1, οι ασίστ είναι περίπου όσες τα λάθη (24/18). Κλέβει μπάλες (1.9), κερδίζει βολές (19/28) και όταν ξεκινά καλά μπορεί να είναι ως και καθοριστικός.
SG: Τζόρνταν Λόιντ
Ελάχιστοι κατάλαβαν γιατί η Βαλένθια άφησε να της φύγει από την Φοντέτα ο 27χρονος σκόρερ, όμως ο Ερυθρός Αστέρας έπιασε τον πρώτο αριθμό του λαχείου φέρνοντας τον στο Βελιγράδι. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 21.6 πόντους, τράβηξ3 30 με τη Μπασκόνια και 31 με κοτζάμ ΤΣΣΚΑ, συμμετέχει σε ριμπάουντ (4.4), ασίστ (2.6), είναι μάλλον οικονομικός στις προσπάθειες του με 53.7% δίποντο και 32.8% τρίποντο. Επιπλέον, ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έχει στην διάθεση του έναν αξιόπιστο closer στον οποίο μπορεί να ακουμπά στα τελευταία λεπτά των κλειστών παιχνιδιών. Όχι κι άσχημα.
SF: Μάριους Γκριγκόνις
Άπαντες έβλεπαν μαύρα σύννεφα να μαζεύονται πάνω από το Κάουνας όταν ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είπε “si” στην Μπαρσελόνα. Οκτώ αγωνιστικές μετά την έναρξη της Ευρωλίγκας η Ζάλγκιρις μετρά το υγιέστατο 5-3, έχοντας μάλιστα ξεκινήσει με τέσσερις εκτός έδρας νίκες. Βασικός υπεύθυνος για το παραπάνω δεν είναι άλλος από τον MVP του Οκτώβρη Μάριους Γκριγκόνις, που υπήρξε υπόδειγμα σταθερότητας και αποτελεσματικότητας. Ακόμα και μετά τις δύο τελευταίες ήττες ο Λιθουανός γκαρντ/φόργουορντ μετρά 15.1 πόντους με 51% δίποντο και 43.8% τρίποντο, μένοντας κατά κανόνα μακριά από τα λάθη παρά τις αρκετές κατοχές που διαχειρίζεται. Το λεπτοκαμωμένο σουλούπι του δεν γεμίζει το μάτι, όμως όποιος τον υποτίμησε το πλήρωσε ακριβά.
PF: Ακίλε Πολονάρα
Δύσκολο πράγμα να πρέπει να χωρέσεις στα παπούτσια του Τόκο Σενγκέλια, όπως και να σε λένε. Από τότε που ο Ιταλός φόργουορντ/σέντερ φόρεσε το μανδύα του ήρωα και με την ασίστ στον Βιλδόσα χάρισε το πρωτάθλημα Ισπανίας στην Μπασκόνια, έγινε άλλος άνθρωπος. Η ευελιξία που χαρίζει στον Ιβάνοβιτς είτε σαν «4», είτε σαν «5» του δίνει 29:37 κατά μέσο όρο στο παρκέ, τα περισσότερα από κάθε άλλον στην ομάδα. Μαζεύει ριμπάουντ σωρηδόν (7.2 συνολικά, 2.2 επιθετικά), συνεισφέρει κοντά ή μακριά από το καλάθι (9.7 πόντοι), γεμίζει την στατιστική του (14.7 αξιολόγηση, 2ος μετά τον Χένρι).
C: Χασάν Μάρτιν
Το εργοστάσιο παραγωγής σέντερ του Ολυμπιακού παρουσίασε φέτος το νέο του μοντέλο. Ο 25χρονος Αμερικανός έχει σπάνια επαφή με το καλάθι, τελειώνοντας με ισορροπία και αρμονικό footwork τα pick n roll Σλούκα και Σπανούλη. Το 32/36 των πρώτων 8 αγωνιστικών στα δίποντα μιλάει από μόνο του, όπως και οι 9.1 πόντοι. Παίρνει εξαιρετικό βαθμό σε ριμπάουντ (5.5 συνολικά, 2.3 επιθετικά), ενώ η άμυνα του πάνω από τη στεφάνη είναι δυσανάλογα ικανοποιητική σε σχέση με τα προσδοκώμενα (0.8 μπλοκ). Οι βολές είναι ένα πρόβλημα, λες και χρειάζεται έναν ακόμη λόγο να θυμίζει το ξεκίνημα των Χάινς και Ντάνστον στο λιμάνι.