Ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου γράφει στο blog για τη νίκη της εθνικής στην Μολδαβία και την εμφάνιση που έφερε ξανά τα χαμόγελα ενόψει του “τελικού” με την Σλοβενία.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Καμία νίκη σε διεθνές επίπεδο δεν έρχεται χωρίς προσπάθεια και ιδρώτα στο γήπεδο, ακόμα κι όταν πρόκειται για “κατώτερο” αντίπαλο. Ίσα ίσα σε τέτοιες περιπτώσεις ελλοχεύει ο κίνδυνος να σε παρασύρει σε τρόπο παιχνιδιού που τον βολεύει και “χαλάει” τη σκέψη και το μυαλό σου.
Δε χρειάζεται να θυμίσουμε τις εποχές που χάναμε εντός και εκτός από τους ερασιτέχνες των νησιών Φερόε ή μάλλον πρέπει πάντα να έχουν ξεχωριστή θέση στο κεφάλι μας ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Έχοντας αυτό ως δεδομένο η νίκη στην Μολδαβία έφερε περισσότερα κέρδη από το απλό τρίποντο. Χωρίς πειράματα, με τους παίκτες στις σωστές θέσεις, με κανονικό δεξί μπακ, αμυντικά χαφ με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ελευθερία στους δύο ποιοτικότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές, Μπακασέτα και Φορτούνη, η Ελλάδα έπαιξε κυριαρχικό ποδόσφαιρο και ιδίως στο πρώτο ημίχρονο ήταν καταπληκτική.
Με ιδέες, ανελέητο πρέσινγκ, ορθολογική ανάπτυξη και τους δύο προαναφερθέντες σκόρερ να “ζωγραφίζουν” στο γήπεδο, το 0-2 έμοιαζε λίγο για να αποτυπώσει την εικόνα του παιχνιδιού. Φυσιολογικά η απόδοση έπεσε στο δεύτερο μέρος, αλλά η εθνική μας διατήρησε την καλή εικόνα, παρά τις αλλαγές.
Το Κόσσοβο λίγο έλειψε να μας κάνει το χατήρι στο άλλο παιχνίδι, αλλά τελικά η Σλοβενία πήρε τη νίκη και είναι σε θέση οδηγού στον όμιλο. Αυτό σημαίνει ότι την Τετάρτη χρειαζόμαστε μόνο νίκη για την πρωτιά. Το πόσο σημαντική είναι αυτή η νίκη, αποδείχθηκε προσφάτως όταν “θημηθήκαμε” ότι με ένα Χ κόντρα στην Εσθονία, θα είχαμε ελπίδες πρόκρισης στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Το θετικό είναι ότι η ομάδα του Φαν’τ Σχιπ έδειξε ξεκάθαρα ότι μπορεί, αρκεί να μη βάζει η ίδια τρικλοποδιές στον εαυτό της, είτε με κάποιες περίεργες επιλογές, είτε με γκρίνια χωρίς λόγο και ουσία. Το έχω ξαναγράψει, αλλά αποδεικνύεται κάθε φορά, όταν βάζεις τον εαυτό σου “κάτω” από την ομάδα, τότε μόνο κέρδη μπορούν να υπάρξουν. Οι παίκτες γουστάρουν να φορούν το εθνόσημο, χαμογελούν και αυτό φαίνεται και στο παιχνίδι τους.