Οι προβλέψεις από τη στιγμή που η Ευρωλίγκα καθιέρωσε το νέο φορμάτ και ένα πρωτάθλημα δύο γύρων αρχικά με 16 και πλέον με 18 ομάδες έχουν αποδειχθεί δύσκολες. Τα προηγούμενα χρόνια εφαρμόζοντας τη συνθήκη του ν+1 μπορούσαμε από πολύ νωρίς να βγάλουμε κάποια σχετικά ασφαλή συμπεράσματα. Φέτος, όμως οι συνθήκες διεξαγωγής έχουν ουσιαστικά αλλάξει από αστάθμητους παράγοντες. Και τα κομπιούτερ κινδυνεύουν να… τρελαθούν αφού οι όποιες σταθερές πάνε… περίπατο!
Όσοι παρακολουθούν στενά την Ευρωλίγκα ξέρουν ότι ούτως ή άλλως πρόκειται για την μάλλον, πιο απρόβλεπτη, διοργάνωση της ηπείρου. Ο κορονοϊός, τα προβλήματα μετακίνησης, οι απρόβλεπτες απουσίες παικτών, τα άδεια γήπεδα και οι αναβολές ήδη επτά αγώνων τις πρώτες πέντε αγωνιστικές καθιστούν οποιαδήποτε πρόβλεψη σχεδόν… αδύνατη! Ας προσπαθήσουμε λοιπόν το… αδύνατο!
Όπως έχουμε εξηγήσει και στο παρελθόν υπάρχουν δυο… βαθμολογίες ανά πάσα στιγμή. Η κανονική που δείχνει τα πεπραγμένα των ομάδων και η βαθμολογία του ν+1 που εκφράζει την τάση των ομάδων και το πιθανό τελικό άθροισμα νικών της μετά από 34 αγωνιστικές. Με μια μικρή ανάλυση των πέντε πρώτων αγωνιστικών που ούτως ή άλλως δεν έχουν ολοκληρωθεί καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μόνο μια βαθμολογία φέτος: Αυτή που θα βλέπουμε σε real time ανά πάσα στιγμή. Με μπόλικους αγώνες σε εκκρεμότητα και άλλους τόσους υποψήφιους για… αναβολές ποιος μπορεί να προβλέψει για παράδειγμα τη συμπεριφορά της Ζενίτ ή της Βιλερμπάν που έχουν δώσει μόλις δύο από τα πέντε παιχνίδια τους;
Επειδή ακόμη και με αυτές τις συνθήκες υπάρχουν ορισμένα ακριβή αριθμητικά μεγέθη ας κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση. Η παρουσία της Ζάλγκιρις και της Μπάγερν στην κορυφή της βαθμολογίας δεν είναι τυχαία. Έχουν ήδη κάνει τρεις εκτός έδρας νίκες, έχουν ηττηθεί από μια φορά εντός έδρας και ο δείκτης τους αυτή τη στιγμή είναι στο +2. Φυσικά η σχετική αστάθεια που δείχνουν είναι… επικίνδυνη για προβλέψεις.
Η Ζάλγκιρις μας έχει συνηθίσει από τα προηγούμενα χρόνια σε τέτοιες συμπεριφορές, η Μπάγερν όχι και οι 3 γρήγορες εκτός έδρας νίκες που έκανε θα την κρατήσουν κοντά ή μέσα στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας για πολύ καιρό ακόμη. Σίγουρα, η Μπαρτσελόνα που έχει προστατεύσει ως τώρα την έδρα της και βρίσκεται στο +1 μοιάζει για πολλούς λόγους πολύ πιο ασφαλής συνθήκη. Αν θεωρήσουμε ότι η προστασία της έδρας είναι το νούμερο ένα ζητούμενο στη διοργάνωση τότε η Μπαρτσελόνα και η Αρμάνι δείχνουν ένα πρώτο δείγμα σταθερότητας. Μόνο αυτές δεν έχουν γνωρίσει εντός έδρας ήττα από τις ομάδες που έχουν καταφέρει να παίξουν 4 ή 5 παιχνίδια.
Στον αντίποδα μοιάζει από πολύ νωρίς να βγαίνει έξω από την εικόνα η Χίμκι. Με τρεις από τις πέντε ήττες της στη Μίτισι Αρένα οι πιθανότητες είναι ξεκάθαρα σε βάρος της. Και τις προηγούμενες τέσσερις χρονιές που εφαρμόστηκε το νέο φορμάτ υπήρχαν ομάδες που ξεκίνησαν με 0-5. Η Γαλατασαράι το 2016-17, η Εφές την επόμενη σεζόν, η Μπουντούτσνοστ το 2018-19 και την περασμένη σεζόν η Βαλένθια. Μόνο η Βαλένθια ανέκαμψε από το αβυσσαλέο ξεκίνημα και στο τέλος της ημιτελούς σεζόν είχε φτάσει τις 12 νίκες! Η Γαλατά του 2017 τελείωσε με 11, η Εφές με 7 και η Μπουντούτσνοστ με μόλις 6 στις αντίστοιχες τρεις περιπτώσεις που είχαν προηγηθεί.
Αν εξαιρέσουμε λοιπόν Ζάλγκιρις, Μπάγερν και Χίμκι οι υπόλοιπες 15 ομάδες κινούνται στον δείκτη της κλίμακας από -1 μέχρι +1. Αυτό δημιουργεί μέσα στη χαοτική φετινή Ευρωλίγκα ένα αίσθημα ισορροπίας! Αν η λογική αυτή διατηρηθεί τότε μπορούμε να πούμε με σχετική ασφάλεια ότι οι 17 νίκες στο τέλος της κανονικής περιόδου θα δίνουν 100% πρόκριση. Δεν θα χρειαστεί το +1 (η 18η νίκη δηλαδή) και είναι πολύ πιθανό να φτάσουμε κοντά στο αντίστοιχο περσινό φαινόμενο. Εξι αγωνιστικές πριν το τέλος όταν ‘’λόκαρε’’ η διοργάνωση η πιθανότητα να περάσει και παραπάνω από μια ομάδες με 16 νίκες ήταν εξαιρετικά ορατή. Προφανώς στην ψυχρή λογική των αριθμών δεν χωράνε όπως προαναφέραμε οι αυξημένοι αστάθμητοι εξωαγωνιστικοί παράγοντες της φετινής δύσκολης και πρωτόγνωρης συνθήκης.