Δώδεκα μήνες πριν, 18 Οκτώβρη 2019.
Ο Ολυμπιακός είχε ήδη διαλυθεί στο «Αστρομπάλ» από την Βιλερμπάν, δείχνοντας από την πρεμιέρα ψυχολογία παραιτημένης ομάδας, δίχως πίστη και αυτοπεποίθηση. Ο Ντέιβιντ Μπλατ είχε ήδη αποχωρήσει, ο Κεστούτις Κεμζούρα αναλάμβανε. Οι ερυθρόλευκοι έφεραν παντού πάνω τους τα σημάδια ενός ταλαιπωρημένου οργανισμού: ηχητικά που διέρρεαν, οικονομικά προβλήματα, μέχρι τέλους, παίκτες που αποχωρούσαν, άλλοι που έρχονταν, κέντρο διερχομένων κανονικό. Τσιρότα το ένα πάνω στο άλλο σε μια πληγή που είχε ήδη κακοφορμίσει. Εκείνο το βράδυ η ταπεινή Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης περνούσε από το Σ.Ε.Φ με νίκη 77-68 στην παράταση.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Ολυμπιακός είναι και πάλι ένας σύλλογος με εύρυθμη λειτουργία. Σε αυτό το περιβάλλον χτίζεται μια κανονική ομάδα, με όλα τα χαρακτηριστικά που την διακρίνουν. Πέρα και πάνω από την έκρηξη συναισθημάτων που φέρνει μια νίκη όπως η χθεσινή, αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος των ερυθρόλευκων.
Οι έχοντες ισχυρή μνήμη δεν θα έχουν ξεχάσει την επική ανατροπή απέναντι στην Χίμκι, από το -8 στα 69΄΄, την νίκη στην παράταση. Εκείνο ήταν πυροτέχνημα, να θυμίζει τα παλιά και να προκαλεί χαρμολύπη και μελαγχολία. Το 85-82 επί της Μακάμπι φέρνει αισιοδοξία, γιατί κάτι χτίζεται σε στέρεες βάσεις: είναι φανερό από μακριά.
Ομάδα λοιπόν:
– Με ρόλους. Οι δημιουργοί δημιουργούν, ο Σλούκας, ο Σπανούλης, από κοντά ο Παπανικολάου, Οι σουτέρ και οι σκόρερ σουτάρουν, ο Χάρισον, ο Πρίντεζης, ο Βεζένκοφ, ο Μακίσικ. Οι χαμάληδες ασχολούνται με ριμπάουντ και άμυνες χωρίς να γκρινιάζουν αν δεν πάρουν την μπάλα, ο Μάρτιν, ο Τζένκινς, ο Έλις, ο Ζαν-Σαρλ. Οι μικροί περιμένουν την ευκαιρία τους: Λαρεντζάκης, Χαραλαμπόπουλος, Κόνιαρης, Νικολαϊδης, Χρήστίδης. Αν ξέρεις ποια είναι η δουλειά σου και είσαι χαρούμενος με αυτήν, έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Επιπλέον, είσαι υπόλογος αν ένα βράδυ βρεθείς λειψός – τίποτα δεν είναι σχετικό.
– Με έλλειψη εγωισμού. Στο πρόσφατο παρελθόν ο Ολυμπιακός είδε την κληρονομιά και την ιστορία του να δυσφημίζονται από συμπεριφορές ανήκουστες τύπου Μπριάντε Γουέμπερ, Γουιλ Τσέρι, Γουίλι Ριντ. Οι φετινοί νεοφερμένοι δείχνουν να περνούν με άνεση το τεστ χαρακτήρα, απόδειξη η μετριοφροσύνη του Χάρισον και του Μάρτιν στις δηλώσεις τους.
– Με ευκαιρίες σε όλους. Όποιος πιστεύει ότι ήταν απλή η απόφαση του Γιώργου Μπαρτζώκα να τελειώσει το ματς με την Μακάμπι με τον Σλούκα στον πάγκο για όλη την τελευταία περίοδο, ας το ξανασκεφτεί. Ναι, ο ηγέτης του Ολυμπιακού ήταν φανερά σκασμένος από την υπερπροσπάθεια της Τετάρτης, όμως οι ερυθρόλευκοι αγκομαχούσαν στην επίθεση. Και στην τελευταία επίθεση ακόμα, ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της ομάδας ήταν στον πάγκο.
Δίπλα του καθόταν ο Πρίντεζης των 313 αγώνων Ευρωλίγκας, clutch και χλατς αποδεδειγμένος με πιστοποιητικό Κωνσταντινούπολης. Ο Έλληνας κόουτς έστειλε στο παρκέ Χάρισον, Βεζένκοφ, Μακίσικ και Μάρτιν για συντροφιά στον Σπανούλη και έδωσε στον πρώτο την ευκαιρία να πάρει το ματς. Κερδίζοντας το στοίχημα, ο Coach B τσέπωσε κάτι πολύ σημαντικότερο από μία νίκη που μπορεί να έρθει ή όχι: την αίσθηση της αξιοκρατίας και της ισονομίας που μαθηματικά θα πείσουν και θα κερδίσουν τον παίκτη, από τον Σπανούλη της ειδικής διαχείρισης ως τον Λαρεντζάκη που τρώει τις σάρκες του για ένα πεντάλεπτο. Η εικόνα των πανηγυρισμών στο τέλος αποδεικνύει του λόγου το αληθές, αλλά είναι εξίσου προφανές ότι οι αντοχές θα δοκιμαστούν και όταν το φύλλο γυρίσει.
Στην φετινή σχιζοφρενική Ευρωλίγκα, αυτήν στην οποία τα φαβορί στέκουν ήδη ζαλισμένα από τις διαδοχικές σφαλιάρες και η θεωρία της σχετικότητας είναι ο μοναδικός νόμος, ο Ολυμπιακός ελπίζει πως θα συνεχίσει να βελτιώνεται, δρώντας σαν κανονική ομάδα. Με αδυναμίες και πλεονεκτήματα, βραδιές στις οποίες δεν βγαίνει τίποτα και άλλες στις οποίες μια παλιά αγριόγατα του Κεντάκι σηκώνεται από τα εννιά μέτρα και το χλατσώνει.