Ο Νικήτας Αυγουλής γράφει στο blog του, με τεχνικές λεπτομέρειες γιατί ο Ολυμπιακός έχασε από την Ζάλγκιρις και γιατί ενώ ήταν γεμάτος ενέργεια και διάθεση εκτέθηκε σε δύο φάσεις που έκριναν την αναμέτρηση.

Ξεκίνησε η πιο περίεργη σεζόν της ιστορίας στην Ευρωλίγκα. Εν μέσω πανδημίας, με τα μισά γήπεδα άδεια με μασκοφόρους εργαζόμενους και με ομάδες που άλλαξαν από ρόστερ μέχρι νοοτροπία. Ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε ανέτοιμος στο πρώτο ματς μιας τέτοιας σεζόν, αν και για μεγάλο διάστημα έδειχνε απόλυτα έτοιμος κόντρα στην Ζάλγκιρις. 

Οι “ερυθρόλευκοι” παρουσίασαν εναλλάξ δύο πρόσωπα το ατυχές γι’ αυτούς ήταν πως τελείωσαν το ματς με το κακό τους πρόσωπο, κάτι που πρακτικά τους στοίχισε τη νίκη. Δεν ήταν θέμα όρεξης ή ενέργειας… Σε πολύ κρίσιμες στιγμές της τελευταίας περιόδου ο Ολυμπιακός είχε και την ενέργεια να βγάλει σπουδαίες άμυνες και την όρεξη να μαζέψει επιθετικά ριμπάουντ. Το πρόβλημα ήταν καθαρά επιθετικό κι εκεί εντοπίζεται το… ανέτοιμος. Είχε ευκαιρίες, δημιουργούσε ευκαιρίες αλλά δεν μπορούσε να δει καλάθι, δεν μπορούσε (εκτός από ένα γκολ φάουλ του Σπανούλη) να επιτεθεί ορθόδοξα και με εμπιστοσύνη στον εαυτό του. 

Το παιχνίδι κρίθηκε ουσιαστικά σε μια φάση. Η ειρωνία της υπόθεσης ήταν ότι σε αυτή τη φάση οι παίκτες του Μπαρτζώκα έπαιξαν καταπληκτική άμυνα κι ανάγκασαν την Ζαλγκίρις σε airball. Το μαρκάρισμα όμως, που από το ξεκίνημα χτυπούσε στο μάτι (Σπανούλης πάνω στον Γιοκουμπάιτις) έκρινε και την αναμέτρηση. Η μπάλα από το σουτ έπεσε στα χέρια του ψηλότερου και πιο αθλητικού πλέον Λιθουανού κι η κατάληξη ήταν το φάουλ κι οι δύο βολές. 

Στα 3,5 που απέμεναν ο Μπαρτζώκας προσπάθησε με ένα hand off να μειώσει τον χρόνο που χρειάζεται για ένα pick en roll και προτίμησε αυτή την δύσκολη πάσα να την κάνει στον Σλούκα ο Βεζένκοφ, ο οποίος αν έμενε με την μπάλα στα χέρια μπορεί να εκτελεί από μακριά ακόμα και με πίεση. Το λάθος που έγινε και τελικά ο Ολυμπιακός δεν βρήκε καν τελευταίο σουτ, ήταν πως ο Βεζένκοφ δεν κράτησε την θέση του στην κορυφή του τριπόντου, αλλά αναγκάστηκε από την πίεση να υποδεχθυεί την μπάλα από το άουτ δέκα μέτρα μακριά. Όταν λοιπόν ο Σλούκας παρέλαβε ξανά τη μπάλα ήταν πολύ μακρι΄για να δράσει κι απέναντί του είχε τον Χέιζ (είχε κάνει καλή πρόβλεψη ο αντίπαλος προπονητής), που για δύο δευτερόλεπτα έπαιξε σπουδαία άμυνα και έληξε το παιχνίδι. 

Λίγο ως πολύ αυτό συνέβη στην τελευταία φάση, αλλά το παιχνίδι δεν χάθηκε εκεί σίγουρα για τον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Πειραιά θέλει κι άλλο χρόνο να βρει την χημεία της και τα πατήματα της.