Απόψε στις 22.00 στο γήπεδο της Τούμπας ο ΠΑΟΚ δε θα βρεθεί – απλώς – αντιμέτωπος με την Κράσνονταρ στον δεύτερο αγώνα των δύο ομάδων για τα Play Off του Champions League, αλλά με τη μεγαλύτερη πρόκληση της σύγχρονης ιστορίας του.
Σαφώς και δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται μια ανάσα από την πρόκριση στους χρυσοφόρους ομίλους της διοργάνωσης. Είναι όμως μια από τις ελάχιστες – αν όχι η μοναδική – φορές που δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ. Έχοντας αφήσει πίσω του δύο προκρίσεις επί των Μπεσίκτας, Μπενφίκα (σ.σ. σε μονούς αγώνες) κι έχοντας πραγματοποιήσει μια εμφάνιση στο Κράσνονταρ που τον έκανε να νιώθει αδικημένος από την ήττα με 2-1, όπως άλλωστε ομολόγησαν κι οι αντίπαλοί του, σημεοώνοντας πως υπήρξαν πιο τυχεροί. Ένα χαμένο πέναλτι στο 6’ κι ένα δοκάρι στο 68’ με το σκορ στο 1-1, συνέθεσαν εν πολλοίς το σκηνικό της ατυχίας του.
Κανένας λόγος εφησυχασμού ή αποπροσανατολισμού
Σε καμία περίπτωση αυτά δεν είναι λόγοι εφησυχασμού και βεβαιότητας για τον στόχο της πρόκρισης αλλά απτές αποδείξεις των δυνατοτήτων της ομάδας του Αμπέλ Φερέιρα εφόσον παρουσιαστεί σε ανάλογα ή ακόμη καλύτερα επίπεδα απόδοσης κόντρα σ’ έναν αντίπαλο που μεσοεπιθετικά μπορεί και κάνει εκπληκτικά πράγματα. Ούτε η δεδομένη απουσία του Βάντερσον, η πιθανολογούμενη του Μπεργκ ή οποιουδήποτε άλλου ποδοσφαιριστή της ρωσικής ομάδας δεν πρέπει να υπνωτίζει αναφορικά με τη δεδομένη επικικνδυνότητά της. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι οι άλλοι αλλά ο ίδιος ο ΠΑΟΚ.
Μια νέα ομάδα που ψάχνει να γράψει ιστορία με χρυσά γράμματα καταφέρνοντας την πρώτη της παρουσία στους ομίλους του Champions League. Ένα νέο σύνολο, με σημαντικές ανακατάξεις στο έμψυχο δυναμικό της, με τις προσθήκες της τελευταίας στιγμής να είναι αρκετές και να θέλουν το χρόνο τους για να αφομοιώσουν και ν’ αφομοιωθούν. Μια ποδοσφαιρική παρέα που πασχίζει να βρει τις ισορροπίες της ανάμεσα σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη μιας και η ενέργεια που του απορροφούν οι ευρωπαϊκοί αγώνες ως τώρα, τον αναγκάζουν σε μια διαχειριση που του έχει κοστίσει σημαντικά ως τώρα εντός ελληνικών συνόρων με τις δύο ισοπαλίες με Ατρόμητο και Βόλο διαδοχικά.
Άλλο απαίτηση, άλλο πρόκληση
Καλώς ή κακώς στο μυαλό όλων έχει «καρφωθεί» η σκέψη του Champions League. Καλώς ως μια σημαντική αιτία συγκέντρωσης και προσπάθειας, κακώς ως πηγή αποπροσανατολισμού απ’ οτιδήποτε άλλο αλλά κι ως γεγονότος που στο απευκταίο σενάριο της αποτυχίας θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών, σε σημείο τέτοιο που – σχεδόν – ν’ αγνοείται η «ασφάλεια» της παρουσίας στους ομίλους του Europa League. Γιατί όσο περισσότερο ψηλώνει ο πήχης τόσο μεγαλώνει κι ο φίβος μιας ανώμαλης προσγείωσης.
Η ομάδα πορεύτηκε εξαιρετικά ως τώρα πλαισιώνοντας το ρόλο του αουτσάιντερ. Η διάθεση κι η «δίψα» για διάκριση υπήρχε κι υπάρχει, δίχως όμως να συνοδεύεται από την περιττή πίεση της σίγουρης επιτυχίας. Δεν είναι υποχρέωση, είναι πρόκληση. Δεν είναι σύνηθες και νορμάλ αλλά συνστά υπέρβαση. Είναι ήδη επιτυχία των ίδιων των πρωταγωνιστών που έφτασαν ως εδώ, στο σημείο να τη διεκδικούν. Και θα είναι ακόμη μεγαλύτερη αν καταφέρουν να το πάνε και πιο πέρα … Αλλά με ρεαλισμό.
Η πιο μεγάλη ώρα είναι … τώρα
Για να συμβεί αυτό προϋποθέτει τα πιο δύσκολα κι απαιτητικά ενενήντα λεπτά από όλα όσα προηγήθηκαν ως τώρα σωματικά μα κυρίως ψυχολογικά κι ιδιαίτερα σε ότι αφορά τους νεαρούς ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου». Μπορεί η ρωσική ομάδα να είναι πιο έμπειρη, να διαθέτει πιο εγνωσμένης αξίας μονάδες αλλά ο ΠΑΟΚ μπορεί ν’ ανταπεξέλθει στις υψηλότατες απαιτήσεις μιας τέτοιας αναμέτρησης μέσα από το σύνολο και τη μαζική προσπάθεια όλων. Από τον προπονητή μέχρι τον τελευταίο αναπληρωματικό. Αλληλοϋποστήριξη, αλληλοκάλυψη κι αέναη βοήθεια μέχρι τέλους με βασική προϋπόθεση την κατάθεση του 101% από τον κάθε έναν.
Με τους Ροντρίγκο, Μάτος, Μίσιτς, Ντόουγκλας, Μπίσεσβαρ, Ζαμπά εκτός για διάφορους λόγους και τους πλέον προσφάτως αποκτηθέντες παίκτες «άγουρους» ακόμη, το κυρίως βάρος αναμένεται να επωμιστούν οι ίδιοι που έφεραν την ομάδα ως εδώ. Δε θα είναι έκπληξη δηλαδή αν στο αρχικό σχήμα μπουν οι ίδιοι ακριβώς που ξεκίνησαν και στο Κράσνονταρ. Αν δηλαδή ο Κρέσπο πλαισιώσει τη θέση του δεξιού, φουλ μπακ κι αν η τριάδα μπροστά αποτελείται από τους Πέλκα, Τζόλη, Αντρίγια Ζίβκοβιτς.
Οι βασικοί άξονες
Βασικότατη προτεραιότητα είναι η καλή ψυχολογία και για να διατηρηθεί αυτήν, να μην επιβαρυνθεί από επιπλέον πίεση, τα νώτα θα πρέπει να παραμείνουν άθικτα. Σ’ αυτήν την περίπτωση το μόνο ζητούμενο είναι ένα γκολ, σε κάθε άλλη – τουλάχιστον – τρία. Κι αυτό το γνωρίζουν καλά κι οι αντίπαλοι. Στοιχεία που διαμορφώνουν ποδοσφαιρικό σκηνικό ανάλογο με του πρώτου αγώνα. Δηλαδή η πρωτοβουλία στον αντίπαλο και το «ανοικτό» γήπεδο όπου δημιουργούνται οι ιδανικές προϋποθέσεις για να «χτυπήσει» κάποιος μια άμυνα σε ανισορροπία με ταχύτητα. Ένα στιλ παιχνιδιού το οποίο με όλα τα βασικά στελέχη του παρόντα ο ΠΑΟΚ απέδειξε πως έχει μάθει να το αξιοποιεί πολύ καλά. Αρκεί να είναι συγκεντρωμένος κι αποτελεσματικός.
Άμυνα κι ανασταλτική λειτουργία, απόδοση των δύο χαφ (σ.σ. Ελ Καντουρί-Σβαμπ) κι ευστοχία στην επίθεση. Από το τρύπτυχο αυτό εξαρτώνται πολλά για την τελική έκβαση της αναμέτρησης. Κι αν υπάρχει μια λέξη που θα πρέπει να διαγραφεί για την αυριανή ημέρα από το 1ο μέχρι και το τελευταίο λεπτό του αγώνα, ανεξαρτήτως τελικής κατάληξης αυτήν είναι η «απογοήτευση». Ότι και να γίνει, ο «Δικέφαλος» μόνον κερδισμένος θα βγει από όλο αυτό. Το λίγο ή πολύ βρίσκεται στο μυαλό και στα πόδια των ίδιων των πρωταγωνιστών. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη …