Το μπάσκετ δεν είναι απλό σπορ. Δεν είναι συνταγή μαγειρικής να βάλεις λίγο περισσότερο αλάτι για να νοστιμίσει! Οι Μπακς προσπάθησαν να φτιάξουν ομάδα με αυτό τον τρόπο και τελικά έφτασαν σε χαμηλό ταβάνι. Η απλοϊκή προσέγγιση “δεν σουτάρει ο Αντετοκούνμπο θα σουτάρουν όλοι οι άλλοι” εκ του αποτελέσματος δείχνει αποτυχημένη.
Από την άλλη ας δούμε και την αλήθεια λίγο κατάματα. Ο Γιάννης είναι η μπασκετική μας λατρεία. Είναι η καλύτερη δυνατή διαφήμιση για τον ελληνικό αθλητισμό παγκοσμίως, αλλά βρε αδερφέ μην τρελαθούμε δεν είναι Κόμπι, δεν είναι Λεμπρόν, δεν είναι Ντουράντ δεν πλησιάζει καν τον μέγα Νοβίτσκι. Και μπορεί να είναι αθληταράς, μπορεί να είναι παθιασμένος μπορεί να θέλει ένα πρωτάθλημα περισσότερο από όσο το ήθελαν όλοι αυτοί μαζί, όμως, το μπάσκετ είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό σουτ. Κανένας από τους κορυφαίους ηγέτες αυτού του σπορ στην ιστορία δεν ήταν άσουτος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Γιάννη δεν είναι αυτό που φαίνεται! Στην προπόνηση χάνει σουτ κάθε… ποτέ. Μπορεί να τελειώσει προπόνηση και να μην έχει χάσει ούτε ένα σουτ κι αυτό δεν είναι υπερβολή. Ο Αντετοκούνμπο σουτάρει πολύ καλά κι από μέση κι από μακρινή απόσταση, όταν όμως ξεκινήσει το παιχνίδι δεν το… έχει. Κι αυτό, επαναλαμβάνομαι, είναι ακόμα πιο σοβαρό από το να ήταν κλασικά κακός σουτέρ με λάθος μηχανισμό, ή απώλεια αίσθηση. Γιατί ο κλασικός κακός σουτέρ που έχει όλα τα άλλα θα βελτιωθεί, ο κακός λόγω ψυχολογίας σουτέρ δύσκολα θα αλλάξει.
Όταν λοιπόν οι Μπακς αποφασίζουν να στήσουν μια ομάδα με ότι πιο σουτέρ κυκλοφορεί στην αγορά, όλοι όμως βοηθητικοί κι όχι πρωταγωνιστές, στην ουσία λένε στον ίδιο τους τον ηγέτη πως είναι ατελής και τον υποστηρίζουν βάση της αδυναμίας του. Οι Μπακς αν έχουν αποφασίσει να κάνουν ομάδα γύρω από τον Γιάννη έπρεπε να χαραμίσουν μία – δυο σεζόν με τον Αντετοκούνμπο να σουτάρει (κι ας μην πέρναγαν ούτε πλέι οφ). Η έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει ο Έλληνας σούπερ σταρ στο σουτ του δεν ξεπερνιέται με άλλο τρόπο. Μόνο με την ομάδα να τον ανέχεται να σουτάρει μέχρι να γίνει… καλά!
Ο Γιάννης μπορεί να καρφώσει όποιον φοράει παπούτσια, όμως πρωταθλητής έτσι δεν θα γίνει ποτέ. Ένας καλός προπονητής μπορεί πολύ εύκολα να τον μπλοκάρει κι αν δεν μπλοκάρει αυτόν, μπορεί να μπλοκάρει όλη την υπόλοιπη ομάδα. Δεν είναι επιστήμη το 2020 να σταματήσεις παίκτη που δεν σουτάρει όσο καλός και να είναι. Ο Γιάννης νιώθει πολύ έντονο το βάρος της διάκρισης, ωστόσο ο Γιάννης πρέπει να μαρκάρει τον καλύτερο στην τελευταία φάση κι ο Γιάννης πρέπει να πάρει τη μπάλα όταν αυτή καίει.
Ο δρόμος για να δούμε τον Γιάννη πρωταθλητή έχει δύο μονοπάτια κανένα δεν είναι της κακίας και τα δύο είναι της αρετής. Ή θα θυσιαστούν οι Μπακς για χάρη του και σε τρία χρόνια θα είναι κανονικός ηγέτης, ή πρέπει να βρουν άλλον “Α” μέχρι εκείνος να μπολιαστεί στον ρόλο.
