Όταν ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τη μεταγραφή του Κώστα Σλούκα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε πλέον θέσει σε εφαρμογή το βασικό αγωνιστικό πλάνο που οραματιζόταν για την προσεχή αγωνιστική περίοδο. Ο Σλούκας πλέον είναι ένας από τους πιο ποιοτικούς πόιντ γκαρντ στην Ευρώπη κι αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί όταν έφυγε από την Ελλάδα ήταν απλά ένα μπακ απ ασσόδυο.
Οι ξεκάθαροι ρόλοι είναι το πιο σημαντικό θέμα που ήθελε από νωρίς, να λύσει ο προπονητής του Ολυμπιακού. Στο σύγχρονο μπάσκετ η αυξημένη αθλητικότητα των παικτών μπερδεύει μερικές φορές την κατάσταση. Ένα γρήγορο πεντάρι μπορεί να… βαφτιστεί και “4” ενώ δεν είναι, το ίδιο και ένα σμολ φόργουορντ που θα αγγίξει στο “2” χωρίς να έχει τα απαραίτητα προσόντα για κάτι τέτοιο.
Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι οι ρόλοι σε μια ομάδα να είναι ευδιάκριτοι, αλλά κυρίως δουλεμένοι με λεπτομέρεια και αρτιότητα. Ο Σλούκας λοιπόν αποτελεί πλέον χωρίς καμία αμφισβήτηση την πρώτη πηγή δημιουργίας για τον Ολυμπιακό, ενώ έχει τη δυνατότητα να σκοράρει με συγκεκριμένους τρόπους στο παιχνίδι του. Ο Σπανούλης ίσως για πρώτη φορά φέτος θα έχει έναν ρόλο απόλυτα προσαρμοσμένο στην αξία και την εμπειρία του, χωρίς ωστόσο η ανάγκη να τον οδηγεί σε άλλες καταχρήσεις που πολλές φορές τις ζητούσαν οι ίδιοι οι παλιοί προπονητές του.
Ο Πρίντεζης εδώ και μερικά χρόνια ξέρει ακριβώς τι μπορεί να κάνει, αλλά η ομάδα χρειαζόταν από αυτόν το κάτι παραπάνω και πολλές φορές χρειάζονταν υπερβάσεις που κόστιζαν σε άλλους τομείς. Οι ξένοι έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που θα μοιράσουν το παιχνίδι της ομάδας του Πειραιά. Άλλος σουτάρει, άλλος τρέχει, άλλος πιέζει και οργανώνει. Όλα αυτά τα στοιχεία τώρα, κατά την διάρκεια της προετοιμασίας πρέπει να μπουν σε ένα καλούπι. Για τον οποιοδήποτε προπονητή, είναι πιο εύκολο να φτιάξει αυτό το καλούπι έχοντας ευδιάκριτα υλικά, παρά λίγο από όλα όπως στήθηκε πχ, η ομάδα του Μπλατ.
Αν ψάξει κάποιος να βρει τη δεδομένη στιγμή κάποια αδυναμία ίσως να σταθεί στη θέση “5”. Αυτό ωστόσο είναι αναπόφευκτο, ειδικά αν μιλάμε για το καλοκαίρι που ο Μιλουτίνοφ μετακόμισε στην Μόσχα. Ο Οκτάβιους Έλις είναι ένας τίμιος εργάτης που μπορεί να καλύψει την θέση χωρίς να είναι πρωταγωνιστής, ενώ ο Χασάν Μάρτιν ναι μεν έχει γράψει ποιοτικά χιλιόμετρα, αλλά σε πιο κάτω επίπεδο. Αν το στοίχημα βγει όλα καλά, αν όμως, το κενό του “Μίλου” προβάλει άμεσα σαν μαύρη τρύπα ο Ολυμπιακός θα βγει στην αγορά να ψάξει κάτι πιο βαρύ και πιο παιγμένο.