Μην σοκάρεστε με τον τίτλο, είναι μια πραγματικότητα. Όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινωνία. Ναι, το άθλημα είναι… macho, όμως ο σεξουαλικός προσανατολισμός ένας ανθρώπου δεν παίζει κανένα ρόλο στο γρασίδι και δεν επηρεάζει τη σέντρα, το τάκλιν, το σουτ ή την επέμβαση κάποιου γιατί είναι… gay. Ακόμα και αν όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο κρύβουν στην… ντουλάπα την σεξουαλική τους ταυτότητα, για την οποία δεν μας πέφτει και κανένας λόγος, η παρουσία gay ποδοσφαιριστών σε όλα τα γήπεδα του πλανήτη είναι ένα κοινό… μυστικό.
Θα μου πείτε, ανακάλυψες ξαφνικά την… Ακρόπολη και αποφάσισες να ασχοληθείς με ένα θέμα που κάνει… τζιζ; Όχι φυσικά, ωστόσο η πρόσφατη συζήτηση που είχα με πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή ο οποίος είναι gay, με έκανε να αναθεωρήσω κάποια πράγματα στην ξεροκέφαλη straight κούτρα μου. Ουσιαστικά αυτή η συζήτηση ήταν η αφορμή για να γράψω λίγες αράδες για ορισμένους ανθρώπους που αισθάνονται καταπιεσμένοι και κάνουν τους “ηθοποιούς” για να κάνουν αυτό που λατρεύουν. Να παίξουν ποδόσφαιρο…
Άκουσα πολλά τα οποία αρχικά λειτούργησαν σαν… ηλεκτροσόκ και στη συνέχεια με βοήθησαν να καταλάβω γιατί οι gay παίκτες ζουν στο “σκοτάδι”. Η απάντηση είναι απλή. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για να τους δεχθεί, γιατί ακόμα και στα πιο φιλελεύθερα ποδοσφαιρικά κράτη η gay “ταυτότητα” είναι ένα taboo, το οποίο μοιάζει με ανίκητο τείχος.
“Φίλε, αν κάποιος το μάθαινε, τότε αυτόματα θα είχε τελειώσει η καριέρα μου. Δεν θα έπαιζα ξανά ποδόσφαιρο. Δεν το καταλαβαίνεις;” μου είπε ο “Γιάννης” (θέλησε φυσικά να διατηρήσει την ανωνυμία του).
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στις μικρές ηλικίες, έκανε τη δική του πορεία στο ποδόσφαιρο και τα τελευταία χρόνια μένει με τον εκλεκτό της καρδιάς του. Η οικογένεια του το γνωρίζει, αν και ήταν λίγο δύσκολο στην αρχή να το αποδεχθεί. Όμως για όλους τους άλλους, παραμένει… straight. Αναγκάστηκε για χρόνια να παίξει ένα διπλό ρόλο για να επιβιώσει στο άθλημα.
“Έβγαινα με τους συμπαίκτες μου και πειράζαμε τις κοπέλες. Αναγκαστικά συμμετείχα, γιατί δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα. Δεν μπορείς να το καταλάβεις…”, μου λέει με ένα βλέμμα συννεφιασμένο.
Ξέρετε, τον κατάλαβα, αν και διαφωνήσαμε σε αρκετά πράγματα. Αυτά έχει ο διάλογος… Ασφαλώς και δεν έχουμε καμία δουλειά με όσα κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, όμως αντιλήφθηκα ότι ακόμα δεν έχει αποβάλλει αυτό το βάρος από μέσα του. Το απίθανο ξέρετε ποιο είναι; Ότι σαν τον “Γιάννη” υπάρχουν και άλλοι και ζουν ανάμεσα μας. Δεν έχουν… λέπρα και ορισμένοι είναι λατρεμένοι από τον κόσμο! Όμως είναι εγκλωβισμένοι στο στερεότυπο: “Ποδοσφαιριστής – Χρήματα – Όμορφες γυναίκες – Καλή ζωή”.
Έμαθα για ποδοσφαιρικούς σταρ που είχαν την ίδια “διπλή” ζωή, ονόματα που δεν… πάει το μυαλό σας, για τον περίγυρο που θα τους απέβαλλε αυτόματα αν είχαν αντιληφθεί το παραμικρό, για ανθρώπους που δεν μπόρεσαν ποτέ να ζήσουν χαρούμενοι με τους αγαπημένους τους και αναγκάζονται ακόμα να κρύβονται από όλους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι gay ποδοσφαιριστές είναι ουσιαστικά η καταπίεση. Το γεγονός ότι δεν θα μπορέσουν να απολαύσουν όπως θέλουν την καθημερινότητα τους, ο φόβος που πάντα υπάρχει για την… κατακραυγή. Θα μου πείτε, επιλογή τους δεν είναι; Ναι, αλλά δεν είναι επιλογή τους να γίνουν δακτυλοδειχτούμενοι, απλά γιατί έχουν ακολουθήσει ένα διαφορετικό μονοπάτι στη σεξουαλική τους ζωή. Και αυτή η κατάσταση για τον “Γιάννη” και τον κάθε “Γιάννη” δεν πρόκειται να αλλάξει μέσα στα επόμενα χρόνια.
Σκεφτείτε το λίγο: Θα δεχόσασταν στην ομάδα σας έναν ανοικτά gay ποδοσφαιριστή; Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα απαντήσατε “όχι”. Τώρα αναρωτηθείτε την πίεση που αισθάνονται στην καθημερινότητα τους, το άγχος και το στρες που έχουν για να μην “αποκαλυφθεί” το “μυστικό” τους και θα καταλάβετε το πρόβλημα… Μόνο αν κάποιος “Γιάννης” κάνει την αρχή, αυτή η ιστορία θα έχει μια διαφορετική εξέλιξη…
