Και να ήθελε ο ομοσπονδιακός προπονητής να αγνοήσει τον Ταξιάρχη Φούντα, οι επιδόσεις του θα τον ανάγκαζαν να τον καλέσει. Ο καλύτερος παίκτης της Ραπίντ Βιέννης κι ένας από τους καλύτερους στο αυστριακό πρωτάθλημα κέρδισε με το “σπαθί” του ξανά μια θέση στην Εθνική ομάδα.
Από τα Φερόε στην… “ανάσταση”
Βλέπετε ο Φούντας πριν κλείσει τα 20 του χρόνια και ύστερα από μια εξαιρετική χρονιά με τον Πανιώνιο είχε αναγκάσει τον Σέρχιο Μαρκαριάν να τον καλέσει στην Εθνική. Ντεμπούτο; Στην ντροπιαστική ήττα από τα Νησιά Φερόε με 2-1 τον Ιούνιο του 2015.
Είχε μπει στη θέση του Κονέ δέκα λεπτά πριν το τέλος με το σκορ στο 2-0. Μείωσε ο Σωκράτης σε 2-1 αλλά τίποτα δεν άλλαξε και έμελλε να είναι ένας πό τους 14 της πιο ντροπιαστικής ήττας στην ιστορία της Εθνικής ομάδας.
Έπαιξε εν συνεχεία στο φιλικό με την Πολωνία (0-0) για 77′ λεπτά και εν συνεχεία στην εντός έδρας ήττα από την Φινλανδία (1-0) στο Καραϊσκάκη με προπονητή τον Τσάνα. Ήταν 4 Σεπτεμβρίου 2015 όταν θα έπαιζε τα τελευταία 13 του λεπτά με την Εθνική ομάδα. Ανήμερα των 20ών γενεθλίων του.
Η περιπλάνηση και η απογοήτευση
Τα προηγούμενα από αυτά τα χρόνια, με τη φυγή από την ΑΕΚ, με τις “μηδέν” συμμετοχές στη Σάλτσμπουργκ και την αφάνεια των δανεισμών στις Λίφερινγκ και Γκρέτινγκ, είναι χρόνια τα οποία ένα φιλόδοξο παιδί δε θέλει να θυμάται. Ο Πανιώνιος κι ο Αστέρας Τρίπολης τον “σήκωσαν” ξανά (δανεικός και πάλι αλλά ας όψεται…). Πάλεψε ο ίδιος με τον εαυτό του για να γίνει αυτό.
Μετά τη δεύτερη θητεία του στον Πανιώνιο στα 22 του, ήρθε ο νέος δανεισμός στη Γερμανία για να παίξει στην Σόνενχοφ της Γ’ κατηγορίας. Ήταν η στιγμή που μετά από 14 μόλις συμμετοχές σκέφτηκε να τα παρατήσει. Οι μεταπτώσεις ήταν πολύ μεγάλες για ένα νέο παιδί ώστε να αντέξει τόσους κραδασμούς.
Η καθοριστική στήριξη της γυναίκας του και η Αυστρία
Έφτασε σε ένα σημείο που ένιωθε την απόγνωση και το μέλλον του το έβλεπε δυσοίωνο. Σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο είναι που η γυναίκα του του στάθηκε και τον στήριξε πείθοντάς τον να πιστέψει ξανά στον εαυτό του και να μην τα παρατήσει. Είναι αυτό ένα μήνυμα προς όλους τους νέους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές για το πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει για τη ζωή και την καριέρα τους ένα αξιόλογο κορίτσι δίπλα τους.
Ξαφνικά μια δεύτερη σανίδα σωτηρίας ήρθε και άκουγε στο όνομα Σεντ Πόλτεν. Η πρώτη κατηγορία της Αυστρίας ήταν η ευκαιρία του. Δούλεψε πολύ, με το σώμα του και τον εαυτό του και βγήκε νικητής. Μετά από 21 συμμετοχές και 4 γκολ ήρθε η μεγάλη Ραπίντ Βιέννης. Το νερό είχε μπει στ’ αυλάκι.
Μέσα σε μερικούς μήνες και 11 γκολ αναδεικνύεται παίκτης της χρονιάς από τους απαιτητικούς φιλάθλους της ομάδας και η αυτοπεποίθησή του είναι και πάλι στα ύψη. Ο Τζον Φαν’τ Σχιπ τον παρακολούθησε και τον είχε στην προεπιλογή για τα φιλικά του Μαρτίου που ακυρώθηκαν ελέω κορωνοϊού.
Τίποτα όμως δε θα εμπόδιζε τον Ολλανδό τεχνικό από το να καλέσει τον Ταξιάρχη Φούντα στην Εθνική ομάδα. Είναι άλλωστε ο πιο παραγωγικός Έλληνας ποδοσφαιριστής της χρονιάς με 18 γκολ αφήνοντας πίσω του τον Παυλίδη και τον Μανούσο. Έτσι μετά από πέντε χρόνια, ευελπιστεί να συνδυάσει τα 25α γενέθλιά του (4/9) με μια επιτυχία απέναντι στην Σλοβενία (3/9) για το Nations League.