Ο Βαγγέλης Μόρας γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1981 και αύριο (Τετάρτη) θα μπει στο 40ό έτος της ηλικίας του καθώς θα κλείσει τα 39 του. Ύστερα από μια εντυπωσιακή χρονιά με την ΑΕΛ με 26 συμμετοχές και 2 γκολ είναι δεδομένο πως έχει ακόμα ποδόσφαιρο μπροστά του και ίσως όχι μόνο για ένα χρόνο.
Δεν το λέμε εμείς αυτό, το λένε τα εργομετρικά του. Το θέμα όμως δεν είναι αν έχει μπροστά του ποδόσφαιρο ο Μόρας. Το θέμα είναι αν υπάρχει ομάδα η οποία μπορεί να καλύψει τις φιλοδοξίες του από τη στιγμή που η ΑΕΛ αποτελεί οριστικά παρελθόν για τον ίδιο, γεγονός που δεν φέρνει ένα “τέλος” ανάλογο της τεράστιας καριέρας του.
Οι περσινές αγωνιστικές του επιδόσεις σε συνδυασμό με την τεράστια εμπειρία του είναι χρήσιμα εργαλεία για κάθε ομάδα στη Super League. Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι αυτό. Το πιο σημαντικό είναι η ανάγκη του Βαγγέλη Μόρα για προσφορά στο “ταλαιπωρημένο” ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αυτή η ανάγκη για προσφορά που είχε κάνοντας πράξη το “Save Moras”, αυτή η ανάγκη για προσφορά που είχε όταν επέστρεφε στην ΑΕΛ, αυτή η ανάγκη για προσφορά που έχει ακόμα και σήμερα για να αγωνιστεί σε όποια ομάδα μοιράζεται το ίδιο πάθος και την ίδια αγάπη για το ποδόσφαιρο.
Πλούτος δεν είναι τα χρήματα, πλούτος είναι αυτή η ανάγκη του Μόρα για προσφορά.
Αν δε βρεθεί αυτή η ομάδα, τότε ποιος ξέρει, μπορεί να έρθει ένα τέλος σε μια τεράστια καριέρα τόσο άδοξα, που ακόμα κι έτσι όμως μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για μια νέα καριέρα και πάλι μέσα στο χώρο του ποδοσφαίρου από άλλο πόστο. Και το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πολύ μεγάλη ανάγκη κάθε Βαγγέλη Μόρα.
Το καλό θα ήταν αυτό να γίνει λίγο αργότερα, όταν πια θα έχει πατήσει τα 40 και θα έχει τελειώσει την καριέρα του όπως του αρμόζει.
