Το 1977 ο «βασιλιάς» του ποδοσφαίρου συναντά το «βασιλιά» της pop art, με τον Αμερικανό πρωτοπόρο της τέχνης να εντάσσει στην παρακαταθήκη του το Βραζιλιάνο αστέρα.

Από το 1975 ο Πελέ ζει μαζί με την οικογένειά του στο Μανχάταν. O τρις παγκόσμιος πρωταθλητής με τη Βραζιλία, έχει αφήσει την…ημιαπόσυρση από το ποδόσφαιρο -αγωνιζόταν σε κάποια φιλικά με τη Σάντος- για να πάει στη Νέα Υόρκη και να φορέσει τη φανέλα της New York Cosmos. Η πίεση που του ασκούσε ο general manager του συλλόγου, Κλιβ Τόι, κυνηγώντας τον από το 1970 από τη Βραζιλία μέχρι τις Βερμούδες, είχε αποτέλεσμα. Η ομάδα ανήκει στον Στιβ Ρος, αφεντικό της Warner Communications, και στους αδερφούς Ερτεγκιούν, που έχουν ιδρύσει τη δισκογραφική εταιρεία Atlantic Records (Ρέι Τσαρλς, Αρίθα Φράκλιν, Led Zeppelin). 

Ο Πελέ είναι 37άρης αλλά παραμένει εντυπωσιακά αποτελεσματικός -37 γκολ σε 64 αγώνες- και με συμπαίκτη τον Φραντς Μπέκενμπαουερ, η ομάδα κατακτά το πρωτάθλημα του NASL. Τον Απρίλιο του ’77 ανοίγει το Studio 54 στο Μπρόντγουεϊ και γίνεται στέκι (και) των διάσημων. Ενίοτε πηγαίνει και ο Βραζιλιάνος, πάντα παρέα με τον Ροντ Στιούαρτ, τεράστιο ποδοσφαιρόφιλο. «Επιτέλους Πελέ! Ούτε πίνεις ούτε κάνεις ναρκωτικά, πώς ζεις;» αναρωτιέται ο Σκωτσέζος τραγουδιστής, όπως καταγράφει στην αυτοβιογραφία του ο Πελέ. 

Tην ίδια εποχή ο Άντι Γουόρχολ κυριαρχεί στην καλλιτεχνική σκηνή από το εργαστήριο του Factory, έχοντας κάνει θραύση στα ‘60s με τα έργα του (Λιζ Τέιλορ, Μέριλιν Μονρόε, σούπες Κάμπελ). Στα απομνημονεύματά του «The Andy Warhol Diaries» αναφέρει πως οι δυο άνδρες πρωτοσυναντώνται στο Regine’s, μια ντίσκο στη Νέα Υόρκη. Στις 13 Ιουλίου 1977 ξαναβρίσκονται στα γραφεία της Warner Communications, στην πλατεία Ροκφέλερ. «Ο Πελέ είναι αξιολάτρευτος, έχει περίεργο κεφάλι, αλλά όταν χαμογελάει είναι φανταστικός» γράφει ο Γουόρχολ. 

Οι δύο βεντέτες θα συναντηθούν εκ νέου για μια σειρά από πορτρέτα με τον τίτλο «Athletes». Η ιδέα ανήκει στο φίλο του Γουόρχολ, Ρίτσαρντ Γουάιζμαν. «Οι γονείς του ήταν διάσημοι συλλέκτες, ο ίδιος ήταν τεράστιος φίλος του αθλητισμού και δίνει στον Γουόρχολ να καταλάβει πως οι αθλητές είναι τα νέα ινδάλματα των ‘70s. Βεβαίως δεν γνωρίζει ποια είναι η διαφορά μεταξύ μιας μπάλας του γκολφ και μιας μπάλας ποδοσφαίρου» εξηγεί ο Έντμοντ Φράνσι, ειδικός στη σύγχρονη τέχνη του οίκου Christie’s. 

Ο συλλέκτης ζητεί από τον Αμερικανό καλλιτέχνη 10 πορτρέτα διάσημων αθλητών. Ο ανθός: μεταξύ αυτών οι Πελέ, Μοχάμεντ Άλι, Ο’ Τζέι Σίμπσον, Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, Κρις Έβερτ. 10 πορτρέτα επί 8 πίνακες το καθένα = 80, με τον Γουάιζμαν να δίνει στον Γουόρχολ 800.000 δολάρια για να πιάσει δουλειά με την Polaroid. Στο πορτρέτο του, ο Βραζιλιάνος κρατάει μια μπάλα Spalding. 

Οι δυο τους θα κρατήσουν επαφή. Τελευταία συνάντησή τους στις 8 Οκτωβρίου 1985 και πάλι στο Regine’s. Ο κόσμος έχει αλλάξει. Το NASL δεν υπάρχει πια, η New York Cosmos διαλύεται, το Studio 54 δεν είναι πια το ίδιο. Στις 21 Φεβρουαρίου 1987, ο Γουόρχολ πεθαίνει από καρδιακή ανακοπή, μετά από επέμβαση στη χοληδόχο κύστη. 

Τα έργα του συνέχισαν τη λαμπρή πορεία τους. Τον περασμένο Φεβρουάριο, 33 χρόνια μετά το θάνατο του Αμερικανού, ένα από τα πορτρέτα του Πελέ πωλείται σε δημοπρασία του οίκου Christie’s στη Νέα Υόρκη για 740.000 ευρώ. Καλό νούμερο, αλλά εκεί ο «βασιλιάς» έρχεται δεύτερος. Το 2019 και πάλι στο «μεγάλο μήλο», ένας «Μοχάμεντ Άλι» φέρνει κάτι λιγότερο από 9 εκ. ευρώ! Τέχνη και αθλητισμός, δίδυμο ασυναγώνιστο…