O Λοΐκ Περέν, γέννημα θρέμμα «στεφανουά», πήγε στις ακαδημίες της αγαπημένης του Σεντ Ετιέν το 1997 και το βράδυ της Παρασκευής 24Ιουλίου του 2020 αγωνίστηκε για τελευταία φορά με την «πράσινη» φανέλα στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Παρί Σεν Ζερμέν του Νεϊμάρ, του Εμπαπέ, του Ντι Μαρία και του Ικάρντι, των τεσσάρων φανταστικών (quatre fantastiques). Μετά από 13 χρόνια επαγγελματικής πορείας στην απόλυτη κορύφωση, στον αρχαιότερο θεσμό της Γαλλίας.
«Πρέπει να παίξουμε στο μάξιμουμ της απόδοσής μας και να μην είναι στη βραδιά τους οι άλλοι. Δεν έχουμε να χάσουμε το παραμικρό, παρά μόνο αν κερδίσουμε πολλά» έλεγε την παραμονή στο Παρίσι ο αρχηγός της 17ης στη βαθμολογία Σεντ Ετιέν (σώθηκε λόγω της διακοπής της Ligue1, στο +3 από την τρίτη από το τέλος Νιμ και τα μπαράζ).
Ήξερε ότι ήταν το τελευταίο του βράδυ στο ποδόσφαιρο. Στη μια και μοναδική ομάδα που υπηρέτησε πιστά, στη μεγάλη λίστα σπουδαίων παικτών που δεν αλλαξοπίστησαν, όπως οι Τότι, Μαλντίνι, Τσέρι, Κάραγκερ, Γκιγκς, Χίμπερτ, Κινγκ, Τσερούντολο, Μαλαφέεφ.
Ήθελε μανιωδώς το τρόπαιο. Για να κλείσει την καριέρα του ιδανικά, ονειρικά. Για να αφιερώσει στην οικογένεια του και στον μυθικό Ρομπέν Ερμπέν το βαρύτιμο τρόπαιο.
Μπορεί η Σεντ Ετιέν να πήγε ξανά στο Παρίσι στον τελικό του Λιγκ Καπ και να πανηγύρισε κούπα το 2013, αλλά δεν έχει το τρίτο τη τάξει τρόπαιο την αίγλη του Coupe de France. Την τελευταία φορά που οι στεφανουά πήγαν τελικό, ο Ερμπέν ήταν τεχνικός τους και ο τελικός με αντίπαλο την Παρί Σεν Ζερμέν πέρασε στην ιστορία.
Ο αστεράτος Μισέλ Πλατινί σκοράρει για το 1-2 της Σεντ Ετιέν στο 99’, ο Ντομινίκ Ροστό ισοφαρίζει για την Παρί 2-2 στο 120’, ο πρόεδρος των Παριζιάνων Μπορελί λυγίζει, φυλάει τον αγωνιστικό χώρο, η ομάδα του νικάει στα πέναλτι 6-5!
Η Σεντ Ετιέν των 10 πρωταθλημάτων περίμενε 38 ολόκληρα χρόνια αυτή τη στιγμή (και αυτό φάνηκε με την εισβολή των οπαδών της στο 2-1 επί της Κυπελλούχου Ρεν εντός έδρας στον ημιτελικό), ο Περέν περίμενε από το 1997 όταν και πρωτοπάτησε το «Chaudron», το καμίνι του Ζοφρουά Γκισάρ. Ο Ερμπέν βλέπει από ψηλά…
Η στιγμή είναι μοναδική. Η ομάδα του σπουδαίου τακτικιστή Κλοντ Πιέλ (άριστη προετοιμασία τελικού), μαχητική, αποφασιστική, με κόντρα όλα τα προγνωστικά, μπαίνει δυνατά έχει δοκάρι με τον Μπουανγκά, ελέγχει το ματς, μέχρι…
Μέχρι που ο εμβληματικός αρχηγός Περέν παίρνει φόρα και από υπερβολικό πάθος μαγκώνει το πόδι του Εμπαπέ! Αποβολή. Σοκ. Ο Ερμπέν βλέπει από ψηλά…
Ο εξαιρετικός ποδοσφαιριστής Λοΐκ Περέν δεν μπορεί να το πιστέψει. Είναι διαρκώς δίπλα στον Εμπαπέ. Αποχωρεί απαρηγόρητος, δακρυσμένος. Ο Ερμπέν βλέπει από ψηλά…
Ο τελικός τελείωσε νωρίς, στο 25’, το όνειρο ζωής έμεινε ανεκπλήρωτο, η αργή, νωχελική Παρί νίκησε με το γκολ του Νεϊμάρ και πανηγύρισε το 13ο τρόπαιο, η Σεντ Ετιέν δεν έγραψε ιστορία και έμεινε στα 6 κύπελλα, ο μυθικός Ερμπέν βλέπει από ψηλά και καμαρώνει μια ομάδα παθιασμένη, διψασμένη και τον αρχηγό της «μοιραίο και άβουλο αντάμα» στην πιο σημαντική στιγμή της ποδοσφαιρικής ιστορίας του.