Ο Ένιο Μορικόνε, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, πέραν της μουσικής είχε πάθος και για τη Ρόμα. Ένα πάθος που του το μετέφερε ο πατέρας του, επίσης μουσικός και φίλαθλος των «τζαλορόσι». Μαζί είχαν πάει για πρώτη φορά σε παιχνίδι της Ρόμα κόντρα στη Γιουβέντους τον Οκτώβριο του ’38, με τους «Ρωμαίους» να επικρατούν χάρη σε γκολ του Ντανίλο Μικελίνι στο γήπεδο του «Τεστάτσο». Ο 10χρονος τότε Ένιο αποθήκευσε για πάντα τις εικόνες.
Όπως καταγράφεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου της «Gazzetta dello Sport», Μάριο Πενάκια «Sessant’anni fra campioni, miti, intrighi e follie», o μετέπειτα διάσημος συνθέτης, θα βγάλει τα πρώτα του χρήματα, εικοσάρης τότε, ως δημοσιογράφος τοπικής εφημερίδας της Ρώμης –εκεί γεννήθηκε το Νοέμβριο του ’28- στέλνοντας κείμενα για την Όμι, μια μικρή ομάδα της πρωτεύουσας.
Πόσα παιχνίδια της Ρόμα είχε δει στο «Ολίμπικο» στο πλευρό του φίλου του, Σέρτζο Λεόνε, διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη…Η συνεργασία τους άφησε εποχή στον κινηματογράφο. Καθόλου τυχαίο το γεγονός πως η Ρόμα τον επέλεξε ως μέλος της επιτροπής που ξεχώρισε το 2012 τους πρώτους εισαχθέντες στο Hall Of Fame του συλλόγου, για τα 85α γενέθλιά της.
Τανκρέντι, Καφού, Λόζι, Αλνταΐρ, Ρόκα, Μπερναρντίνι, Ντι Μπαρτολομέι, Φαλκάο, Κόντι, Προύτσο, Αμαντέι. Ο Μορικόνε τους είδε όλους εν δράσει! Το video που προανήγγειλε την πρωτοβουλία επενδύθηκε από τη δική του «Έκσταση Χρυσού», από την περίφημη σκηνή της μονομαχίας στο νεκροταφείο του επικού κινηματογραφικού έργου «Ο Καλός, ο Κακός κι ο Άσχημος».
Απολύτως φυσιολογικό το αντίο του Φραντσέσκο Τότι το Μάιο του ’17 να έχει μέσα του και κάποιες από τις νότες του Maestro. Είχε συνθέσει τον ύμνο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978 «El Mundial», τον πρώτο δίχως στίχους, συνεργαζόμενος με τη φιλαρμονική ορχήστρα του Μπουένος Άιρες. Το έκανε μολονότι ήταν εχθρικός προς τη δικτατορία του Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα.
Αμέτρητα τα ολυμπιακά μετάλλια που…κέρδισαν οι μουσικές του. Στο καλλιτεχνικό πατινάζ, τη συγχρονισμένη κολύμβηση, τη ρυθμική γυμναστική. Στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σολ Λέικ Σίτι το 2002, το ρωσικό δίδυμο των Έλενα Μπερεζνάγια και Άντον Σικχαρουλίτζε κατακτάει την κορυφή «ντύνοντας» το πρόγραμμά του με τη σύνθεση «Notturno» από την ταινία «La califfa» (Η Χαλίφισσα) του 1970. Σε αυτό το χρυσό μετάλλιο, έβαλε την υπογραφή του ο Ένιο Μορικόνε. Εξάλλου, για εκείνον ο αθλητισμός και η μουσική αποτελούσε το τέλειο ζευγάρι.