Σαν χθες μου φαίνεται η ημέρα που ο Μίλκοβιτς, πριν από μια δεκαετία, μέσα Μαϊου του 2010, σκαρφάλωνε στην εξέδρα του «Μελίνα Μερκούρη» για να πανηγυρίσει το τελευταίο του πρωτάθλημα με την φανέλα του Ολυμπιακού. Ήταν ένα πρωτάθλημα το οποίο είχε τάξει στον τότε ηγέτη του «ερυθρόλευκου» τμήματος Γιάννη Συγγελίδη, με τον οποίο το πανηγύρισε μαζί του στην εξέδρα γυμνός σε έκσταση. Αυτός ήταν ο τελευταίος τελικός πρωταθλήματος Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, του πιο hot βολεϊκό ζευγάρι ever στην Ελλάδα.
Από τότε μέχρι σήμερα σχεδόν τίποτα δεν είναι ίδιο (Πανταλέων, Ανδρεάδης, Αγραπιδάκης, Μπλέτσας θα βρίσκονται και σήμερα στο Ρέντη) όχι μόνο στους δύο «αιώνιους» μονομάχους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό αλλά και στο ελληνικό βόλεϊ. Τα μπάτζετ των 3 και βάλε εκατομμυρίων Ευρώ που ξόδευαν μέχρι το 2010 οι ομάδες ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και μόνο. Τρία εκατομμύρια πλέον είναι το μπάτζετ και των 11 μονομάχων της Volleyleague. Σε σχέση με την τελευταία εκείνη κόντρα στο Ρέντη, δεν θα δούμε κόσμο στις εξέδρες λόγω κορωνοϊού. Επίσης πλέον – για τη φετινή σεζόν και μόνο – δεν απαιτούνται 3 νίκες για την κούπα αλλά 2. Με άλλα λόγια το πολύ να δούμε 3 παιχνίδια, 2 σε Ρέντη και ένα στον Μαρούσι.
Τι δεν έχει αλλάξει…
Και μπορεί τα παραπάνω να συνιστούν σημαντικές αλλαγές στα παιχνίδια που πρόκειται να δούμε, ωστόσο πάντα τα ματς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού κρύβουν συγκινήσεις υπό όποιες συνθήκες και αν διεξάγονται. Κάτι τέτοια περιμένουμε να δούμε αρχής γενομένης από σήμερα (19.00 Ρέντης) από τον πρώτο τελικό. Είναι ίσως το πιο σημαντικό ματς – «μέχρι το επόμενο» που έλεγε και ο Γκάλης – στη σειρά των τελικών. Είναι το ματς που θα δείξει αρκετά πράγματα σε σχέση με τον δεύτερο και πιθανότατα τρίτο τελικό.
Θα δείξει για παράδειγμα την αγωνιστική ετοιμότητα των δύο μονομάχων. Αυτό που είδαμε στα ημιτελικά, το «ζέσταμα» δηλαδή, μάλλον δεν ικανοποίησε τους δύο κόουτς. Έχει όμως εξήγηση καθώςοι παίκτες προέρχονταν από αγωνιστική απραξία 4 μηνών και δεν είχαν στα …χέρια τους ούτε ένα φιλικό παιχνίδι. Τώρα όμως η κατάσταση είναι διαφορετική. Οι παίκτες με τρία παιχνίδια «ζεστάθηκαν», μπήκαν σε αγωνιστικό κλίμα και λογικά θα είναι έτοιμοι να μας δείξουν κάτι καλύτερο από αυτό που μας έδειξαν στα ημιτελικά. Ελπίζουμε τουλάχιστον…
Οι αγωνιστικές διαφορές των ομάδων
Αγωνιστικά οι δύο ομάδες έχουν διαφορές που τις είδαμε και στα ημιτελικά. Για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός υπερτερεί στο φιλέ, υπερτερεί εμφανέστατα στο μπλοκ που μπορεί να του δώσει ψυχολογία αλλά και εύκολο πόντο. Ρανγκέλ και Πανταλέων (ή Πελεκούδας) δένουν καλύτερα στο φιλέ από το ελληνικό «ερυθρόλευκο» τρίο Πετρέα-Βουλκίδη-Ανδρεάδη.
Στην πάσα αν βγει η υποδοχή του Παναθηναϊκού ο Γιάκομπσεν μπορεί να κρίνει το ματς. Κάνει «παπάδες» στα ..κέφια του και αναγκάζει ακόμη και τον συντηρητικό Ανδρεόπουλο να εγκρίνει το παιχνίδι του. Ειδικά οι πρώτοι χρόνοι του Αργεντινού πίσω από την πλάτη και μακριά είναι για …video ανάλυση. Η υποδοχή του Ολυμπιακού έχει καλύτερα πατήματα (την μαζεύει ο Κοκκινάκης) από του Παναθηναϊκού αν και το σερβίς των «πρασίνων» θα είναι περισσότερο πιεστικό από αυτό του Φοίνικα.
Ο Ολυμπιακός επίσης φαίνεται να υπερτερεί στη διαγώνιο με τον κλασικό διαγώνιο Φίνγκερ να είναι σίγουρα πιο έμπειρος και πιο αποτελεσματικός από τον αντικαταστάτη του Στάροβιτς, ακραίο Αλέξανδρο Ράπτη. Ο νεαρός «μπόμπερ» ήταν πολύ καλός και αποτελεσματικός στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ αλλά ουδείς, λόγω απειρίας στην εν λόγω θέση, μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά ότι θα πράξει αναλόγως και με τον Ολυμπιακό.
Ο Παναθηναϊκός επίσης δείχνει να κάνει περισσότερα εύκολα λάθη, ο Ολυμπιακός από την άλλη όχι.
Ψυχολογία από τον Φεβρουάριο
Σημαντικός παράγοντας, που όμως ανατρέπεται με μια νίκη, είναι η ψυχολογία. Στην αφετηρία των τελικών ο Παναθηναϊκός έχει ένα κλικ καλύτερη ψυχολογία από τον αντίπαλό του. Η κατάκτηση του League Cup επί του Ολυμπιακού αλλά και η τελευταία νίκη πρωταθλήματος στο Ρέντη δίνουν αέρα στους παίκτες του Ανδρεόπουλου. Το αν θα μπορέσει να την εκμεταλλευτεί απέναντι στον πιο έμπειρο την τελευταία δεκαετία Ολυμπιακό θα το μάθουμε το βράδυ. Μέχρι τότε υπομονή και καλούς τελικούς να έχουμε…
