Χρειάστηκαν τα πλέι οφ και ένα σπάνιο ντόμινο γεγονότων για να πάρουν οι πιτσιρικάδες του Παναθηναϊκού μπόλικο χρόνο συμμετοχής και να βγουν ουσιαστικά στο… προσκήνιο. Όμως αυτή η συγκυρία μονάχα καλό μπορεί να κάνει στο σύλλογο, αλλά και στους ταλαντούχους παίκτες που έχει στο ρόστερ του, καθώς οι νεαροί ποδοσφαιριστές “γράφουν” χιλιόμετρα στο… κοντέρ τους μέσα από ανταγωνιστικά παιχνίδια και δείχνουν τις δυνατότητες τους απέναντι στις κορυφαίες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η γενιά του 2001… συστήθηκε στο φίλαθλο κοινό και μέχρι στιγμής έχει αφήσει πολλές υποσχέσεις. Ο τερματοφύλακας Χριστογεώργος, οι χαφ Αλεξανδρόπουλος, Σερπέζης, Αθανασακόπουλος, ο μπακ Ζαγαρίτης, αλλά και από κοντά ο μεγαλύτερος – και μέχρι πρότινος ξεχασμένος – Θεοχάρης έδειξαν ότι μπορούν να αντέξουν το βάρος της φανέλας και ότι έχουν όλα τα φόντα για να αποκτήσουν σταδιακά μεγαλύτερο ρόλο στην ομάδα τους.
Ασφαλώς και η ενσωμάτωση τους στην πρώτη ομάδα πρέπει να γίνει σταδιακά και όχι… βίαια και ξαφνικά, ωστόσο αυτά τα παιδιά που αποτελούν την καλύτερη “φουρνιά” που έχει βγάλει η Ακαδημία του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια, χρειάζονται μονάχα εμπιστοσύνη και προσοχή. Τίποτα άλλο.
Οι Πράσινοι πρέπει να στηρίξουν τα ταλέντα τους και να βρουν τον τρόπο μέσα από το πλάνο που θα σχεδιάσουν, για να τους δώσουν τον απαραίτητο ποδοσφαιρικό χώρο για να αναπτυχθούν. Και στους πιτσιρικάδες που προανέφερα προσθέτω και τον – έτοιμο πλέον – Εμμανουηλίδη, ο οποίος αξίζει την ευκαιρία του.
Το θέμα είναι τι πρότζεκτ θα επιλέξουν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού για τα επόμενα χρόνια και αν ο Τσάβι Ρόκα και ο Ντάνι Πογιάτος είναι διατεθειμένοι να αξιοποιήσουν αυτόν τον ποδοσφαιρικό “χρυσό”. Ασφαλώς και όταν θέλεις να πρωταγωνιστήσεις και να κάνεις το επόμενο βήμα, δεν μπορείς να στηριχτείς μονάχα σε νεαρά και άπειρα παιδιά, ωστόσο απαιτείται σωστή διαχείριση και δουλειά για να εξελιχθούν, να ωριμάσουν και να αποκτήσουν ορισμένοι από τους πιτσιρικάδες πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στα επόμενα χρόνια.
