Μόλις ένα λεπτό απείχε χθες (24/6) ο “παράδεισος” για τον Άρη, στον επαναληπτικό ημιτελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Τελικώς, αντί για εκεί, βρέθηκε στην “κόλαση”. Είχαν το εισιτήριο για τον τελικό στα χέρια τους οι “κίτρινοι” και το έχασαν τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, μένοντας να αναζητούν τα πώς και τα γιατί…
Πλέον, το ζητούμενο είναι η διαχείριση της επόμενης μέρας, έπειτα από αυτόν τον άδοξο αποκλεισμό. Κι αυτό είναι το δύσκολο, το πολύ δύσκολο. Ήταν ο μοναδικός μεγάλος στόχος που είχε απομείνει στη σεζόν. Η επιστροφή της ομάδας στις μεγάλες διακρίσεις. Στα πλέι οφ η κατάληξη είναι λίγο πολύ γνωστή, η έξοδος στην Ευρώπη για δεύτερη συνεχή σεζόν, οπότε ο τελικός ήταν το μεγάλο όνειρο…
Το στοίχημα είναι πώς θα διδαχτεί ο Άρης από αυτή τη μεγάλη πίκρα που πήρε. Η αρχή καλό είναι να γίνει άμεσα. Οι “κίτρινοι” οφείλουν -πρώτα στον εαυτό τους αυτό- να σηκώσουν άμεσα κεφάλι. Να δούνε τη συνέχεια των πλέι οφ ως αρχή αγωνιστικής ανάκαμψης για τη νέα σεζόν. Είναι εύκολο; Και να μην είναι, πρέπει να το κάνουν. Μόνο κερδισμένοι έχουν να βγούνε από αυτή τη διαδικασία.
Το σύνθημα το έριξε πρώτος ο Μίκαελ Ένινγκ χθες, ο οποίος μετά το ματς δήλωσε ότι… “θα τα δώσουμε όλα στη συνέχεια των πλέι οφ”. Ξέρει ότι είναι το μόνο που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του αυτή τη στιγμή να ορθοποδήσει. Διότι, οι ομάδες δεν τελειώνουν σε μία ήττα, όσο οδυνηρή κι αν είναι αυτή…
Από εκεί και πέρα, στη διοίκηση πέφτει το βάρος της άμεσης ανασύνταξης και της αναδιοργάνωσης με μοναδικό στόχο η ομάδα να είναι ακόμη καλύτερη την ερχόμενη περίοδο. Κι αυτή έχει δύσκολο έργο, γιατί έχει να αντιμετωπίσει το ban της FIFA και μαζί τα μεγάλα οικονομικά ανοίγματα του παρελθόντος. Αυτά έτσι κι αλλιώς δεν θα έσβηναν με τη συμμετοχή σε έναν τελικό. Τώρα, όμως, είναι ακόμη πιο επιτακτικό να ξεπεραστούν, πριν πέσουν στην έτσι κι αλλιώς καταρρακωμένη ψυχολογικά ομάδα.
Ο χρόνος άρχισε να μετράει αλλιώς πλέον για τους “κίτρινους” από χθες το βράδυ στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Το καράβι, όμως, τώρα θέλει καλό κουμάντο…