Ο Κωστής Μπότσαρης γράφει στο προσωπικό του blog για την επιστροφή του ΠΑΟΚ στις νίκες, την κρισιμότητα της χτεσινής αναμέτρησης και τη συνέχεια ...

Παρότι ο ΟΦΗ κατάφερε να βάλει δύσκολα χτες στον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας, η ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα για πρώτη φορά έπειτα από καιρό κατάφερε να βρει λύσεις, ν’ αντιδράσει, να σκοράρει και να πανηγυρίσει την πρώτη της νίκη έπειτα από τέσσερις διαδοχικές άστοχες προσπάθειες.

Μια νίκη η σημασία της οποίας είναι μεγαλύτερη από αυτήν των τριών βαθμών, αυτών καθ’ αυτών λόγω της σημαντικής ανάγκης σ’επίπεδο ψυχολογίας κι αυτοπεποίθησης που είχε η ομάδα. 

Το … λάθος 

Ο «Δικέφαλος» επέτρεψε στον αντίπαλό του να κάνει το παιχνίδι του αδυνατώντας να τον πιέσει ψηλά εξ αρχής και να τον ωθήσει σε μακρινές μπαλιές, όπως είχε συμβεί την προηγούμενη αγωνιστική, όταν οι Κρήτες από τη στιγμή που δεν μπόρεσαν να κάνουν το παιχνίδι τους αποσυντονίστηκαν πλήρως. Έστω κι έτσι όμως και παρά την πληθώρα σημαντικών απουσιών η ομάδα διαθέτει την ποιότητα να βρει εναλλακτικές και να φτάσει στο ποθητό – γι’ αυτήν – αποτέλεσμα. 

Τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά 

Για να ενεργοποιηθούν όμως χρειάστηκαν δύο πράγματα. Το πρώτο ήταν το γκολ του Νέιρα που ήχησε ως εκκωφαντικός συναγερμός στο μυαλό όλων μπροστά στο ορατό ενδεχόμενο μιας ήττας στην Τούμπα από τη θεωρητικά πλέον αδύναμη ομάδα και χωρίς πίεση για στόχους της διοργάνωσης κι ο δεύτερος ήταν ο .. Τζόλης. Ένα παιδί 18 χρονών, με τη στόφα και το θράσος του πρωταθλητή της Κ19 που δεν είχε τίποτα να χάσει με την παρουσία του στην πρώτη ομάδα παρά μόνον να κερδίσει. 

Η σημαντική απουσία 

Έβγαλε ενέργεια, ταχύτητα, πάθος και «καθαρό» μυαλό σε κάθε του ενέργεια, στοιχεία που δείχνουν να λείπουν από το σύνολο των υπολοίπων. Κάποια από αυτά τα έδειξε και ο Δημήτρης Πέλκας στο ΟΑΚΑ την προηγούμενη εβδομάδα και φάνηκε πόσο μεγάλη διαφορά μπορούν και κάνουν στη συνολική εικόνα της ομάδας, που δίχως αυτά σέρνει σα … βαρίδια την έλλειψη ταχύτητας σε σκέψη κι εκτέλεση, μαζί με την αντίστοιχη της προσωπικής ενέργειας, της δυνατότητας του να πάει κάποιος στο ένας εναντίον ενός, διώχνοντας από πάνω της τον χαρακτηρισμό «προβλέψιμη». 

Οι πρωταγωνιστές 

Μάτος, Ελ Καντουρί κι Εσίτι συνέβαλλαν σημαντικά στο χτεσινό αποτέλεσμα με τους δύο πρώτους να βγάζουν στοιχεία της προσωπικότητάς τους και τον τελευταίο ν’ ανεβάζει σταθερά την απόδοσή του μετά τον ελάχιστο χρόνο συμμετοχής που είχε μέχρι τη διακοπή για την καραντίνα. Πλέον όμως η παρουσία του είναι αναγκαία καθώς το συμβόλαιο του Μαουρίσιο ολοκληρώνεται σε μια εβδομάδα και μοιάζει πιθανό να μην ανανεωθεί – έστω και – για ένα μήνα. Οπότε με τους Ντόουγκλας – Μίσιτς εκτός η όλη εικόνα είναι πιο ξεκάθαρη. 

Η γραμμή αδυναμίας

Η μεσοεπιθετική γραμμή των Λημνιού, Μπίσεσβαρ, Λάμπρου, παρά τις εσωτερικές αλλαγές με την αμοιβαία μετατόπιση των δύο τελευταίων σε άξονα και πτέρυγα αντίστοιχα δεν απέφερε κάτι ουσιαστικό κι αν δεν υπήρχε η δραστηριότητα – συμβολή των δύο ακραίων μπακ μαζί με τον Ελ Καντουρί στη δημιουργία του παιχνιδιού τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Κι αυτός είναι ένας από τους βασικούς «πονοκεφάλους» της τεχνικής ηγεσίας. 

Δεν περισσεύει κανείς 

Το … «φάρμακο» σε τέτοιες περιπτώσεις είναι το αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ νίκησε και καρπώθηκε – πέρα από βαθμούς – υπερπολύτιμη ψυχολογία και τόνωση αυτοπεποίθησης για τη δύσκολη συνέχεια που ακολουθεί μ’ επισκέψεις σε «Γ. Καραϊσκάκης» μεσούσης της εβδομάδας για το Κύπελλο και «Κλ. Βικελίδης» το επόμενο Σ/Κ για τη συνέχεια των πλέι οφ. Μένει να φανεί ποιοί εξ αυών που βρίσκονται στο ιατρικό δελτίο θα μπορέσουν και θα προλάβουν να επιστρέψουν καθώς η παρουσία όλων είναι υπεραπαραίτητη. Ακόμη κι αυτών που ως τώρα δεν έτυχαν της εμπιστοσύνης της τεχνικής ηγεσίας, όπως οι Εσίτι, Στοχ και ποιός ξέρει, πιθανόν κι ο Βέρνμπλουμ. Δεν περισσεύει κανείς. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια …