Την αποκάλεσαν «θεϊκή» και «θεά»… η ίδια διακρινόταν από αυτοπεποίθηση που ισορροπούσε με εντυπωσιακό τρόπο στα όρια της αλαζονείας, ενίοτε τα ξεπερνούσε. Η εκρηκτική ιδιοσυγκρασία της δεν άφηνε χώρο για να συγκατοικήσουν στην προσωπικότητα της η ταπεινότητα και η μετριοπάθεια.
Γνώριζε άλλωστε ότι η ζωή της θα ήταν σύντομη, λόγω της ασθενικής της υγείας. Έζησε τριάντα εννέα χρόνια, ήταν όμως τόσο έντονα, τόσο εντυπωσιακά τολμηρά που τη μετέτρεψαν σε μια από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες στην ιστορία του γυναικείου τένις.
Η Σουζάν Λενγκλέν δε μάγεψε τους φίλους του αθλήματος τη δεκαετία του ’20 μόνο με τις ικανότητες της στο κορτ, αλλά και με τις τολμηρές στιλιστικές επιλογές της.
Από τη μπαντάνα στο κεφάλι και τα αμάνικα μπλουζάκια, μέχρι τα παπούτσια που σχεδιάστηκαν για αυτήν κι έφεραν το όνομα της, η Γαλλίδα λατρεύτηκε από το κοινό με ιδιαίτερα έντονο τρόπο.
Η ταχύτητα της, η επιβλητική αθλητική παρουσία της, την έκαναν την πιο σημαντική μη επαγγελματία τενίστρια, κατακτώντας το Wimbledon από το 1919 μέχρι το 1925 έξι φορές στο απλό, άλλες τόσες στο διπλό και τρεις στο μεικτό!
Το 1926 η Λεγκλέν έγινε επαγγελματίας κερδίζοντας πενήντα χιλιάδες δολάρια, ωστόσο απώλεσε την ευκαιρία να συνεχίσει να αγωνίζεται σε τουρνουά Grand Slam, καθότι δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή στους επαγγελματίες αθλητές. Έμεινε έτσι στις οκτώ κατακτήσεις στο απλό…
Από την αρχή της δεκαετίας του ’30 η κορυφαία τενίστρια στην ιστορία της Γαλλίας όπως η ίδια αυτοχαρακτηριζόταν, είδε τη ζωή της να κατρακυλά. Στα τελευταία χρόνια της ζωής της εργαζόταν ως πωλήτρια σε κατάστημα γυναικείων ρούχων . Η υγεία της ταλαιπωρημένη από κακοήθη αναιμία (αναιμία του Biermer), λύγισε στις 4 Ιουλίου 1938, ενώ ήταν τριάντα εννέα χρόνων.
Από το 1997 το όνομα της κοσμεί το δεύτερο μεγαλύτερο γήπεδο του Roland Garros, ενώ από το 1978 είναι μέλος του International Tennis Hall of Fame και η πρώτη από τις συνολικά πέντε Γαλλίδες που το έχουν καταφέρει.