Την ώρα που σε όλη την Ευρώπη ψάχνουν τρόπους να επιστρέψουν στην ομαλή αθλητική δραστηριότητα στον ΕΣΑΚΕ έχουν κατεβάσει τα….ρολά ενός θνησιγενούς πρωταθλήματος. Ο Δημήτρης Καρύδας αναλύει τα δεδομένα και την προοπτική αύξησης των ομάδων σε 16!
Οι σοβαρές λίγκες του μπάσκετ σε όλη την Ευρώπη ψάχνονται και ψάχνουν τρόπους να επιστρέψουν στην κανονικότητα. Είτε με την επανέναρξη των αγώνων και την ολοκλήρωση της σεζόν, είτε με κάποια σχέδια για την επόμενη –δύσκολη- αγωνιστική περίοδο. Στον ΕΣΑΚΕ αφού κατέβασαν γρήγορα-γρήγορα τα ρολά και φρόντισαν να ξεμπερδέψουν με το πρωτάθλημα έχουν ξεκινήσει πρόωρες καλοκαιρινές διακοπές και δεν ακούγεται κουβέντα για τίποτα. Μια βολική συνθήκη για ένα ετοιμοθάνατο πρωτάθλημα του οποίου οι μισές ομάδες θα είχαν χρεωκοπήσει αν υπήρχαν σοβαρές δομές, υποτυπώδης εποπτικός έλεγχος και κανονισμοί και από τις υπόλοιπες μισές θεωρούνται καλοπληρωτές οι πρόεδροι που χρωστάνε λιγότερα από 3-4 μηνιάτικα (μιλάμε για δεδουλευμένα μέχρι τον Μάρτιο). Η Ελληνική λίγκα κατέχει πάντως πανευρωπαϊκά πρωτεία σε ένα τομέα. Στα ban που έχουν επιβληθεί σε σωματεία της Basket League επειδή φάνηκαν αφερέγγυα σε οικονομικές τους υποχρεώσεις. Μόνο ο Άρης κουβαλάει 7 ban, ενώ ακόμη και μετά το ξέσπασμα της πανδημίας η ΑΕΚ πρόλαβε να ξαναμπεί στη σχετική λίστα. Για τον Πανιώνιο που επίσης πρόσφατα επέστρεψε στη συγκεκριμένη λίστα μπορεί να είναι και τίτλος τιμής ένα ban μπροστά στις δηλώσεις που έκαναν οι Αμερικάνοι παίκτες του όταν έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους.
Η επόμενη δύσκολη μέρα μοιάζει να απασχολεί ελάχιστους. Το μέλημα τους ήταν να κλειδώσουν το πρωτάθλημα γρήγορα-γρήγορα εκμεταλλευόμενοι τη συγκυρία για να γλιτώσουν κανένα μηνιάτικο και να λήξουν τη σεζόν για να γλιτώσουν τον υποβιβασμό Άρης και ΠΑΟΚ. Και του χρόνου τι θα γίνει; Στη λογική του να βγάλουμε τη μέρα και….βλέπουμε οι περισσότεροι πρόεδροι βάζουν μεταξύ τους….στοίχημα ότι κάτι θα βρεθεί και θα επιβιώσουν. Κάπως έτσι έχουν συνηθίσει άλλωστε τα τελευταία χρόνια να σκέφτονται για το μέλλον του επαγγελματικού μπάσκετ στην Ελλάδα.
Είναι τουλάχιστον σουρεαλιστικό ότι η μοναδική πρόταση ήρθε από την πλευρά του….Γιώργου Βασιλακόπουλου ο οποίος σε μια πρόσφατη συνέντευξη του τόνισε ότι η Basket League θα έχει του χρόνου 16 ομάδες. Για να ανέβουν βεβαίως-βεβαίως και οι δύο πρώτοι της Α2 ή τέλος πάντων όποιος θέλει και μπορεί να ανέβει, γιατί όπως μαθαίνουμε ο δεύτερος της βαθμολογίας Διαγόρας μάλλον δεν ενδιαφέρεται. Και φυσικά όπου υπάρχει Βασιλακόπουλος υπάρχει και….φωτιά για το επαγγελματικό πρωτάθλημα. Την ώρα που ο πρώην αδιαφιλονίκητος ηγέτης του Ελληνικού μπάσκετ βάλλεται από παντού και οι μέρες της παντοκρατορίας του δείχνουν για πρώτη φορά μετρημένες οι πιο πιστοί ακόλουθοι του είναι έτοιμοι να σκύψουν για μια ακόμη φορά το κεφάλι. Σύμφωνα με ένα πρόχειρο γκάλοπ που κάναμε μόνο ένας ιδιοκτήτης ομάδας έχει μιλήσει ανοιχτά εδώ και καιρό στο ολέθριο της αύξησης των ομάδων. Οι υπόλοιποι είτε σφυρίζουν αδιάφορα γιατί το θέμα δεν τους…ενδιαφέρει, είτε θέλουν να έχουν καλές σχέσεις με τον πρόεδρο της ΕΟΚ και προτιμούν μερικά επώδυνα ναι για να έχουν το κεφαλάκι τους ήσυχο. Εδώ και αρκετά χρόνια κυριαρχεί η άποψη ότι το φερόμενο και λεγόμενο επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει περισσότερες από 12 ομάδες στην πρώτη του κατηγορία. Τόσες άντεχε οριακά η αγορά πριν την επιδημία. Τώρα με τις καινούργιες δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές που διαγράφονται στο αχνοφωτισμένο βάθος του τούνελ ενδεχόμενα αυτό το νούμερο να μοιάζει εντελώς ουτοπικό. Τα περισσότερα από τα 14 στόματα ήταν πεινασμένα ήδη, τώρα με τα ψιχία τηλεοπτικών δικαιωμάτων και χορηγιών πρέπει να χορτάσουν 16 επειδή το ζήτησε ο Γιώργος Βασιλακόπουλος. Και τώρα τι κάνουμε;
Α. Στέλνουμε στην Α2 Άρη και ΠΑΟΚ και συνεχίζουμε 14;
Β. Λέμε ναι στην ΕΟΚ και έχει ο Θεός με 16 ομάδες στη λίγκα;
Στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΕΣΑΚΕ μπορεί να υπάρχουν και ειδικοί του στοιχήματος. Δεν το γνωρίζω προφανώς και δεν το υποστηρίζω, υποθετικά το γράφω. Αυτό όμως το στοίχημα είναι άχαστο έτσι; Το κερδίζει ακόμη και αδαής! Άλλωστε και ανάστημα να υψώσουν στην επιτροπή που ενδεχόμενα θα φτάσει το θέμα του αριθμού των ομάδων την πλειοψηφία με 3-2 έχει η ΕΟΚ. Οπότε, πάμε για 16 ομάδες και έχει ο Θεός. Φυσικά, επειδή η θεϊκή βοήθεια δεν θα έρθει σύντομα η τελευταία ελπίδα του ταλαίπωρου πρωταθλήματος είναι να δηλώσουν αδυναμία συμμετοχής 1-2 ομάδες μέσα στο καλοκαίρι ή έστω και παραμονές της έναρξης της νέας σεζόν. Πανιώνιος και Ιωνικός Νικαίας είναι σύμφωνα με τα όσα κυκλοφορούν στην ‘’πιάτσα’’ του μπάσκετ οι προφανείς υποψήφιοι. Στη Νέα Σμύρνη το ιδιοκτησιακό καθεστώς συνεχίζει να είναι πιο δύσκολο από κύβο του Ρούμπικ και στη Νίκαια ο μετρ της πολύ-ιδιοκτησίας και μόνιμος σκιώδης ιδιοκτήτης Ευάγγελος Τσάπας μάλλον έχει κινήσει για άλλες γειτονιές για να τρέξει ένα ακόμη μεγαλεπήβολο μπασκετικό project.Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να βγάλει δύο ομάδες με το ζόρι από μια λίγκα. Αλλά και σ΄ αυτό οι πολυπράγμονες παράγοντες του Ελληνικού μπάσκετ έχουν βρει τη λύση. Οι θέσεις παραχωρούνται, πωλούνται, ενοικιάζονται (βάλτε όποιο ρήμα θέλετε) με το κατάλληλο τίμημα που τα τελευταία χρόνια είναι γύρω στις 150.000 ευρώ. Ελεύθερη οικονομία έχουμε,μπορεί να μην τα πηγαίνουν καλά σε διαπραγματεύσεις με τηλεοτπικούς σταθμούς και χορηγούς αλλά ευκαιρίες πάντα θα υπάρχουν.
Την ώρα που κάθε σώφρων άνθρωπος κάνει το λάθος να ασχολείται (ακόμη) με τη Basket League θα περίμενε να ακούσει μια ρεαλιστική πρόταση μείωσης των ομάδων, στον ΕΣΑΚΕ κάποια μέρα, όταν το θυμηθούν, όταν θα πάψει να υπάρχει ως βολική δικαιολογία θα συναντηθούν να μιλήσουν για την αύξηση των ομάδων σε 16! Άλλωστε έχει αποδειχθεί από την εμπειρία του παρελθόντος ότι σε αυτές τις περιπτώσεις το χαμηλά ακολουθεί το….χαμηλότερα!
ΥΓ Ο τίτλος δεν είναι παρελκυστικός, ούτε μακάβριος. Απλά μου ήρθε στο μυαλό το αριστούργημα του Άρθουρ Μίλερ που γράφηκε το 1948 για άλλους λόγους αλλά μοιάζει να περιγράφει άριστα ένα πρόεδρο ομάδας μπάσκετ 72 χρόνια μετά. Χρονικά ο θάνατος του εμποράκου έχει να κάνει με το οικονομικό κραχ του 1929 στις ΗΠΑ και ο κεντρικός χαρακτήρας, ένας πλασιέ ονόματι Γουίλι Λόμαν γυρίζει όλη τη χώρα για να βγάλει τα προς το ζειν πουλώντας με δόσεις. Και κάποια στιγμή αναγκάζεται από τις συνθήκες να αντιμετωπίσει τη νοσηρή οικονομική (και όχι μόνο) πραγματικότητα. Οι αναγωγές του σήμερα με το αριστούργημα του Μίλερ είναι προφανείς…
