Ο Νίκος Τζουάννης "μένει σπίτι" και καταγράφει την καθημερινότητα του από τις ατελείωτες ώρες στην καραντίνα...

Ίσως να το έχετε παρατηρήσει, αλλά από τη στιγμή που η Κυβέρνηση ανακοίνωσε τη σταδιακή άρση των μέτρων και την κατάργηση του SMS για τις εξόδους από το σπίτι μας, έχει αρχίσει να έχει… κινησούλα! Ο κόσμος “ξεθάρρεψε”, βγήκε έξω και κυκλοφορεί πιο ελεύθερα, ωστόσο είδα λίγους να φορούν μάσκες και γάντια και ακόμα πιο λίγους να τηρούν τις αποστάσεις. Τριάδες, τετράδες, πεντάδες ατόμων για “περπάτημα” ή σε ένα παγκάκι κάποιας πλατείας με ένα καφέ στο χέρι. 

Νομίζω ότι ακόμα δεν έχουμε αντιληφθεί ότι ο “κόκκινος συναγερμός” δεν έχει σταματήσει να ακούγεται στη χώρα μας. Ούτε στον υπόλοιπο πλανήτη. Το γεγονός της… εισόδου μας σε μια νέα καθημερινότητα, δεν σημαίνει… επιστροφή στην προ – κορωνοϊού περίοδο. Γιατί πλέον τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το παρελθόν. Τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί μια θεραπεία ή ένα εμβόλιο. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ατομική μας ευθύνη και τους κανόνες υγιεινής που μάθαμε σε αυτό το διάστημα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε να προστατεύουμε τους μεγαλύτερους και τις ευπαθείς ομάδες. Δεν πρέπει το μυαλό μας να… ταξιδεύει στο καλοκαίρι και να λησμονήσει τον κίνδυνο που βρίσκεται ακόμα ανάμεσα μας. 

Πάντως εγώ θα συνεχίσω να ζω όπως ζούσα μέχρι τώρα σε αυτή την περίοδο της πανδημίας και θα μένω σπίτι όσο περισσότερο μπορώ για να προστατεύσω το συμπολίτη μου και τα άτομα που αγαπώ, αλλά και για να προστατευτώ. 

Το βίντεο της μέρας

Αρκετά εφευρετικοί αποδείχθηκαν διάφοροι απίθανοι τύποι με τις μάσκες προστασίας. Και από τη στιγμή που δεν βρήκαν, είπαν να φτιάξουν τις… δικές τους! Καταδυτικές στολές, μέχρι… σφουγγάρια και σερβιέτες, έχει απ’ όλα ο μπαξές!

To soundtrack της μέρας

Ένα ύμνος για τη μοναξιά από τους δικούς μας Firewind και τον πρώτο Έλληνα guitar hero, Gus G. “My loneliness” από το άλμπουμ: “The Premonition”. Ίσως αυτή η “μοναξιά” που αισθανθήκαμε όλοι μας στην καραντίνα, τελικά σταματήσει…