Ο κορωνοϊός πρόλαβε, μεταξύ άλλων, και την Ατλέτικ Μπιλμπάο. Από το 2015 και μετά, τέτοια εποχή είναι που οι Βάσκοι απονέμουν το βραβείο One Club Man/Woman. Πέρσι το ανδρικό βραβείο είχε πάει στην οικογένεια του εκλιπόντος Σκωτσέζου «θρύλου» της Σέλτικ, Μπίλι ΜακΝιλ (18 σεζόν και 822 ματς στους «Κέλτες») και το γυναικείο στη Σουηδή Μάλιν Μόστρεμ (12 σεζόν στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Ουμέα). Ποιοι από τους υπάρχοντες παίκτες στη La Liga θα μπορούσαν στο μέλλον να διεκδικήσουν αυτό το βραβείο;
Μιας κι ο λόγος έγινε για τον ιδιαίτερο βασκικό σύλλογο, έχουν περάσει σχεδόν 11 χρόνια από το ντεμπούτο του Ίκερ Μουνιαίν με τα «Λιοντάρια». Ήταν στις 30 Ιουλίου 2009, σε ένα ματς προκριματικής φάσης του Europa League κόντρα στη Γιανγκ Μπόις στο παλιό «Σαν Μαμές». Τώρα στα 27 του, αρχηγός και σημείο αναφοράς ελπίζει να πάρει τη σκυτάλη από τον Ντάνι, capitán των Βάσκων το 1984, όταν κατέκτησαν για τελευταία φορά κάποιο τίτλο.
Λιονέλ Μέσι+Σέρχι Μπουσκέτς= 63 τίτλοι. Αυτά είναι τα μαθηματικά της Μπαρτσελόνα. Είναι οι μοναδικοί της γενιάς τους που έχουν φορέσει μόνο τα «μπλαουγράνα» και συνέπεσαν στη «χρυσή» περίοδο των Καταλανών, με σημείο εκκίνησης την εποχή Γουαρδιόλα. Τα κριτήρια πληροί κι ο Σέρχι Ρομπέρτο, έστω κι αν δεν είναι εξίσου επιδραστικός. Το τρίο θα ήταν κουιντέτο, εάν Τσάβι και Ινιέστα δεν επέλεγαν να ολοκληρώσουν τη σταδιοδρομία τους στην Ασία.
«Σειρά» του Μουνιαίν ο Κόκε. Οι δυο τους έχουν συνυπάρξει στις μικρές εθνικές της Ισπανίας. Όπως ο Βάσκος, έτσι κι ο Μαδριλένος έχει φτάσει το κοντέρ στο 11, όσες είναι οι σεζόν του στην πρώτη ομάδα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Η ιστορία θα ήταν διαφορετική εάν λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του ’11, οι «Ροχιμπλάνκος» δεν άλλαζαν προπονητή. Ο Γρεγόριο Μανθάνο δεν τον υπολόγιζε κι ο δανεισμός του στη Μάλαγα ήταν προσυμφωνημένος. Ωστόσο ο Άι Βασίλης έφερε δώρο στον Κόκε και την ομάδα του τον Ντιέγο Σιμέονε και τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Δόξα, τίτλοι, ρεκόρ…
H Ρεάλ Μαδρίτης έχει στα μητρώα της 5 ποδοσφαιριστές που φόρεσαν μόνο την «πλουμιστή» φανέλα της: Σαντσίς, Μπερναμπέου, Τσέντο, Ουρένια και Γκρόσο. Λίγοι μπορούν να φανταστούν το όνομα εκείνου που έχει πιθανότητες να γίνει ο 6ος. Νάτσο. Σε ηλικία 11 ετών πήγε στις Ακαδημίες των «Μπλάνκος», έκανε ντεμπούτο τέτοιες ημέρες –Απρίλιο του 2011- και σταθεροποιήθηκε από το 2013 και μετά, δίχως βεβαίως να πάρει φανέλα βασικού σπίτι του. Τώρα είναι στα 30 του, έχει συμβόλαιο έως το 2022 και ουδείς γνωρίζει το μέλλον του.
Η περίπτωση του Μπρούνο Σοριάνο προκαλεί θλίψη. Όταν πρωτοφόρεσε τα κίτρινα της Βιγιαρεάλ σε επίσημο παιχνίδι ήταν Ιούλιος του 2006. Έχει να τα φορέσει σχεδόν τρία χρόνια, για την ακρίβεια από τις 21 Μαΐου 2017. Μια τυπική αφαίρεση οστεοφύτου από την κνήμη εξελίχθηκε σε έναν εφιάλτη που διαρκεί 35 μήνες. Έχοντας 416 συμμετοχές και 31 γκολ με το «Κίτρινο υποβρύχιο» και με λήξη συμβολαίου τον προσεχή Ιούνιο παίρνει θάρρος από τον κολλητό του και ομοιοπαθούντα, Σάντι Καθόρλα, ελπίζοντας η στιγμή της επιστροφής να είναι κοντά.
Αφορμή αυτού του άρθρου δεν είναι οι πιο…εμπορικοί Μέσι, Μπουσκέτς, Κόκε. Αλλά ο τελευταίος κύριος και δη οι δηλώσεις του, όταν το καλοκαίρι του 2018 η Φούλαμ του έστρωσε χαλί από λίρες για τον κάνει δικό της. «Όνειρό μου είναι να αποσυρθώ στη Θέλτα. Σίγουρα στην Αγγλία θα έβγαζα πολλά περισσότερα. Αλλά τα χρήματα δεν είναι τo παν στη ζωή. Πολύ πιο πάνω είναι η αγάπη κι η συμπεριφορά της Θέλτα προς το πρόσωπό μου από τότε που ήμουν μικρός. Ήταν μια πολύ εύκολη απόφαση». Ούγο Μάγιο, ο 29χρονος αρχηγός των «Θελέστες» στην Ακαδημία των οποίων πήγε στα 8 του. Bandera, πάει να πει σημαία…