Αφήσαμε τις δύο πιο ιντριγκαδόρικες περιπτώσεις για το τρίτο και τελευταίο κομμάτι του αφιερώματός μας. Διότι δεν πρόκειται απλώς για έναν φόργουορντ κι έναν γκαρντ που διαθέτουν όλα τα εχέγγυα για να παρουσιαστούν ακόμα καλύτεροι τη σεζόν 2020-2021, αλλά για δύο παίκτες που όταν με το καλό πέσει η αυλαία της σεζόν, θα έχουν (καλώς εχόντων των πραγμάτων) την δυνατότητα να διαπραγματευτούν με όποια ομάδα επιθυμούν.
Σαβόν Σιλντς-Μπασκόνια
Με μια γρήγορη μελέτη στα στατιστικά, ο φόργουορντ της Μπασκόνια στην καλύτερη περίπτωση προσφέρει… μία από τα ίδια κατά την δεύτερη σεζόν του στην ισπανική ομάδα και την Ευρωλίγκα. Ανεπαίσθητη μείωση στο σκοράρισμα (9,5 π.μ.ο. φέτος, 9,8 πέρσι) αλλά με ελαφρώς περισσότερο χρόνο συμμετοχής και χειρότερα ποσοστά τόσο εντός πεδιάς, όσο και στις βολές. Απ’ όλες τις βασικές στατιστικές κατηγορίες, ο 25χρονος Αμερικανός με δανέζικο διαβατήριο παρουσιάζει βελτίωση σε μία και μοναδική. Στα ριμπάουντ (3,4, από 2,8).
Πρόκειται ίσως για την πιο χαρακτηριστική περίπτωση τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα, με την οποία επιβεβαιώνεται περίτρανα το δόγμα “οι αριθμοί από μόνοι τους, τις περισσότερες φορές λένε ψέματα”. Άλλη τέτοια …οφθαλμαπάτη, όπως αυτή με τον Σιλντς, όσο κι αν βασανίσαμε το μυαλό μας δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε τα τελευταία 4-5 χρόνια.
Τι ισχύει στην πραγματικότητα; Έπειτα από την ολοκλήρωση του πρώτου μήνα της σεζόν, ο απόφοιτος του πανεπιστημίου της Νεμπράσκα είναι ο δεύτερος πολυτιμότερος παίκτης της Μπασκόνια (πίσω βεβαίως από τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της, Τόκο Σενγκέλια) και μάλιστα με σχετική διαφορά από εκείνους που ακολουθούν. Η φετινή σεζόν ωστόσο είναι ιδιαίτερη για την ομάδα του κι αυτό δεν έχει να κάνει μονάχα με το γεγονός πως τραυματίστηκαν και οι δύο αξιόπιστοι πλέι μέικερ που υπήρχαν στο ρόστερ (Γκρέιντζερ, Βιλντόζα).
Ο Σιλντς είναι βγαλμένος από το καλούπι του παίκτη που… απαγορεύεται να λείπει από το ρόστερ οποιασδήποτε ομάδας έχει υψηλές απαιτήσεις στη σύγχρονη Ευρωλίγκα. Βρείτε έστω μία πρωταθλήτρια των τελευταίων 7-8 ετών, διάστημα δηλαδή κατά το οποίο η αθλητική ικανότητα αποτελεί το σημείο αναφοράς, που δεν είχε στο ρόστερ της τουλάχιστον έναν “δίμετρο” που μπορούσε να μαρκάρει το λιγότερο τρεις θέσεις και του οποίου η συγκέντρωση, η σκληράδα, η αφοσίωση και κατ’ επέκταση η αποτελεσματικότητα στα μετόπισθεν δεν εξαρτώνταν από τον αριθμό των σουτ που έπαιρνε στην επίθεση. Παπανικολάου, Ντ. Σμιθ, Μασιούλις, Νοτσιόνι, Κουρμπάνοφ, Κάλινιτς, Τζ. Τέιλορ, και η καταμέτρηση αναμένεται να συνεχιστεί για χρόνια.
Προσοχή βεβαίως, διότι δεν θέλει και πολύ να παρασυρθεί κανείς, πιστεύοντας πως ότι είναι εύκολο κι απλό να βρεθεί ο νέος Κλάιμπερν. Ο παίκτης δηλαδή που μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω, διαθέτοντας την ίδια στιγμή την κλάση και την προσωπικότητα για να σηκώσει το βάρος της ευθύνης που αντιστοιχεί στον ηγέτη της ομάδας.
Αναμφίβολα υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στον άτυχο παίκτη της ΤΣΣΚΑ και τον Σιλντς (σωματότυπος, μακριά χέρια, έκρηξη, αμυντικό φίλτρο) και παράλληλα η ηλικία του δεύτερου νομιμοποιεί (εν μέρει τουλάχιστον) οποιαδήποτε… προχωρημένη σύγκριση μεταξύ τους. Άλλες τόσες όμως (κι ακόμα περισσότερες) είναι οι διαφορές τους. Κι εν πάση περιπτώσει ο παίκτης της Μπασκόνια, του οποίου το συμβόλαιο ολοκληρώνεται το καλοκαίρι, μπορεί να κάνει την διαφορά ακόμα κι αν μείνει μακριά από τα κορυφαία στάνταρντς του σπουδαίου συμπατριώτη του.
Μάρτιν Χέρμανσον-Άλμπα
Τι έγινε εδώ; Δεύτερος παίκτης της Άλμπα (μετά τον Γκιεντράιτις) σε μία λίστα με συνολικά έξι παρουσίες; Γιατί όχι παρακαλώ; Για βρείτε μου έναν δεύτερο ρούκι πόιντ γκαρντ που επέδειξε ανάλογη εικόνα στις 28 αγωνιστικές που παρακολουθήσαμε μέχρι να κατέβουν τα ρολά λόγω του κορωνοϊού (σ.σ. ο Μαλεντόν είναι μια κατηγορία μόνος του, με δεδομένο ότι είναι θέμα χρόνου να μεταβεί στις ΗΠΑ); Και μην μου πείτε για τον Χένρι της Μπασκόνια διότι πάλι θα οδηγηθούμε στα ίδια που επισημάναμε παραπάνω σχετικά με τα στατιστικά με αφορμή τον Σιλντς. Αλλά αυτή τη φορά από την ανάποδη.
Στο Βερολίνο, χτύπησε ο Σίβα και ο 25χρονος Ισλανδός έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά, προσφέροντας στον Ρενέσες συνεπέστατη καθοδήγηση, δημιουργία αλλά και σκορ από τη θέση “1”. Στη χώρα των Βάσκων από την άλλη, τραυματίστηκαν και οι δύο που ήταν μπροστά από τον Χένρι και στο τέλος οι προπονητές είδαν κι αποείδαν με την “μούρλα” του και αποφάσισαν να βαφτίσουν τον… Σενγκέλια πλέι μέικερ!
Για να σοβαρευτούμε λίγο, ο Χένρι είναι παίκτης με υψηλότερο ταβάνι από τον Χέρμανσον. Η εντυπωσιακή αθλητική του ικανότητα θα του δώσει την ευκαιρία να μακροημερεύσει στην Ευρωλίγκα ακόμα κι αν δεν καταφέρει να τιθασεύσει τα άγρια ένστικτά του, που αυτή την στιγμή δεν του επιτρέπουν να λογίζεται ως πόιντ γκαρντ εμπιστοσύνης.
Ο Χέρμανσον πιθανότατα δεν θα καταφέρει ποτέ να γίνει “τιμονιέρης” πρώτης κλάσης. Αυτό θα ήταν εφικτό πριν από 10-15 χρόνια, όταν το συμβατικό του κορμί των 190 εκατοστών δεν θα τον περιόριζε στον βαθμό που συμβαίνει σήμερα. Στα δικά του κυβικά ωστόσο, είναι ένας παίκτης που έχει ανταποκριθεί πλήρως σε όποια πρόκληση κι αν βρέθηκε απέναντι του τα τελευταία δύο χρόνια.
Πρωτάρης πέρσι στο Eurocup και ο έλεγχός του στο φινάλε της σεζόν έγραφε “εξαιρετικός”, με την ομάδα του να φτάνει μέχρι τον τελικό. Πρωτάρης και τώρα και με δεδομένο ότι το και το δικό του συμβόλαιο ολοκληρώνεται φέτος, ομάδες μεγαλύτερου βεληνεκούς από την Άλμπα άρχισαν να ρωτούν για εκείνον πριν καλά καλά μπει το 2020. Αυτό που βλέπεις, αυτό παίρνεις λοιπόν.
