Η καταιγίδα του κορωνοϊού κάποια στιγμή θα κοπάσει, αλλά οι επιλογές που κάνουν τώρα πολίτες και κυβερνήσεις είναι βέβαιο ότι θα αλλάξουν τις ζωές μας και κυρίως αυτές των παιδιών μας για τα επόμενα χρόνια.
Το #ΜένουμεΣπίτι δημιουργήθηκε για να αποφύγουμε τα χειρότερα από την εύκολη μεταταδοτικότητα του Covid-19, για την προέλευση του οποίου δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια ή θα είναι κάποια αλήθεια που θα θέλουν άλλοι να μάθουμε!
Ακολούθησαν οι “ειδικές φόρμες” που δικαιολογούν τις αναγκαίες μετακινήσεις των πολιτών και φυσικά το νούμερο 13033 για να τις γνωστοποιούμε μέσω SMS αποφεύγοντας τα πρόστιμα.
Με το 1 επισκέπτεσαι φαρμακείο ή γιατρό, με το 2 καταστήματα προμηθειών, με το 3 μια τράπεζα, με το 4 παρέχεις βοήθεια σε ανύμπορους ανθρώπους, με το 5 πηγαίνεις με κάποια τελετή και με το 6 βγάζεις βόλτα το κατοικίδιό σου ή γυμνάζεσαι σε εξωτερικό χώρο.
Είναι βέβαιο ότι οι προσπάθειες ανάσχεσης του φονικού ιού από τις αρχές θα φέρουν κι άλλα μέτρα και πιθανόν θα προσθέσουν κι άλλους αριθμούς στο 13033.
Φυσικά και στον βωμό της ΥΓΕΙΑΣ θα πρέπει (;) να υπάρξουν αρκετές θυσίες σε σχέση με την ιδιωτικότητα, την οικονομία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα προσωπικά δεδομένα.
Τα χρηματιστήρια διεθνώς έχουν καταρρεύσει και οι “επενδυτές” περιμένουν τα μέτρα των κυβερνήσεων για να κάνουν τις επόμενες κινήσεις τους. Το «πάνω-κάτω» των αγορών είναι διαρκές και τρισεκατομμύρια δολάρια χάνονται προς όφελος των ισχυρών παικτών.
Αλήθεια όμως: Αφού ο πλανήτης είναι σε καραντίνα και η πλειοψηφία των επιχειρήσεων είναι κλειστές, τα χρηματιστήρια γιατί είναι ακόμα ανοιχτά;
Ποιον εξυπηρετεί η συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση μετοχών που ξέρουμε ότι θα διαλυθούν, καθώς οι εταιρείες έχουν σταματήσει να παράγουν;
Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά. Οι γνωρίζοντες το παιχνίδι των αγορών, ξέρουν και τις απαντήσεις.
Εκατομμύρια θέσεις εργασίας ανά τον πλανήτη είναι στον… αέρα. Καθημερινά χάνονται χιλιάδες, καθώς εκατοντάδες δραστηριότητες έχουν ανασταλεί.
Πολλά από τα βραχυπρόθεσμα «προσωρινά» ή «έκτακτα» μέτρα θα γίνουν πιθανότατα στο μέλλον κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Διότι αυτή είναι η φύση των «καταστάσεων έκτακτης ανάγκης». Το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» το γνωρίζουμε όλοι. Ολόκληρες χώρες και ο πληθυσμός τους μετατρέπονται σε πειραματόζωα.
Τι συμβαίνει όταν όλοι εργάζονται από το σπίτι και επικοινωνούν μόνο εξ αποστάσεως; Τι συμβαίνει όταν ολόκληρα σχολεία και πανεπιστήμια κάνουν τα μαθήματα διαδικτυακά;
Υπό κανονικές συνθήκες οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και τα εκπαιδευτικά συμβούλια ουδέποτε θα συναινούσαν στη διεξαγωγή τέτοιων πειραμάτων, απλά διότι δεν πρόκειται για κανονικές συνθήκες εκμάθησης και εργασίας.
Η καταιγίδα του κορωνοϊού θα περάσει, η ανθρωπότητα θα επιβιώσει, οι περισσότεροι από εμάς θα είμαστε ακόμα ζωντανοί, αλλά θα ζούμε σε έναν άλλο κόσμο.
Για να σταματήσει η πανδημία, ολόκληροι πληθυσμοί καλούνται να συμμορφωθούν με ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές, μεταξύ των οποίων η… επίσημη παρακολούθηση και η επιβολή προστίμων σε όσους παραβιάζουν τους κανόνες.
Για παράδειγμα στη μάχη ενάντια στην πανδημία η Κίνα ανέπτυξε νέα εργαλεία παρακολούθησης. Μέσω των «έξυπνων κινητών» των πολιτών και χρησιμοποιώντας εκατοντάδες εκατομμύρια κάμερες με προγράμματα αναγνώρισης προσώπου και υποχρεώνοντας τους κατοίκους να ελέγχουν και να αναφέρουν τη θερμοκρασία του σώματος και την ιατρική τους κατάσταση, οι κινεζικές αρχές όχι μόνο είναι σε θέση να εντοπίσουν άμεσα τους ύποπτους φορείς του ιού, αλλά και τις κινήσεις τους και όποιον ήλθε σε επαφή μαζί τους.
Η επιδημία σηματοδοτεί ήδη ένα σημαντικό ρόλο στην ιστορία της παρακολούθησης. Αυτόν της μετάβασης από την επιδερμική στην λεπτομερή και βιομετρική παρακολούθηση. Στο Χόλιγουντ δεν τα φαντάστηκαν όλα αυτά πριν από 20 χρόνια. Κάποιοι γνώριζαν ότι η τεχνολογία έρχεται με φόρα να κατακτήσει τον πλανήτη.
Ας πούμε λοιπόν, ότι κάθε πολίτης φορά ένα βιομετρικό βραχιόλι που παρακολουθεί τη θερμοκρασία του σώματος και τους καρδιακούς παλμούς 24 ώρες το 24ωρο. Τα δεδομένα που θα προκύπτουν θα αναλύονται από αλγορίθμους. Οι αλγόριθμοι θα γνωρίζουν ότι είμαστε άρρωστοι, πριν ακόμα το αντιληφθούμε οι ίδιοι και θα ξέρουν επίσης πού πήγαμε και ποιον συναντήσαμε.
Η αλυσίδα της μόλυνσης θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά και να κοπεί. Ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε ενδεχομένως να σταματήσει την επιδημία στην αρχή της σε λίγες μέρες. Κι αυτό μοιάζει υπέροχο!
Αλλά η απίθανη αυτή τεχνολογία νομιμοποιεί ένα συγκλονιστικό σύστημα παρακολούθησης, αφού η αγάπη, ο θυμός, η χαρά, το γέλιο είναι βιολογικά φαινόμενα, όπως ο πυρετός και ο βήχας.
Αν οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις αρχίσουν να συλλέγουν τέτοια βιομετρικά δεδομένα, μπορούν να φθάσουν στο σημείο να μας γνωρίζουν πολύ καλύτερα από ό, τι γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και τότε όχι μόνο θα μπορούν να προβλέψουν τα αισθήματά μας, αλλά και να τα χειραγωγήσουν και να μας πουλήσουν ο,τι επιθυμούν. Από προϊόντα, μέχρι πολιτικούς ηγέτες!
Διότι όταν σε καλούν να επιλέξεις μεταξύ της ιδιωτικότητας και της υγείας, συνήθως επιλέγεις την υγεία!
Βρισκόμαστε λοιπόν, σε μια μεγάλη δοκιμασία κοινωνικής ευθύνης. Από τη μία υπάρχουν τα επιστημονικά δεδομένα και οι ειδικοί και από την άλλη οι θεωρίες συνωμοσίας και οι πολιτικοί καιροσκόποι.
Ήδη οι ηγέτες της Ευρώπης δεν συμφώνησαν σε κοινό ανακοινωθέν αναφορικά με την αντιμετώπιση της πανδημίας. Είναι βλέπετε θέμα… χρημάτων και… δεσμεύσεων για τα όποια δάνεια ή διευκολύνσεις δοθούν!
Λες και μπορεί να θεωρηθεί ένα κράτος υπεύθυνο για μια πανδημία, όπως πχ για την δημιουργία του χρέους του!
Κι αντί να υπάρξει συμφωνία για άμεση λήψη αποφάσεων, ακόμα και στο θέμα της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των επιστημονικών ερευνών των χωρών για τον ιό, ο καθένας τραβά τον δικό του δρόμο μέχρι το νέο ραντεβού των ηγετών σε 10 ημέρες. Μετρώντας εκατόμβες θυμάτων εν καιρώ ειρήνης!
Μεταξύ ασυμφωνίας και (ευρωπαϊκής τουλάχιστον) αλληλεγγύης δεν θα έπρεπε να υπάρχει δίλημμα. Η ασυμφωνία παρατείνει την κρίση, ενώ η αλληλεγγύη θα συμβάλει σε μια νίκη της ανθρωπότητας. Υπάρχει κάποιος που δεν την επιθυμεί;
