Μερικές φορές γελάω με την κατάσταση που βιώνουμε, άλλες με πιάνει ένας μικρός “πονοκέφαλος” και ένας ακόμα μεγαλύτερος προβληματισμός… Πως φτάσαμε μέχρι εδώ… Κι όμως φτάσαμε και πρέπει να ζήσουμε με αυτό. Να επιμείνουμε, να προσαρμοστούμε, να παλέψουμε, να αντέξουμε και να βγούμε νικητές!
Ήρθε η ώρα για τη… Σαββατιάτικη βολτίτσα μου! Που αλλού; Στο σούπερ μάρκετ. Με την “μετακίνηση 2” στο τσεπάκι μου και όλα τα απαραίτητα… εφόδια (μάσκα, γάντια, αντισηπτικό στην τσάντα και ένα μανταρίνι έτσι για να υπάρχει), περπάτησα τα 200 μέτρα μέχρι το κοντινότερο σούπερ μάρκετ. Αυτό και αν ήταν εμπειρία ζωής! Ουρά απ’ έξω, γιατί μπαίνουν περιορισμένα άτομα και με χαρτάκι, ενώ έπιασε και μια βροχούλα για να κάνει την αναμονή λίγο πιο δύσκολη. Δείτε κι εσείς το μαρτύριο μου!
Επιλεκτικά ψώνια, νέα αναμονή στην ουρά με την απαραίτητη απόσταση και πίσω στη βάση μου. Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση. Οι νεότεροι ήταν με γάντια (το λιγότερο) και αρκετά προσεκτικοί και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία στον… κόσμο τους. Δεν φορούσαν τίποτα τα περήφανα νιάτα. Σχεδόν όλοι όσοι είδα ήταν με γυμνά χέρια, “ζουλούσαν” φρούτα, ανέβαζαν και κατέβαζαν συσκευασίες… Και δείτε κατάσταση στους διαδρόμους…
Για να πω την αλήθεια (εδώ μόνο αλήθειες λέμε) έγινα εκείνη τη στιγμή σαν τα καρτούν που κοκκινίζουν και είναι έτοιμα να εκραγούν, αλλά τι να πεις; Πραγματικά τι να πεις σε όλους όσοι δεν βάζουν μυαλό ακόμα και τώρα; Υπάρχει και άλλη μια – αρκετά συνηθισμένη – εικόνα που προκαλεί γέλιο, αλλά και θυμό. Η σκυλοβόλτα! Είπαμε να βγουν τα ζωάκια για τη βόλτα τους, αλλά αυτό το πράγμα και τόσα μα τόσα σκυλάκια μαζεμένα δεν είχα δει ποτέ! Το καταλαβαίνω, το έχουν δει σαν βολτούλα ή ορισμένοι νομίζουν ότι… ξεγελούν κάποιον, αλλά ας μπει ένα μέτρο και από τους ίδιους… Δεν είναι παιχνίδι η κατάσταση που ζούμε, ούτε εικονική πραγματικότητα.
Δυστυχώς είναι όλα live και είμαστε πρωταγωνιστές σε αυτό το έργο. Κάθε πράξη μας, κάθε ενέργεια μας σε αυτή την περίοδο είναι σαν ένα πολύ μικρό κομματάκι ενός πολύ μεγαλύτερου παζλ. Πάντως δεν έχω παράπονο. Και τον αέρα μου πήρα και τη… ρουτίνα έσπασα και πήρα δύναμη και κουράγιο για άλλη μια εβδομάδα στο σπίτι. Γιατί όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι θα είναι πολλές οι μέρες που θα χρειαστεί να μείνουμε στο σπιτικό μας. Και όσοι περισσότερο το κάνουμε, τόσο γρηγορότερα θα τελειώσει και αυτό το “μαρτύριο”.
Η μέρα μου πέρασε γρήγορα με αρκετές δουλειές στο σπίτι και όπως πάντα με διαδικτυακή συζήτηση. Σειρά είχε ο φίλος και συνάδελφος Γιάκομπ από το Ισραήλ. Και εκεί η κατάσταση είναι σαν αυτή που ζούμε κι εμείς. Η κυβέρνηση τους δεν μπορούσε να βάλει μυαλό στους ανυπάκουους και σκέφτεται να πάρει τα ίδια μέτρα με τη χώρα μας. Για την ώρα επιτρέπονται οι βόλτες μέχρι 100 μέτρα από το σπίτι, ενώ πηγαίνουν στη δουλειά τους αρκετοί, αν και έχει εφαρμοστεί και στο Ισραήλ η κατ΄οίκον εργασία. Πάντως οι δρόμοι είναι άδειοι και στο βίντεο μπορείτε να πάρετε μια εικόνα από την κατάσταση στη χώρα.
To βίντεο της μέρας
Αυτό το διασκεδαστικό βίντεο του Colin Furze με έκανε να γελάσω! Γιατί ο τυπάρας έφτιαξε ένα κουτί… απομόνωσης για τον κορωνοϊό και έχει σχεδόν τα… πάντα μέσα. Ακόμα και φούρνο μικροκυμάτων που είναι παράλληλα και… παιχνιδομηχανή! Όλα τα έχει λύσει, ακόμα και την περίπτωση που σε πάει… σερπαντίνα!
Το soundtrack της μέρας
Απίθανες μελωδίες από τους συμπατριώτες μας Reflection και μια στάλα ποντιακής λύρας για να σε ταξιδέψει στις δικές σου “ματωμένες Βαβυλώνες”.