«Η Τότεναμ δεν θα γίνει ο μοναδικός σύλλογος στον οποίο έφυγα χωρίς τρόπαιο. Παντού κατέκτησα τίτλο, πιστεύω πως το ίδιο θα κάνω και στην Τότεναμ». Ζοζέ Μουρίνιο στη συνέντευξη Τύπου πριν από τη ρεβάνς για τους «16» του Champions League με τη Λειψία. Οι Γερμανοί ήταν οι άνδρες και οι Άγγλοι τα παιδιά: 3-0.
Όταν ο Πορτογάλος ανέλαβε τον περασμένο Νοέμβριο την Τότεναμ από τον απολύτως επιτυχημένο Μαουρίσιο Ποτσετίνο, η ομάδα ήταν 14η στο πρωτάθλημα με 14 βαθμούς ύστερα από 12 αγωνιστικές. Λίγοι είχαν παρατηρήσει πως στο τέλος της προηγούμενης σεζόν είχε κατακτήσει 11 βαθμούς στα 12 τελευταία ματς της Premier League. Η χρυσόσκονη του τελικού του Champions League –δικαίως- είχε καλύψει τα πάντα. Ακόμη κι η χρυσόσκονη όμως κάποια στιγμή φεύγει. Και μένει η αλήθεια της επικείμενης κρίσης. Βεβαίως, πάντα η πρώτη σεζόν –ειδικά όταν αναλαμβάνεις μεσούσης της περιόδου- είναι δύσκολη.
O Αργεντινός προπονητής είχε επισημάνει τα προηγούμενα χρόνια πως τα «Σπιρούνια» είχαν μείνει πίσω σε επίπεδο επάνδρωσης. Η φόρμα, η ποιότητα κι η προσωπικότητα κάποιων παικτών είχαν καλύψει το κενό. Ωστόσο ακόμη και τα καλύτερα μονοθέσια της Formula 1, κάθε χρόνο προσθέτουν κάτι. Εξελίσσονται. Οι Λονδρέζοι έριξαν 150 εκατομμύρια ευρώ στην καλοκαιρινή αγορά κυρίως για τους Εντομπελέ, Μπέρχβαϊν και Σεσενιόν. Τα έσοδά της υπερέβησαν τα 521 εκατομμύρια. Το νέο εντυπωσιακό γήπεδο θα φέρει κι άλλο χρήμα στα ταμεία. Από αποτελέσματα όμως; Αυτή τη στιγμή το ποσοστό νικών του Μουρίνιο στο πρωτάθλημα δεν συνοδεύεται από θετικό πρόσημο: 8 σε 17 αναμετρήσεις Premier League.
Ο Ντάνιελ Λίβι βρέθηκε σε σταυροδρόμι. Να κρατήσει τον επιτυχημένο Ποτσετίνο προσθέτοντας νέο αίμα στις φλέβες ή να προσλάβει τον μονίμως ευρισκόμενο σε θέση μάχης Μουρίνιο ελπίζοντας πως το συγκρουσιακό πνεύμα του θα ήταν η φλόγα για να ανάψει η φωτιά. Έπραξε το δεύτερο, αποζημιώνοντας με 15 εκατομμύρια τον Ποτσετίνο και δίνοντας ετήσιες απολαβές 17,5 εκατομμυρίων στον 57χρονο Πορτογάλο. «Μουρινιοποίηση» και παράλληλα ξεχαρβάλωμα του επιθετικογενούς δόγματος Ποτσετίνο. Κι όμως η (ενίοτε) υπεραμυντική προσέγγισή του δεν «κόλλησε» –προς το παρόν- σε αυτή την ομάδα. Έχει κρατήσει μόλις 3 φορές το μηδέν στην εστία της.
Μην σπεύσετε να καταδικάσετε τον Πορτογάλο, θα πουν κάποιοι. Πώς να διεκδικήσει πρόκριση κόντρα στην ενθουσιώδη και γεμάτη χυμούς Λειψία; Με δύο διαθέσιμους επιθετικούς; «Φανταστείτε τη Λειψία δίχως τους Ζάμπιτσερ, Σικ, Βέρνερ. Τη Λίβερπουλ χωρίς τους Σαλάχ, Μανέ, Χέντερσον, Φιρμίνο. Την Μπαρτσελόνα δίχως τους Γκριεζμάν, Μέσι, Σουάρες, Πικέ. Μπορούμε να το κάνουμε για τρία, τέσσερα ματς, όχι για τρεις, τέσσερις μήνες. Όσοι παίκτες της Λειψίας ήταν στον πάγκο απόψε, θα έπαιζαν βασικοί στην ομάδα μου» δήλωσε ο Πορτογάλος μετά τον αποκλεισμό στη Γερμανία. Οι Λονδρέζοι έχουν πληγεί από τραυματισμούς από την αρχή της σεζόν. Λίγοι είναι αυτοί που την έχουν γλιτώσει.
Η κρίση προϋπήρξε της έλευσης Μουρίνιο. Στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, η Τότεναμ του Ποτσετίνο δεν είχε την ίδια ορμή και ζέση. «Ξεφούσκωμα», έλλειψη κινήτρου (ανήκουστο για μια ομάδα που έχει να σηκώσει τρόπαιο από το Λιγκ Καπ του 2008), λανθασμένος σχεδιασμός; Όλα μαζί. Εντούτοις, το γεγονός πως ο Λίβι κάνει το all in με τον Πορτογάλο, μπορεί να τον φέρει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση. Δεν είναι μόνο η ντεμοντέ ποδοσφαιρική προσέγγισή του.
Ψυχολογικά ο Μουρίνιο πέτυχε (όταν πέτυχε) σε καταστάσεις «ομηρίας». Όλοι τους και μόνοι μας. Αντίπαλοι, διαιτητές, αρχές, ενίοτε και διοίκηση της δικής του ομάδας. Τότε όμως οι παίκτες ήταν εντός των τειχών. Τώρα ο Ζοζέ βλέπει παντού εχθρούς. Ο Λίβι προσπάθησε να βγάλει την Τότεναμ από την κρίση αλλά μέχρι στιγμής φαίνεται να έχει μετατρέψει τον Μουρίνιο σε μέρος του προβλήματος…