Ο πρώτος που ακούει την  γκρίνια είναι ο προπονητής και φυσικά είναι ο τελευταίος που ακούει τα μπράβο! Για την αλλαγή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κάποιος πρέπει να ευθύνεται όμως. 

Η αίσθηση τρόμου που προκαλούσε στον αντίπαλο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σίγουρα έχει χαθεί. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον χωρίς να είναι στον πάγκο δεν θα έχανε μέσα σε ένα χρόνο από Κάρντιφ, Μπέρνλι και Κρίσταλ Πάλας στο Ολντ Τράφορντ. 

Ο Σόλσκιερ αυτή τη στιγμή είναι αήττητος έντεκα αγώνες κάτι που από την ημέρα που ανέλαβε έχει συμβεί μόνο μια φορά, στα πρώτα έντεκα παιχνίδια του. Δώδεκα ματς αήττητος ποτέ και ίσως να μην τα καταφέρει αν δεν παιχτεί ξανά ποδόσφαιρο φέτος. 

Οι περισσότεροι στέλνουν τα μπράβο στον Μπρούνο Φερνάντες. Το νέο απόκτημα από την Σπόρτιγκ Λισσαβόνας. Σε εννέα παιχνίδια μετράει τρία γκολ και τέσσερις ασίστ. Κυρίως έχει αλλάξει το κλίμα στο Ολντ Τράφορντ. Καταλαβαίνεις τον ενθουσιασμό όταν παίρνει την μπάλα στα πόδια του και δεν κρύβεται. Θέλει την μπάλα, θέλει την ευθύνη, παίρνει το ρίσκο, σκοράρει και πασάρει.

Ποιός “τρελός” θα δοκίμαζε την σκαφτή πάσα στην πλάτη του τείχους για τον Μαρσιάλ στο ντέρμπι με την Σίτι. Ποιός θα έλεγε στον Πεπ Γκουαρδιόλα να κάνει ησυχία και να κάτσει στον πάγκο ενώ είναι μόλις δύο μήνες στα Αγγλικά γήπεδα. Αυτός!

Υπάρχει και ο Φρεντ. Αν θυμάστε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έδωσε σχεδόν εξήντα εκατομμύρια για να τον αγοράσει από την Σαχτάρ Ντόνετσκ το περσινό καλοκαίρι. Τον έκλεψε από την Μάντσεστερ Σίτι. Μέχρι το τέλος της περσινής χρονιάς ο Βραζιλιάνος είχε γίνει ανέκδοτο.

Ξαφνικά το κέντρο της Γιουνάιτεντ δεν αντέχει να παίξει χωρίς αυτόν. Μια δυναμική παρουσία, που τρέχει, “δαγκώνει”, δημιουργεί και αν μπορεί κάποιος να βρει ένα πρόβλημα είναι απλό, δεν σκοράρει. 

Δεν έγινε ξαφνικά ο Φρεντ καλός παίκτης απλά δεν ήταν ποτέ κακός. Οι σκάουτερ δεν είχαν κάνει λάθος. Απλά ήθελε χρόνο και τους σωστούς παίκτες δίπλα του για να ορθοποδήσει. 

Και υπάρχει και ο Σόλσκιερ. Ο Νορβηγός πριν από δυο μήνες είχε ήδη αποχωρήσει από τον σύλλογο σύμφωνα με τους ειδήμονες. Τον θεωρούν λίγο για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μπορεί και να είναι αλλά αυτό ας αφήσουμε να το δείξει ο χρόνος και όχι κάποιοι τύποι που πάνε μεθυσμένοι στο γήπεδο ή πίνουν το καφεδάκι τους αραχτοί και κρίνουν από την τηλεόραση.

Τι έχει κάνει ο Σόλσκιερ; Εξαφάνισε τον Πογκμπά και – αν θέλετε την άποψη μου – μπράβο του. Εμφάνισε τον ΜακΤόμινεϊ, τον Γουίλιαμς, τον Φρεντ, τον Γκρίνγουντ, τον Τζέιμς, τον Γουάν-Μπισάκα… παίζουν για αυτον σαν παλαβοί ο Σο, ο Ράσφορντ, ο Μαγκουάιρ, ο Λίντελεφ! 

Ο Μαρσιάλ αν συνεχιστεί η σεζόν θα κάνει ρεκόρ παραγωγικότητας σε μια σεζόν στην Premier League… o Ράσφορντ το έχει κάνει ήδη… ο Γκρίνγουντ έγινε ο πρώτος έφηβος στην ιστορία της Γιουνάιτεντ με πέντε γκολ σε μια σεζόν στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις ενώ ακόμη και ο Ιγκάλο έχει πετύχει τέσσερα γκολ σε οκτώ παιχνίδια…

Δεν έγινε ξαφνικά μια τρομερή ποδοσφαιρική μηχανή η Γιουνάιτεντ απλά ο μάνατζερ αρχίζει να βρίσκει τα κομμάτια που χρειάζεται για το παζλ. Με την λογική που εμφανίζει μεταγραφικά η Γιουνάιτεντ μοιάζει δύο με τρεις παίκτες μακριά από το να μπαίνει άνετα στην πρώτη τετράδα και τέσσερις με πέντε από το να πιέσει Σίτι και Λίβερπουλ για τον τίτλο. Αλλά αυτό θέλει χρόνο και πίστη στον προπονητή. 

Για την ώρα όποιος και να ευθύνεται για την αλλαγή της Γιουνάιτεντ ο Σόλσκιερ, ο Φερνάντες ή ο Φρεντ αξίζει πολλά μπράβο καθώς μια χαμένη χρονιά τελειώνει με αισιοδοξία!