Το παιχνίδι του Ολυμπιακού στην Πόλη έδειξε ταυτόχρονα δύο πράγματα που υπό άλλες συνθήκες έπρεπε να είναι παράλληλα κι ως παράλληλα να μην τέμνονται ποτέ. Το ένα είναι πως η Έφες είναι ομαδάρα και το άλλο πως ο Ολυμπιακός συνεχίζει να βελτιώνεται.
Η διαπίστωση πως μια ομάδα είναι εκπληκτική έρχεται συνήθως από νίκες που επιβεβαιώνουν ακράδαντα την ανωτερότητά της. Η Έφες πήρε μια τέτοια νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό, όμως, την πήρε σε μια βραδιά της που δύο μήνες νωρίτερα η ελληνική ομάδα θα είχε διαλυθεί, κάτι που αυτή τη περίοδο δεν συνέβη.
Κι το ακόμα πιο οξύμωρο που μπορεί να κάνει τον Μπαρτζώκα μια στάλα πιο αισιόδοξο για το μέλλον, είναι πως ούτε ο Ολυμπιακός έπαιξε κάνα μπάσκετ κοντά στα τωρινά όριά του. Ο Ολυμπιακός είχε στιγμές που χάριζε επιθέσεις στην τούρκικη ομάδα, στιγμές που δεν μπορούσε να βρει τρόπο να πλησιάσει καν το αντίπαλο καλάθι, στιγμές στην άμυνα που επέτρεπαν στην Έφες να σκοράρει… περπατώντας, αλλά και πάλι ήταν ανταγωνιστικός, μέχρι εκεί που μπορούσε.
Η ομάδα του Αταμάν, σου δίνει την εντύπωση πως αν στριμωχτεί, απλά θα καθαρίσει ο Λάρκιν. Αν είσαι απέναντί του τρομάζεις από την στιγμή που η τροχιά της μπάλας έχει κατεύθυνση προς το μέρος του. Αν την πάρει δηλαδή στα χέρια του «άστα – βράστα», το έφαγες κι ας παίξεις άμυνα που θα την δείχνουν σε κολεγιακά σεμινάρια προπονητικής τον Αύγουστο.
Σε κάθε παιχνίδι που συμμετέχει φέτος ο Λάρκιν η κουβέντα μοιραία θα γυρίζει γύρω από αυτόν. Είναι ο παίκτης εκείνος που κάνει τις τακτικές και τις αμυντικές μελέτες να μοιάζουν με χάσιμο χρόνου. Κολλάς πάνω του, περνάς μαζί του, αλλάζεις στα σκριν, δεν αλλάζεις στα σκριν, σε βοηθάει ο ψηλός επιθετικά, σε βοηθάει παράλληλα, κλέβεις το σκριν, του κάνεις παγίδα, του κάνεις ψεύτικη παγίδα…. Ρε ότι και να κάνεις αν θέλει να το βάλει θα το βάλει. Σπάσε εσύ το κεφάλι σου να τον σταματήσεις, τσάμπα ο πονοκέφαλος.
Από την άλλη ο Ολυμπιακός είχε πρωταγωνιστές κατά διαστήματα κι είχε και τον Μπάικς να λέει «γεια σας καλώς σας βρήκα είμαι πλέι μέικερ κανονικό». Εκεί πρέπει να μείνει ο Ολυμπιακός κι αυτό να πάρει από το παιχνίδι στην Πόλη. Φυσικά κι η νίκη θα ήταν περισσότερο από πολύτιμη για την ελληνική ομάδα, αλλά όπως και στην ζωή έτσι και στο μπάσκετ κάποια πράγματα γίνονται και κάποια πράγματα δεν γίνονται.
