Κάτι αντίστοιχο με αυτό που συμβαίνει στην καθημερινότητα όλων. Από την οικογένεια μέχρι την παρέα φίλων. Και από το επαγγελματικό περιβάλλον μέχρι οποιαδήποτε επαγγελματική ομάδα.
Η προσπέρασή τους μπορεί να οφείλεται σε διαφoρετικούς λόγους-συνθήκες. Μπορεί κάποιος να μην τα βλέπει. Ενδεχομένως να τα αγνοεί. Ίσως να κάνει και τα… στραβά μάτια γιατί δε μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
Όμως τα προβλήματα όταν δεν λύνονται γεννούν νέα. Πολλαπλασιάζονται. Δυσκολεύουν και σταδιακά είναι τόσα πολλά που καθίσταται αδύνατη η αντιμετώπισή τους. Πόσο μάλλον η λύση τους.
Αυτό συμβαίνει με τον προπονητή σε μια ομάδα. Με τον δάσκαλο σε μια αίθουσα. Με τον πρόεδρο στο συνέδριο του κόμματος. Με τον υπεύθυνο ενός τμήματος μιας εταιρίας.
Πολλοί εντοπίζουν προβλήματα. Σημαντικά και ασήμαντα. Συμπεριφοράς και λειτουργίας. Λίγοι καλούνται όμως να τα λύσουν. Οι λεγόμενοι “υπεύθυνοι”. Αν μπορούν και αν έχουν την διάθεση ή την ικανότητα να το κάνουν.
Αν ασχοληθούν, τα εντοπίσουν, τα λύσουν, δεν θα πάψουν να έχουν. Όμως έχοντας λύσει τα βασικά, σταδιακά αυτά θα μειώνονται. Θα υπάρχει… δεδικασμένο για όλους. Αν τιμωρήσεις έναν για απρεπή συμπεριφορά θα φέρονται καλύτερα οι υπόλοιποι. Αν δεν τον τιμωρήσεις και κάνεις τα στραβά μάτια, θα κληθείς αργότερα να αντιμετωπίσεις ανάλογη συμπεριφορά περισσότερων. Χάνεις τα αποδυτήρια, τους συνεργάτες, την εμπιστοσύνη, τη μπάλα…
“Τη μέρα που οι υφιστάμενοί σου θα σταματήσουν να σου φέρνουν προβλήματα – γιατί πιστεύουν πως είτε δεν μπορείς να βοηθήσεις είτε δεν ενδιαφέρεσαι – είναι η ημέρα που θα έχεις πάψει να διοικείς”, όπως είχε πει ο Αμερικανός στρατιωτικός και πολιτικός Κόλιν Πάουελ.
Καλή χρονιά. Με λύσεις σε προβλήματα