“Βαριά” λέξη να αποκαλείς κάποιον “σημαία” του Παναθηναϊκού. Όμως ο Δημήτρης Κουρμπέλης έγινε η σημαία του Τριφυλλιού στη σύγχρονη και… δυστοπική εποχή για το σύλλογο και ο Παναθηναϊκός φρόντισε να διατηρήσει στην ομάδα του το “διαμάντι” από το Κορακοβούνι της Αρκαδίας.
Δεν ξέρω πόσοι πίστευαν πριν από σχεδόν τρία χρόνια ότι ο Κουρμπέλης θα εξελισσόταν σε ηγέτη των Πράσινων. Όχι ότι αποκτήθηκε… αθόρυβα ή ότι δεν κόστισε ακριβά. Άλλωστε είναι ακόμα και σήμερα η δεύτερη πιο δαπανηρή μεταγραφή της εποχής Αλαφούζου (ναι, ο Τσάβες είναι ακόμα η πιο ακριβή) και ο διορατικός Ουζουνίδης κάτι ήξερε και επέμεινε τόσο πολύ στη συγκεκριμένη κίνηση.
Όμως είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις σε μια επαρχιακή ομάδα απ΄ότι σε ένα μεγάλο και ιστορικό σύλλογο, όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Ο Κουρμπέλης ούτε λύγισε από την πίεση, ούτε έκανε πίσω στα δύσκολα, ούτε… πήδηξε από το καράβι όταν αυτό βούλιαζε. Ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός ήταν στο… χείλος του γκρεμού, ο Κουρμπέλης αρνήθηκε ελκυστικές προτάσεις και συνέχισε να φορά – και να τιμά – τη φανέλα με το Τριφύλλι στο στήθος.
Η πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του είναι μια ευχάριστη εξέλιξη για το σύλλογο, γιατί πάντα χρειάζεται η “βάση” όταν χτίζεις κάτι και ο Κουρμπέλης είναι το πιο γερό θεμέλιο σε αυτό που θέλουν να δημιουργήσουν οι Πράσινοι. Στη δική του περίπτωση, ούτε… σίριαλ έγινε το θέμα, ούτε χρειάστηκαν πολλές συζητήσεις να υπάρξει συμφωνία. Παρά το δεδομένο ενδιαφέρον που υπάρχει από ομάδες του εξωτερικού, ο Κουρμπέλης έδειξε από την πρώτη στιγμή τις… προθέσεις του και το “θέλω να μείνω” του αρχηγού του Τριφυλλιού έγινε πράξη από τον Γιάννη Αλαφούζο. Μετά την υπόθεση Χατζηγιοβάνη, ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Παναθηναϊκός πήρε… πάνω του το θέμα και με συνοπτικές διαδικασίες διατήρησε στην ομάδα του έναν πραγματικό αρχηγό, στέλνοντας παράλληλα και ένα… έμμεσο μήνυμα.
