Ο Ζοάν Πλάθα έστρωσε το χαλί στον απολαυστικό Καλάθη και αυτός οδήγησε τον Παναθηναϊκό στο πέρασμα από την Αγία Πετρούπολη. Ο επιθετικός Φρεντέτ, η διαφοροποιημένη διαχείριση Πεδουλάκη και οι λόγοι που οι Ρώσοι βόλευαν τους πράσινους. Ο Χρήστος Καούρης τα γράφει και τα εξηγεί ωραία...

Εν αρχή, τα βασικά. Κάθε ομάδα που δεν μπορεί να προβληματίσει τον Παναθηναϊκό με τον αριθμό και την ποιότητα της περιφέρειάς της είναι ένας βολικός αντίπαλος, ειδικά για την τωρινή έκδοση των πράσινων με τους τρεις γκαρντ, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι 2.5 αφού ο Ράις είναι ως τώρα άφαντος. 

Αντιμέτωπος με κοντούς που δεν μπορούν να απειλήσουν με συνέπεια μέσω pull up στο pick n roll και με ελάχιστους επικίνδυνους divers ψηλούς, ο Αργύρης Πεδουλάκης κέρδισε δύο πράγματα: 
1) Την χρησιμοποίηση του Φρεντέτ χωρίς να ανησυχεί στον ίδιο βαθμό με την προηγούμενη εβδομάδα για την αμυντική ικανότητα της ομάδας του

2) Την είσοδο του Ίαν Βουγιούκα στο παιχνίδι, ο οποίος αναπόφευκτα δέχτηκε κάποιες φάσεις στην πλάτη του (κυρίως από τον Αϊβερσον), αλλά βρήκε τον τρόπο να γίνει εκτελεστής (6π) και δημιουργός από το χαμηλό ποστ και παράλληλα να ισοφαρίσει το ρεκόρ καριέρας του στα κοψίματα με 3. Τελευταία φορά που είχε καταφέρει παρόμοια επίδοση ήταν σε ένα ταξίδι της Ζάλγκιρις στο Μπάμπεργκ, όταν οι Λιθουανοί έφυγαν από την Βαυαρία με 33 πόντους στην πλάτη (96-63). 

Φυσικά η διπλή όψη των πραγμάτων λέει ότι η Ζενίτ πήρε αναμενόμενα πράγματα από την ικανότητα του Αγιόν (ειδικά με αντίπαλο τον Γουάιλι), με τον Μεξικανό να εκθέτει μαζί με τον Πονίτκα την συνεχιζόμενη αδυναμία του Παναθηναϊκού στο ριμπάουντ. Οι δυο τους μάζεψαν 9 από τα 16 επιθετικά των Ρώσων και πρακτικά κράτησαν την ομάδα τους σε ένα παιχνίδι που θα έπρεπε να είχε τελειώσει αρκετά νωρίτερα. 

Στο πρώτο μέρος ο Αλμπισί πέτυχε 2 τρίποντα στο under των πράσινων και άλλα δύο σε rotation της άμυνας και transition, την ώρα που στην απέναντι πλευρά το 1/7 τρίποντα δεν επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να ανοίξουν την διαφορά όσο θα ήθελαν βάσει της εικόνας του αγώνα. Οι 16 πόντοι του Φρεντέτ στο δεύτερο μέρος και τα ομαδικά 5/10 τρίποντα στο ίδιο διάστημα έδωσαν την διαφορά που ο Παναθηναϊκός και πάλι απέτυχε να προστατεύσει ως το φινάλε, πράγμα που αυτή τη φορά δεν κόστισε, αλλά οφείλει να προσεχθεί. 

Στρώνοντας τον δρόμο στον Νικ

Συνολικά πάντως ο Καλάθης διαχειρίστηκε σεμιναριακά την μάλλον καταστρεπτική για την Ζενίτ επιλογή του Πλάθα με hedge out ως τα 8 μέτρα προκειμένου να αναγκαστεί να πασάρει. Προϊόν αυτής της αντιμετώπισης ήταν να γίνει ο Νικ όσο πιο πολύτιμος μπορεί για την ομάδα του, σκοράροντας λίγο και βάζοντας όλα τα γρανάζια σε κίνηση. Στο δεύτερο μέρος μοίρασε 10 από τις 15 τελικές πάσες του, ξεδιπλώνοντας το γνωστό, κυριαρχικό ρεπερτόριο και ταυτόχρονα κρύβοντας όλες τις αδυναμίες του. Με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται σε σταθερή κίνηση και τους παίκτες να έχουν τη διάθεση να μοιραστούν τη μπάλα, η αναλογία ασίστ/λαθών έφτασε στο αστρονομικό 3 προς 1: 27 για 9.  

Το γεγονός δεν είναι ιδιαίτερα περίεργο όταν μιλάμε για ομάδες του Τζοάν Πλάθα. Αυτή ήταν η 5η φορά που ο Καλάθης αντιμετώπισε τον Ισπανό προπονητή, κόντρα στον οποίο δεν έχει κανένα πρόβλημα να κυριαρχήσει.

Πλάθα Vs Καλάθης (2015-2019)

Σεζόν Vs. Παναθηναϊκός @Παναθηναϊκός
2015-16 10π, 10ας 9π, 6ας
2016-17 ————————– ————————
2017-18 12π, 11ας 16π, 12ας
2018-19 8π, 15 ας

 Μ.Ο (5 αγώνες): Καλάθης 11π, 10.8 ασίστ

Ο Πλάθα μπορεί να χρησιμοποίησε την ίδια τακτική στο Σ.Ε.Φ για να αποκόψει τον Σπανούλη από την δημιουργία (7π με 1/8, 6ασίστ, 5 λάθη), χρειάστηκε όμως να δει τον Ολυμπιακό να σουτάρει 6/30 τρίποντα εντός έδρας για να δει την τακτική του να δικαιώνεται εκ του αποτελέσματος. Επιπλέον, ο 37χρονος Σπανούλης δεν είναι ο 30χρονος Καλάθης. 

Η διαχείριση Φρεντέτ στο φινάλε

Με το σκορ στο 73-77 και την Ζενίτ να έχει επιστρέψει, ο Αργύρης Πεδουλάκης έπραξε λογικά επαναφέροντας στο παιχνίδι τον Φρεντέτ αντί του αρνητικού Ράις, χωρίς να προσπαθήσει να επενδύσει σε ένα αμυντικό σχήμα με Τζόνσον-Παπαπέτρου προκειμένου να θωρακίσει την άμυνα. Στο τελευταίο λεπτό ο Έλληνας προπονητής επιστράτευσε αλλαγές χάντμπολ με τον Τζόνσον για την άμυνα και τον Φρεντέτ στην επίθεση, ο Ρένφρο έχασε δύο βολές στο 79-85, ο Φρεντέτ τις έβαλε, τέλος. To πράγμα βελτιώνεται.

Τα αρνητικά

Ντέρμπι, ξανά. Μετά την Γαλλία, ο Παναθηναϊκός άφησε και πάλι να του ξεφύγει διψήφια διαφορά και χρειάστηκαν δύο επιθετικά ριμπάουντ του Παπαπέτρου και στις δύο στιγμές που το παιχνίδι ήταν στους 3 πόντους προκειμένου να μην μπλέξει χειρότερα. Το 49-63 του 26:15 έγινε 60-65 στο 30΄, το 66-75 του 34΄ έγινε 78-81 στο 38΄.  Ο τρόπος να κλείνει η ομάδα τα παιχνίδια χωρίς να αφήνει τον αντίπαλο να τα διεκδικεί ως το φινάλε ακόμα δουλεύεται. 
Ριμπάουντ. Σε βραδιά καριέρας για τον Παπαπέτρου (11), ο επόμενος καλύτερος ριμπάουντερ της ομάδας ήταν ο Καλάθης (5), με τους Βουγιούκα (2), Γουάιλι (3) να χάνουν κατά κράτος τις μάχες. 
Ο Ταϊρίς Ράις. Ο Αμερικανός μπορεί να είχε τη στιβαρή δικαιολογία της ίωσης στο «Αστρομπάλ», εντούτοις για άλλη μια φορά ήταν άοσμος και άγευστος σε ένα βράδυ που πήρε 16 λεπτά συμμετοχής (3π, 1/3 σουτ, 3ας, 1 λάθος). Το συνολικό 5.8 πόντοι με 36.8% FG είναι ανησυχητικό για τον Παναθηναϊκό, αφού ο βραχύσωμος γκαρντ δεν δείχνει να μπορεί να σηκώσει το βάρος στη θέση «1». Η δημιουργία του από pick n roll είναι το λιγότερο προβληματική, ενώ η συμβατότητα του με τον Καλάθη είναι αναμενόμενα ανύπαρκτη. Η επιστροφή του Παππά δύσκολα θα εξομαλύνει την κατάσταση. 
Ο Γιώργος Παπαγιάννης. Σε ένα παιχνίδι που του ταίριαζε πολύ περισσότερο από ότι αυτό της προηγούμενης εβδομάδας, ο διεθνής σέντερ εξοστρακίστηκε στο βάθος του πάγκου μετά από 3:18 συνεχόμενης συμμετοχής στο ξεκίνημα και παρακολούθησε από τον πάγκο τον Ίαν Βουγιούκα. Κόντρα στο Μιλάνο το κοντέρ έγραψε 4:18 και οι πρώτοι συναγερμοί έχουν αρχίσει ήδη να ηχούν στα αυτιά του «Big Pappa». 
Ο Γουέσλι Τζόνσον. Ομάδα και παίκτης ψάχνουν τον τρόπο με τον οποίο θα συνεργαστούν και τα 12.5 λεπτά έμοιαζαν ως και πολλά με βάση την χρησιμότητα του Αμερικανού στο παρκέ. Εντούτοις η ένταξη του στο επιθετικό κομμάτι και η γενικότερη προσαρμογή του παραμένει προτεραιότητα, ειδικά από τη στιγμή που Μπέντιλ και Μπράουν δεν είναι παίκτες Ευρωλίγκας, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας. 

Συνολικά

Ο Παναθηναϊκός πήρε γερή ανάσα πριν την δύσκολη εβδομάδα που ακολουθεί (Χίμκι, Εφές), όμως η ψυχρή αποτίμηση των πραγμάτων λέει πως βάσει αποτελεσμάτων έχει βαθμολογηθεί οριακά πάνω από τη βάση με αυτό το 2-2. Στον μήνα που ακολουθεί οι πράσινοι καλούνται να ξαναμπούν σε ράγες πλέι-οφ, πριν έρθει ο Δεκέμβρης του θανάτου (Ολυμπιακός μέσα, Μπαρσελόνα έξω, Φενέρ μέσα, Μακάμπι έξω, Ρεάλ μέσα, ΤΣΣΚΑ έξω στις 3 Γενάρη).