Τους τελευταίους 7-8 μήνες είναι ξεκάθαρο ότι οι δύο πρόεδροι του Ολυμπιακού έχουν αποφασίσει να αλλάξουν το μοντέλο διοίκησης το οποίο ήταν καμάρι τους από το 2005 όταν ενεπλάκησαν με το μπάσκετ. Η απόλυση (ουσιαστικά) του Ντέιβιντ Μπλατ με ένα μόλις αγώνα μέσα στη σεζόν είναι ενδεικτική.
Ακόμη, πιο ενδεικτική είναι η πρωτόγνωρη εσωστρέφεια τους και η προσπάθεια να αποφύγουν κάθε δημόσιο διάλογο ή τοποθέτηση για τα γεγονότα που τραυμάτισαν την ομάδα με αφετηρία τον περασμένο Φεβρουάριο και την διαρροή του καταστροφικού –με βάση όσα ακολούθησαν- ηχητικού μηνύματος του Γιώργου Πρίντεζη.
Μέχρι τώρα οι Αγγελόπουλοι είχαν ως βασική τους αρχή την στήριξη προπονητών πέρα από κάθε λογική ορισμένες φορές. Ο Πίνι Γκέρσον έπρεπε να φύγει πολύ νωρίτερα και χρειάστηκε να πέσουν….καφέδες για να αποφασίσουν την απόλυση του. Ο Γιαννάκης στηρίχθηκε (δικαίως) σε πείσμα της λαϊκής θέλησης και μόνο όταν έκανε το μοιραίο λάθος να στραφεί κατά του κόσμου με δηλώσεις του λύθηκε η συνεργασία.
Ο Σφαιρόπουλος ολοκλήρωσε τον κύκλο του παρότι ήταν φανερή η φθορά μέσα στην ομάδα και τα αποδυτήρια την τελευταία χρονιά. Η μοναδική εξαίρεση του κανόνα: Η υπόθεση Μπαρτζώκα. Την παραίτηση του οποίου δέχτηκαν ανακουφισμένοι μετά την πυξ-λαξ υπόθεση στο πάρκινγκ του ΣΕΦ. Αν δεν είχαν συμβεί εκείνα τα γεγονότα είναι παραπάνω από βέβαιο ότι και ο Μπαρτζώκας, που ειρήσθω εν παρόδω, είναι ξαφνικά ο εκλεκτός της πλειοψηφίας των ερυθρόλευκων οπαδών θα είχε στηριχθεί.
Ο Μπλατ ήταν το άτυχο θύμα, μια παράπλευρη απώλεια, αφού βρέθηκε στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή! Και μετά τη συντριβή του Αστρομπάλ με τα αδηφάγα social media και τα ποσταρίσματα στο τουίτερ να στρέφονται σε ποσοστό 90% κατά των προέδρων του Ολυμπιακού αποτέλεσε το εξιλαστήριο θύμα. Να ξεκαθαρίσω κάτι για να μην γίνει παρανόηση: Ο Μπλατ έκανε λάθη και μάλιστα πολλά αλλά η λύση της συνεργασίας με ένα αγώνα μέσα στη σεζόν ξεφεύγει από κάθε λογική! Το καλοκαίρι όπως λένε οι πληροφορίες οι πρόεδροι του Ολυμπιακού στη μια και μοναδική συνάντηση που είχαν με τον Μπλατ του έθεσαν κομψά το θέμα της λύσης της συνεργασίας. Τότε είχε κάποια λογική το όλο θέμα. Λέγεται ότι ο Μπλατ κάθισε ‘’πάνω’’ στο συμβόλαιο του και ζήτησε το σύνολο της δεύτερης χρονιάς για να φύγει. Η απαίτηση κρίθηκε ασύμφορη και προφανώς τώρα οι απαιτήσεις του έπεσαν αφού ήταν απογοητευμένος και δεν έβλεπε φως στο τούνελ.
Ο Αμερικανο-ισραηλινός κόουτς είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος με μια φοβερή καριέρα που έχει πάντοτε τα ίδια χαρακτηριστικά: Μεγάλες επιτυχίες όταν δεν το περιμένει κανείς (εθνική Ρωσίας του 2007, Μακάμπι του 2014) και μεγάλες αποτυχίες. Κρύο και ζέστη στην ίδια συσκευασία. Λάθη έκανε και μάλιστα μπόλικα. Πέρσι για παράδειγμα αντί να προσθέσει στην ομάδα ως τελευταία μεταγραφή ένα περιφερειακό προτίμησε τον Τίμα και φόρτωσε ακόμη περισσότερο τις ήδη φορτωμένες θέσεις των φόργουορντ. Ίσως γιατί είχε εμπιστοσύνη στον Τίμα ο οποίος ανήκει στο ίδιο πρακτορείο ατζέντηδων. Στη διάρκεια της σεζόν υπήρξαν αρκετά παράπονα για αυταρχική συμπεριφορά αλλά και για τον τρόπο που απευθυνόταν πολλές φορές στους παίκτες ειδικά σε αυτούς με περιορισμένο ρόλο. Τα αποδυτήρια χάθηκαν μέσα σε μια νύχτα όταν άρχισε το Printezis-gate και την προσπάθεια να μείνει ενωμένη η ομάδα την έκαναν οι βετεράνοι. Κανείς δεν είχε την απαίτηση άλλωστε από τον Μπλατ που έμοιαζε να τα έχει και λίγο χαμένα με πρωτόγνωρες καταστάσεις όπως το γεγονός ότι πληροφορήθηκε την οριστικοποίηση της απόφασης να μην παίξει η ομάδα του εναντίον του Παναθηναϊκού την ώρα που είχε αγώνα στην Ευρωλίγκα! Η καλύτερα μετά το τέλος του από ερώτηση ξένου δημοσιογράφου στην συνέντευξη τύπου!
Στον Ολυμπιακό υποστηρίζουν ανεπίσημα βεβαίως γιατί δημόσια όλα έγιναν με ‘’βελούδινο τρόπο’’ ότι φέτος από την προετοιμασία κιόλας είχε χάσει την επαφή με τους παίκτες. Πιθανώς να είναι έτσι…Το σίγουρο είναι γιατί αυτό το βλέπαμε ότι η περίπου διετής εμπειρία του Μπλατ στο Κλίβελαντ τον άλλαξε προπονητικά. Δεν επέστρεψε ίδιος. Δεν ήταν ο Μπλατ που είχε ως ‘’ψωμοτύρι’’ την Princeton offense και τις παράξενες σύνθετες ζώνες προσαρμογής. Εμφανίσθηκε περισσότερο μια υβριδική προπονητικά μορφή του που προσπαθούσε ανεπιτυχώς να συνδυάσει το μπάσκετ του ΝΒΑ με τα δικά του προπονητικά αξιώματα και Ευρωπαϊκά βιώματα.
Αυτά βεβαίως έχουν να κάνουν με το σκέλος του Μπλατ. Ας δούμε την άλλη όψη του νομίσματος. Ποιο είναι το συμπέρασμα που βγήκε μ δείγμα γραφής ενός αγώνα; Ότι η ομάδα δεν κτίσθηκε σωστά; Μπορεί. Αλλά ο Μπλατ το περασμένο καλοκαίρι λειτούργησε με βάση ένα συγκεκριμένο μπάτζετ και δεν είχε δικαίωμα υπέρβασης ειδικά σε μια εποχή που οι Αγγελόπουλοι προσπαθούν να κλείσουν τις οικονομικές τρύπες της περασμένης χρονιάς ξοφλώντας ξένους και κάνοντας διακανονισμούς με τους Έλληνες που συνεχίζουν. Αυτή τη στιγμή όμως το σκηνικό είναι απλό: Ο Ολυμπιακός καλείται να κάνει μια οικονομική υπέρβαση θέλοντας και μη. Βάλτε κάτω τα έξτρα χρήματα που θα δοθούν για τον μισθό του νέου προπονητή και τις δύο αλλαγές ξένων που φημολογείται ότι θέλει να κάνει η ομάδα. Τρεις κινήσεις που κοστίζουν χωρίς να υπολογιστεί αφού ήταν μέρος ήδη του μπάτζετ το μέρος των χρημάτων που θα πάρει ο Μπλατ για να φύγει. Συμπέρασμα λοιπόν δεν βγαίνει. Οι ίδιες κινήσεις μπορούσαν να γίνουν και το καλοκαίρι και ο Μπλατ να είχε στα χέρια του μια πολύ καλύτερη ομάδα! Είναι φανερό ότι πλέον οι αποφάσεις στον Ολυμπιακό παίρνονται εν θερμώ και όχι βασισμένες στο ίδιο μοντέλο που λειτούργησε για μια σχεδόν 15ετία στην ομάδα. Και το βασικότερο: Δεν είναι επαρκώς δικαιολογημένες δημόσια για να μπορεί ο καθένας μας να βγάλει πολύ πιο ασφαλή συμπεράσματα.
ΥΓ1: Δεν ξέρω σε πόσους θα λείψει ο Μπλατ. Προσωπικά θα μου λείψει γιατί πέρα από τις όποιες ενστάσεις ή λάθη, πέρα από το γεγονός ότι έγινε έρμαιο μιας ανεξέλεγκτης χιονοστιβάδας ήταν κύριος με το Κ κεφαλαίο. Μια σπάνια όαση πολιτισμού και κουλτούρας. Μαζί με τη φυγή του Πιτίνο χάσαμε από το ελληνικό μπάσκετ δύο προσωπικότητες που είχαμε την τύχη να συνυπάρξουν δίπλα μας για περίπου ένα (αξέχαστο) εξάμηνο.
ΥΓ 2: Σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι βλέψεις του Ολυμπιακού για τον αντί-Μπλατ είναι πολύ υψηλές. Οι Αγγελόπουλοι αισθάνονται ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει αναθεωρήσει για τον Μπαρτζώκα και τον θέλουν πίσω. Η εκτίμηση του γράφοντος που τυχαίνει να γνωρίζει από μικρό παιδί τον Έλληνα κόουτς είναι ότι οι πιθανότητες είναι γύρω στο 10%. Και μόνο αν καταφέρουν να αγγίξουν ευαίσθητες χορδές του συναισθηματισμού του θα τον πείσουν. Η (ακριβή) λύση του Τσάβι Πασκουάλ είναι πολύ πιο πιθανή αν και ο Καταλανός έχει δεύτερες σκέψεις. Μια δεύτερη αποτυχία στην Ελλάδα θα ρίξει στα….τάρταρα την καριέρα του αλλά δεν είναι αρνητικός. Μην εκπλαγείτε πάντως αν υπάρξει στον ορίζοντα και μια φτηνή προσιτή λύση. Να μείνει μόνιμα ο υπηρεσιακός Κεστούτις Κεμζούρα μέχρι το καλοκαίρι αφού ούτως ή άλλως έχει εμπειρία Ευρωλίγκα ή να έρθει φτηνός Έλληνας προπονητής για να βγει η χρονιά. Βέβαια, οι παλιοί καλοί Αγγελόπουλοι πάντοτε κρατούσαν ένα καλό κρυφό άσο στο μανίκι τους και ήξεραν να μας αιφνιδιάζουν σε τέτοια θέματα.