Αλαϊν Μπαρόχα και Γιάννης Ανέστης έδωσαν φέτος τη δική τους “μάχη” με φόντο τη του φύλακα της εστίας της ομάδας. Δείτε τι έκαναν. Που υστέρησαν και που υπερείχε ο ένας έναντι του άλλου.
Η “μάχη” μεταξύ των τερματοφυλάκων κάθε ομάδας συνήθως είναι άνιση. Ο λόγος είναι απλός. Κάθε προπονητής εμπιστεύεται έναν γκολκίπερ για “πρώτο” κι αν δεν προκύψει τραυματισμός ή τιμωρία, δύσκολα μπαίνει στη διαδικασία να τον αλλάξει. Το ίδιο συνέβη φέτος και στην ΑΕΚ. Παρά το γεγονός ότι ο Γιάννης Ανέστης έδειξε ότι βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας, ο Αλαϊν Μπαρόχα ως νέα μετεγγραφή είχε από την αρχή το πάνω χέρι. Αρχικά με προπονητή τον Τραϊανό Δέλλα και στη συνέχεια με τον Γκουστάβο Πογέτ και τον Στέλιο Μανωλά (τουλάχιστον ως τώρα).
Ο Βενεζουελάνος υπερασπίστηκε την εστία της Ένωσης σε 23 αγώνες και συγκεκριμένα σε 2165 λεπτά στο πρωτάθλημα, κρατώντας την ανέπαφη σε 12 ματς. Έκανε 59 αποκρούσεις, ενώ υπέπεσε σε 18 λάθη. Δούλεψε όμως σκληρά υπό τις οδηγίες του Κώστα Καμπόλη και σε σχέση με τις εμφανίσεις που έκανε στην αρχή της σεζόν, όσο περνούσε ο καιρός, τόσο περισσότερο έδειξε να βελτιώνει τις αδυναμίες του.
Ο Ανέστης από την πλευρά του πρόλαβε να παίξει μόλις σε εφτά αγώνες και είναι αλήθεια πως ελάχιστοι κατανόησαν την απόφαση του Πογέτ να τον στείλει ξανά στον πάγκο, μετά τις εκπληκτικές εμφανίσεις του που είχαν προηγηθεί στα έξι απ’ τα εφτά ματς που φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ. Τι πρόλαβε να κάνει σ’ αυτό το χρονικό διάστημα και στα συνολικά 656 λεπτά συμμετοχής; Καταρχάς διατήρησε ανέπαφη την εστία του στα τέσσερα παιχνίδια, ενώ απέκρουσε δύο πέναλτι. Ένα του Νιέτο της Ξάνθης κι ένα του Τσουκαλά στον αγώνα κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Συνολικά είχε 18 αποκρούσεις και υπέπεσε σε εφτά λάθη.
Η σεζόν βέβαια συνεχίζεται και μένει να δούμε αν ο Μπαρόχα θα συνεχίσει να αποτελεί τον βασικό πορτιέρο της Ένωσης ή αν ο Ανέστης κάνει το δικό του ντεμαράζ στο φινάλε.