Δεν είναι εικασία, ούτε καν μεμονωμένη πληροφορία, αλλά ο Πεδουλάκης συνάντησε παίκτες που δεν είχαν μάθει να αναλύουν και να προχωρούν το μπάσκετ ένα βήμα πιο κάτω. Είναι γενικευμένη παραδοχή των παικτών του Παναθηναϊκού ότι τώρα, με τον Έλληνα τεχνικόξεκίνησαν να καταλαβαίνουν τι σημαίνει «αδυναμία του αντιπάλου»!
Για να πει με δηλώσεις του ο Πεδουλάκης, ότι: “Δεν έχουμε μάθει να δίνουμε έμφαση στη λεπτομέρεια”, καταλαβαίνετε…
Ο Τζόρτζεβιτς παρέδωσε μία ομάδα σε καλή αθλητική κατάσταση, αρκετά γυμνασμένη και σύγχρονη στην περίοδο που βρισκόμαστε. Από μπάσκετ όμως… καλή σταδιοδρομία! Οι επιθέσεις του Σέρβου, ακόμα και για εκείνους που νομίζουν ότι μπορούν να καταλάβουν λίγο μπάσκετ, ήταν επιθέσεις «κώνου»! Ένας δηλαδή με την μπάλα, ένας να κάνει σκριν στη μπάλα και τρεις σε στάση «κώνου» ακίνητοι ως εκνευρισμού.
Το πρόβλημα για τον Πεδουλάκη πλέον δεν είναι να δείξει μια κίνηση στον Φελντέιν όταν εκείνος είναι στην αδύνατη πλευρά, το πρόβλημα είναι να καταλάβει ο Δομινικανός γιατί πρέπει να κάνει αυτή την κίνηση, αφού για περισσότερο από μισή σεζόν, απλά κοιτούσε. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα όταν το… μάθημα φτάνει στην άμυνα.
Η πρόχειρη επιχειρηματολογία για το αν είναι καλός ένας προπονητής ή όχι είναι εύκολο. Μπορεί ένας άνθρωπος που δεν ξέρει αν η μπάλα έχει αέρα ή πανιά να επιχειρηματολογήσει, το δύσκολο όμως, είναι να καταλάβει. Το μπάσκετ λοιπόν που μοιάζει με «παιχνίδι σκάκι ενώ κάποιος σε κυνηγάει να σε δείρει» (σ.σ. άλλος το είπε όχι εγώ) δεν είναι εύκολα κατανοητό στην λεπτομέρειά του. Είναι θεαματικό, ελκυστικό σπορ, αλλά δύσκολο. Για το αν λοιπόν ο Σέρβος προπονητής έκανε καλό ή κακό στον Παναθηναϊκό, ας το πουν αυτοί που θα ακολουθήσουν, ή έστω αυτοί που τον αντιμετώπισαν.
