O Mάνος Μανουσέλης γράφει στο προσωπικό του blog στο Novasports.gr για το αν υπάρχει περιθώριο μέσα στους τελικούς της Basket League ν΄ αλλάξει ο Ολυμπιακός προς το καλύτερο, όπως συνέβη με τον Παναθηναϊκό.
Ο Ολυμπιακός έμεινε ο ίδιος, όπως τον ζήσαμε τις τελευταίες εβδομάδες στην Ευρωλίγκα, όταν δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για τους οκτώ, ο Παναθηναϊκός, όμως, με τον Αργύρη Πεδουλάκη πλέον στον πάγκο του, άλλαξε κατά πολύ την εικόνα του και η νίκη μέσα στο ΣΕΦ αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για την βελτίωση του.
Ο Αντώνης Φώτσης έβαλε το μεγαλύτερο σουτ του πρώτου τελικού στο ΣΕΦ, δημιουργώντας το +4 (76-80) με 38.4” να μένουν για το τέλος του αγώνα, οι περιφερειακοί του “τριφυλλιού” ευστόχησαν έντεκα (11) φορές από τα 6μ75 και ο Παναθηναϊκός έκανε το μπρέϊκ σε μια σειρά, όπου τουλάχιστον στα χαρτιά ο αντίπαλος του ήταν το απόλυτο φαβορί.
Ηταν μια θριαμβευτική βραδιά για τους πράσινους όχι μόνο γιατί έκαναν πάρτι από την περιφέρεια, αλλά γιατί έπαιξαν σαν ομάδα καταγράφοντας τον απίθανο αριθμό των 29 (!) ασίστ, επίδοση που αποτελεί ότι καλύτερο έχει πετύχει οποιοσδήποτε σύλλογος σε τελικούς με τους Καλάθης, Διαμαντίδης και Φελντέιν να μοιράσουν από 8, 7 και 6 ασίστ αντίστοιχα
Και από την άλλη πλευρά, την ερυθρόλευκη, είναι τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι στο κρισιμότερο ματς της σεζόν εκείνος που στάθηκε όρθιος ήταν ο τεράστιος Γιώργος Πρίντεζης που πριν λίγες ώρες είχε βιώσει την απόλυτη λύπη με την απώλεια του πατέρα του.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε την σεζόν ως μια ομάδα με αμυντική νοοτροπία, αλλά –όπως και σε αρκετά ματς στην Ευρωλίγκα – απέναντι στον Παναθηναϊκό το βράδυ της Πέμπτης πήρε κακό βαθμό στον ανασταλτικό τομέα και από εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα του.
Οι γηπεδούχοι δέχθηκαν 47 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, επέτρεψαν στους αντιπάλους τους να νιώσουν ότι μπορούν να νικήσουν και από την ώρα που βρήκαν ρυθμό ήταν σχεδόν αδύνατο να αλλάξει η ροή του αγώνα.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του φάνηκε να ξαφνιάστηκαν από την διάθεση του Παναθηναϊκού να τρέξει σε κάθε φάση (οι πράσινοι εκδήλωσαν 17 αιφνιδιασμούς) επέμειναν στο να κάνουν παγίδες που δημιουργούσαν ελεύθερα σουτ σε παίκτες σαν τον Φώτση και τον Φελντέϊν και έμοιαζαν να περιμένουν πότε θα μπει ο Ραντούλιτσα στο παρκέ για να τον σημαδέψουν τόσο στην επίθεση τους, όσο και στην άμυνα τους.
Ο Πεδουλάκης, όμως, είχε άλλο σχέδιο. Ο Σέρβος σέντερ έπαιξε μόνο όταν ο κόουτς του Παναθηναϊκού αισθάνθηκε ότι τον χρειαζόταν στην επίθεση εναντίον συγκεκριμένων αντιπάλων. Κατά τα άλλα πεντάρι έπαιξε ο Γκιστ και ο Φώτσης τίναξε για τα καλά την ναφθαλίνη από πάνω του, όπως και ο Χαραλαμπόπουλος που έπαιξε ποιοτικά λεπτά.
Ο Αργύρης εκτίμησε ότι ο Ραντούλιτσα θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό να δημιουργήσει μομέντουμ και τον κράτησε στον πάγκο, ενώ περιορισμένα λεπτά έπαιξε και ο Ουίλιαμς με την λογική ότι δεν έχει εμπειρία από τέτοια παιχνίδια, άρα θα μπορούσε να πάρει αποφάσεις έξω από το πνεύμα του αγώνα.
Αντίθετα, ο Πεδουλάκης παρουσίασε ένα πολύ διαφορετικό Καλάθη, ένα παίκτη που είναι φανερό πως όλο αυτόν καιρό έχει δουλέψει πολύ με το σουτ του και που εμφανίστηκε με …τόνους αυτοπεποίθησης στο ΣΕΦ, για να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι ο αντίπαλος δεν τον σεβάστηκε ως εκτελεστή. Ο Νικ έβαλε όλα τα μεγάλα σουτ που του έδωσε η άμυνα και ήταν καθοριστικός παράγοντας στο ότι ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός στην επίθεση, καθώς εκτός από το σκορ έκανε …κανονικά και την δουλειά του πλέι μέικερ.
Πέρα από τους Πεδουλάκη, Φώτση, Καλάθη, στα πρόσωπα του αγώνα για τους νικητές θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι Διαμαντίδης, Φελντέϊν και Γκιστ που πραγματικά έπαιξαν καταπληκτικά, τόσο στην επίθεση, τόσο και στην άμυνα και με την ολοκληρωμένη παρουσία τους παρέσυραν την ομάδα τους ένα επίπεδο πιο πάνω και ταυτόχρονα κλόνισαν τον αντίπαλο σε κάθε προσπάθεια που έκανε να επιστρέψει στην διεκδίκηση της νίκης.
Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε στο παιχνίδι με την σωστή προσέγγιση. Του έλειψε η αποφασιστικότητα, η προσωπική άμυνα, το διάβασμα της κατάστασης. Εδωσε ελεύθερα σουτ στους λάθος παίκτες, έκανε συνεχόμενα αμυντικά λάθη και προσπάθησε να κερδίσει το παιχνίδι από την επίθεση, αλλά χωρίς να δίνει έμφαση στην επιστροφή στην άμυνα.
Οι αιφνιδιασμοί του Παναθηναϊκού σε συνδυασμό με την ευστοχία του στα τρίποντα πάγωσαν το ΣΕΦ και έκαναν τους παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου να ξεχάσουν το πλάνο και ν’ αντιδρούν σπασμωδικά. Πέρα από τον Πρίντεζη, μόνο ο Λοτζέσκι κατάφερε να είναι σταθερή απειλή και παρά το γεγονός ότι η ομάδα πέρασε μπροστά στο σκορ με 62-58 δεν μπόρεσε να βρει ένα σταθερό τρόπο να επιτεθεί και να αμυνθεί, ώστε να σφραγίσει τη νίκη.
Στο τέλος το ματς κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Μπήκαν μεγάλα σουτ και από τις δύο πλευρές, ο Διαμαντίδης έχασε μια βολή στα δέκα δεύτερα και ο Ολυμπιακός είχε μια ευκαιρία στην τελευταία επίθεση να οδηγήσει το ματς στην παράταση, αλλά ο Παπανικολάου και οι συμπαίκτες του δεν λειτούργησαν με καθαρό μυαλό, ενώ η μπάλα δεν έφτασε ποτέ στον Σπανούλη ή, τον Λοτζέσκι. Επαιξε ρόλο και το γεγονός ότι εκείνη την στιγμή ήταν λίγοι γκαρντ στο παρκέ και η ευκαιρία χάθηκε.
Προφανώς το Πρωτάθλημα δεν τελείωσε, διότι όταν το ζητούμενο είναι το ποιος θα κάνει τρεις νίκες και οι ομάδες κάθε άλλο παρά σταθερές παρουσιάζονται, τότε όλα μπορεί να συμβούν. Το ζητούμενο και για τις δύο ομάδες είναι να διαβάσουν ότι έγινε στο πρώτο ματς, να αντιληφθούν ότι οφείλουν να αλλάξουν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Η άμυνα και οι χαρακτήρες θα έχουν τον πρώτο λόγο από εδώ και εμπρός, διότι τα περιθώρια πλέον είναι πολύ στενά και τα λάθη είναι δύσκολο να διορθωθούν στο μέλλον…
Το ζητούμενο πλέον για να έχουμε σειρά είναι να αντιδράσει ο Ολυμπιακός που έχει νικήσει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ τόσο πέρσι, όσο και πρόπερσι στους τελικούς, αλλά για να το ξανακάνει θα πρέπει να εμφανιστεί πολύ διαφορετικός σε σχέση με την εικόνα που είχε στο ΣΕΦ σε όλη την διάρκεια του πρώτου τελικού. Και είναι βέβαιο ότι παίκτες σαν τον Χάκετ και τον Παπαπέτρου μπορούν να τον βοηθήσουν ν’ αναστρέψει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.