Μετά το φιάσκο με την υπόθεση Μοντανιέ και υπό την πίεση του χρόνου (η προετοιμασία αρχίζει στις 25/6), η ΑΕΚ δεν θέλησε να ρισκάρει, μπαίνοντας σε νέο κύκλο συναντήσεων με άλλον προπονητή. Ο Τιμούρ Κετσπάγια αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή την πιο εφικτή λύση, αλλά και συνάμα μια επιλογή που θα κέρδιζε πάρα πολλούς υποστηρικτές και θα μετρίαζε τις τις αντιδράσεις, αφού είναι γνωστή η συμπάθεια που τρέφουν οι φίλοι της ομάδας προς το πρόσωπο του Γεωργιανού. Ακόμα κι όταν αποφάσισε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι φίλαθλοι της ΑΕΚ τον σεβάστηκαν απόλυτα. Όπως άλλωστε κάνει και ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια, από τη μέρα που φόρεσε για τελευταία φορά την κιτρινόμαυρη φανέλα. Η εκτίμηση και ο σεβασμός είναι αμοιβαία.
Εννοείται βέβαια πως υπήρξαν πάρα πολλοί, οι οποίοι ναι μεν δεν τα …έβαλαν με τον Κετσπάγια, αλλά αντέδρασαν έντονα για τις κινήσεις της διοίκησης ως προς το θέμα του προπονητή. Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή του Τιμούρ δεν ταυτίζεται σε κανένα σημείο με τα στοιχεία που αναζητούσαν εδώ και τόσο καιρό οι υπεύθυνοι της ομάδας από τον επόμενο τεχνικό.
Σκεφτείτε όμως κάτι απλό και αναρωτηθείτε. Πόσο διαφορετικό θα ήταν αν από την πρώτη στιγμή του “διαζυγίου” με τον Πογέτ έβγαινε η δίοικηση και έλεγε ότι πρώτη επιλογή είναι ο Τιμούρ Κετσπάγια; Μια προσωπικότητα της ομάδας, με τα 12 χρόνια παρουσίας στους πάγκους, τα 3 πρωταθλήματα Κύπρου με δύο συλλόγους και την εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη με την Ανόρθωση. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι οι όποιες αντιδράσεις υπάρχουν τώρα θα ήταν κατά πολύ λιγότερες.
Έτσι όπως εξελίχθηκε όμως η κατάσταση, η εικόνα που έμεινε στον κόσμο είναι ότι τελικά άλλο (στυλ) προπονητή αναζητούσε η ΑΕΚ και με άλλον συμφώνησε, επειδή δεν υπήρχε χρόνος, ίσως και διάθεση για νέο ρίσκο με πιθανότητα αποτυχίας, όπως συνέβη με τον Μοντανιέ.
Αν πάντως δει κάποιος την πορεία του Τιμούρ Κετσπάγια σ’ αυτά τα 12 χρόνια της προπονητικής του καριέρας θα βγάλει εύκολα το συμπέρασμα πως πρόκειται για έναν τεχνικό που έχει μάθει να κάνει πρωταθλητισμό και να πετυχαίνει στα δύσκολα. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και ήταν ίσως ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους τον επέλεξαν οι άνθρωποι της ΑΕΚ.