Ο Δημήτρης Καρύδας σχολιάζει στο προσωπικό του blog τα νέα επιτεύγματα του Γιάννη Μπουρούση με τη φανέλα της Λαμποράλ.

Συνήθως αυτό που αποκαλούμε ‘’κοινή γνώμη’’ καθορίζει και τον βαθμό ενδιαφέροντος ή σημασίας στα επιτεύγματα μιας ομάδας ή ενός παίκτη. Δεν συνιστά υπερβολή αν γράψουμε ότι τα τελευταία δύο εικοσιτετράωρα το μεγαλύτερο θέμα συζήτησης στη μπασκετική κοινότητα της χώρας είναι η επική εμφάνιση του Γιάννη Μπουρούση απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Η Λαμποράλ του χρωστάει 100% τη νίκη αλλά το θέμα δεν είναι αυτό…

Είχαμε πολλά χρόνια, για να μη πούμε ολόκληρες δεκαετίες, να δούμε ένα ψηλό παίκτη να κυριαρχεί στο παιχνίδι με τον τρόπο και το στιλ που το έκανε φέτος ο Μπουρούσης. Μέχρι τώρα η κορώνα στο στέμμα της καριέρας του Μπουρούση ήταν η προτελευταία του χρονιά στον Ολυμπιακό όταν είχε κρύψει τα καλάθια κάνοντας το ένα νταμπλ νταμπλ μετά το άλλο. Αλλά η φετινή σεζόν του έχει ξεπεράσει κατά πολύ εκείνη την career year.

Τα αγωνιστικά επιτεύγματα του ‘’Μπούρου’’ ή….’’Μπουρουσάγκα’’ όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του είναι λίγο ως πολύ γνωστά αλλά πέραν αυτών έχει να επιδείξει και μερικά ακόμη ενδιαφέροντα: Όπως για παράδειγμα ότι έγινε ο πρώτος έλληνας παίκτης που κερδίζει τίτλο ΜVP χρονιάς σε ένα πρωτάθλημα με ειδικό βάρος όπως το Ισπανικό.

Προσπερνώντας όλα τα κατορθώματα του σε μια σεζόν που ακόμη δεν έχει τελειώσει και δεν αποκλείεται τα καλύτερα να….έρχονται ο Μπουρούσης πέτυχε κάτι μάλλον ακατόρθωτο για το σύγχρονο μπάσκετ. Είχαμε πολλά χρόνια να δούμε ένα σέντερ να κυριαρχεί στο παιχνίδι με τόσο απόλυτο και καταλυτικό τρόπο αλλά και να προσφέρει σε τόσους πολλούς και διαφορετικούς τομείς μέσα στο παρκέ. Ψηλούς καλούς σκόρερ ή ριμπάουντερ ανέδειξε πολλούς το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Καλούς πασέρ σπανιότερα αλλά είχαμε και τέτοιες περιπτώσεις. Καλούς σουτέρ από μακρινή απόσταση με μπόι 2μ.10 ακόμη πιο σπάνια αλλά και πάλι υπήρξαν μερικοί. Ο Γιάννης όμως στη φετινή σεζόν είναι το….απόλυτο πακέτο. Τα κάνει όλα αυτά και με μεγάλη ευχέρεια. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς την εβδομάδα του φάιναλ φορ είχε καταναλώσει ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας της Φενέρ στο πως θα σταματήσει τον Μπουρούση καταλήγοντας σε μια συγκεκριμένη τακτική. Ο πιο εύκολος τρόπος για να ‘’σιγήσει’’ ήταν να μην πάρει τη μπάλα στα χέρια του. Το είπε μέσες άκρες και παραμονές του αγώνα στο Βερολίνο: ‘’Η Λαμποράλ έχει τρεις πολύ καλούς γκαρντ. Τους δύο Αμερικάνους της και τον Μπουρούση’’.
Μόνο που στον αγώνα με τη Μπαρτσελόνα οι δύο Αμερικάνοι ήταν μέτριοι και ο Μπουρούσης παίζοντας πιθανώς και απέναντι στον επόμενο….εργοδότη του έκανε την εμφάνιση της χρονιάς και ενδεχόμενα την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του. Την ώρα που τον….ορέγονται οι μισές ομάδες κορυφής στην Ευρωλίγκα ο Μπουρούσης αποτελεί τον νούμερο ένα στόχο της Μπαρτσελόνα εφόσον οι Καταλανοί σπάσουν το συμβόλαιο του Τόμιτς και αδειάσουν το μισθολόγιο τους κατά 1,5 εκατομμύριο ευρώ!

Ας μην πάμε όμως τόσο μακριά. Καλύτερα να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Ο Μπουρούσης είδε την καριέρα του να έχει δεκάδες σκαμπανεβάσματα αλλά αυτό δεν είχε να κάνει με τις επιδόσεις του στο παρκέ αλλά κυρίως με την παράδοξη….ικανότητα του να τραβάει τα προβλήματα σαν μαγνήτης τα μέταλλα. Θέμα χαρακτήρα…Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ο Μπουρούσης βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στο επίκεντρο της επικαιρότητας με τον λάθος τρόπο. Όσοι τον ξέρουν μιλάνε για ένα άνθρωπο έξω καρδιά που απλά έχει την ενδεχόμενα….κακή συνήθεια για την εποχή να λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Και παρότι είναι πια στη δύση της καριέρας του δεν έμαθε ποτέ να κρατάει κλειστό το στόμα του ή να λέει τα ‘’πολιτικά ορθά’’ πράγματα.

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τον έβαλαν στην ‘’μαύρη λίστα’’ τους όταν το 2009 στη διάρκεια του μικρού τελικού του φάιναλ φορ στο Βερολίνο την ώρα που τον αποδοκίμαζαν γύρισε και τους έδειξε με τις παλάμες του και ανάλογες χειρονομίες αυτό που σήμαινε: ‘’Σε δέκα μέρες θα τα πούμε’’. Υπονοώντας τους τελικούς των ελληνικών πλέι οφ. Στον Ολυμπιακό δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο παιδί των προπονητών. Κατά διαστήματα ήρθε σε ρήξη με τον Γκέρσον, τιμωρήθηκε πολλάκις με χρηματικά πρόστιμα από τον Γιαννάκη και στο φινάλε βρέθηκε για ένα μήνα και εκτός ομάδας από τον Ίβκοβιτς σε μια υπόθεση που ουδέποτε εξιχνιάστηκε και ουδέποτε μάθαμε τους λόγους και τις αιτίες. Το καλοκαίρι της φυγής του η διαρροή τηλεφωνικών συνομιλιών με τον μακαρίτη πλέον πεθερό του οδήγησε στη διάρρηξη των σχέσεων του με τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο. Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν αλλά εκείνα τα περιστατικά τον έστειλαν στο Μιλάνο. Στην Αρμάνι υπάρχει ένα σίγουρο στοίχημα. Ακόμη και παίκτες με καλή προδιάθεση θα….χαλάσουν αφού ο ιδιοκτήτης της ομάδας τη βλέπει περίπου ως μια….κοινωνική προέκταση των δραστηριοτήτων του. Μοιράζει ο ίδιος προσκλήσεις στους παίκτες για το κλαμπ που διατηρεί και ουδέποτε η ομάδα ενοχλήθηκε από το γεγονός ότι αρκετοί παίκτες περνούσαν ολόκληρα βράδια στο συγκεκριμένο μαγαζί αγκαλιά με τις μοντέλες του μίστερ Αρμάνι και απαραίτητη συνοδεία πολλά μπουκάλια αλκοόλ. Παρά την….ατμόσφαιρα που προσφερόταν για dolce vita ο Μπουρούσης ήταν εκεί που έβαλε σε τάξη τη ζωή του, παντρεύτηκε, έφτιαξε οικογένεια αλλά δεν μπόρεσε να παίξει μπάσκετ της προκοπής. Βλέπετε, η ομάδα είχε τον προπονητή που της άξιζε. Και το βιντεάκι με τις…λάθος οδηγίες του Σκαριόλο σε ένα τάιμ άουτ και την παρέμβαση του Μπουρούση που του υπέδειξε ότι έδειχνε ανάποδα το σύστημα έκανε θραύση στο you tube!

Στη Ρεάλ που βρέθηκε αμέσως μετά έκανε μια εξαιρετική σεζόν αλλά στο τέλος της δεύτερης ήταν εκτός ομάδας ουσιαστικά στην κούρσα των Μαδριλένων για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Μπορεί να σήκωσε το τρόπαιο για πρώτη φορά στην καριέρα του και μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες αλλά η συμμετοχή του σε αυτό το κατόρθωμα ήταν μάλλον υποτυπώδης αφού από τον Φεβρουάριο και μετά ο Πάμπλο Λάσο τον θεωρούσε πολύ αργό ειδικά στην άμυνα.

Το περασμένο καλοκαίρι ο Μπουρούσης βρέθηκε πολύ κοντά στο ταμείο ανεργίας και ακόμη πιο κοντά στη μοναδική λύση που υπήρχε στον ορίζοντα του. Να πάρει τα ιμάτια και την οικογένεια του και να καταλήξει στη μακρινή Κίνα. Τα λεφτά ήταν καλά, πολύ καλύτερα από ότι μπορούσε να βρει στην Ευρώπη αλλά στην ουσία με δύο χρόνια στην Άπω Ανατολή θα έκλεινε την καριέρα του μακριά από την αληθινή δράση, μακριά από την Ευρωλίγκα και τις ομάδες κορυφής που είχε μάθει να παίζει όλη σχεδόν την καριέρα του. Για μια ακόμη φορά πήγε ανάποδα στο ρεύμα. Δέχτηκε να παίξει στη Λαμποράλ όταν οι Βάσκοι του έκαναν μια μικρή (σε οικονομικά μεγέθη) πρόταση σε σχέση με τους Κινέζους λίγο πριν αρχίσει η σεζόν. The rest is history…

Στη Βιτόρια ο Μπουρούσης βρήκε μια ομάδα και ένα προπονητή που τον πίστεψαν όσο κανείς άλλος στην καριέρα του. Αυτό αποτέλεσε προφανώς και το μεγαλύτερο κίνητρο του. Στη διάρκεια της καριέρα του Μπουρούση υπήρξαν πολλοί επικριτές του. Η αλήθεια είναι ότι σαν χαρακτήρας προσελκύει ή ορκισμένους φίλους ή ορκισμένους εχθρούς. Μεσοβέζικες καταστάσεις δεν υπάρχουν. Κανείς όμως δεν μπόρεσε ποτέ να του καταμαρτυρήσει ότι πατώντας τις τέσσερις γραμμές του παρκέ δεν έδωσε τον καλύτερο εαυτό του κάθε βράδυ όλα αυτά τα χρόνια. Το καλοκαίρι του 2009 παρότι υπήρχε ιατρική απαγόρευση έβαλε στοίχημα την καριέρα του παίζοντας με ένα πολύ σοβαρό τραυματισμό στο χέρι στο πανευρπωαϊκό της Πολωνίας με την εθνική. Οι αγώνες που έχει χάσει λόγω τραυματισμών είναι μετρημένοι. Άπαξ και μπορούσε να τρέξει έμπαινε στο παρκέ για να δώσει το 100%. Και αυτό επαναλαμβάνουμε δεν μπορούν να το αντικρούσουν ούτε οι μεγαλύτεροι αρνητές του.

Επειδή, όμως η καταμέτρηση γίνεται στο….ταμείο και όχι μακριά από αυτό πέρα από όλα τα υπόλοιπα κρατάμε τη μαγική του χρονιά που ανάλογες έχουν κάνει μόνο τρεις ψηλοί στην ιστορία του Ευρωπαϊκού, τρία ιερά τέρατα που είχαν την ικανότητα να επαναλαμβάνουν τέτοιες σεζόν τη μια μετά την άλλη…Ο αείμνηστος Κρέζιμιρ Τσόσιτς ενδεχόμενα ο τελειότερος ψηλός στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ που μπορούσε με την ίδια ικανότητα να ποστάρει και να σουτάρει από τα επτά μέτρα ή να πασάρει σαν περιφρειακός. Ο μεγάλος Άρβιντας Σαμπόνις που κυριάρχησε στο παιχνίδι ειδικά στα χρόνια που έπαιξε στην Ευρώπη και κατάφερε να κάνει καριέρα και στο ΝΒΑ όπου έπαιξε με….μισό πόδι. Και τέλος, ο Βλάντε Ντίβατς ενδεχόμενα ο καλύτερος ψηλός πασέρ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ που ήξερε να παίζει σαν γκαρντ με μπόι 2μ.11.