Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει στο προσωπικό του blog για τις μεγάλες αλλαγές που επίκεινται στην Ευρωλίγκα την επερχόμενη σεζόν.

Η χθεσινή μέρα ήταν κατά κάποιο τρόπο ιστορική για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλά ελάχιστοι αντιλήφθηκαν την σημειολογία της υπόθεσης.

Με την ανακοίνωση του προγράμματος της νέας σεζόν από την Ευρωλίγκα γράφτηκε ένα μικρό κομμάτι ιστορίας όχι γιατί ξεκινάει η νέα εποχή που ευαγγελίζεται ο Τζόρντι Μπερτομέου. Για ένα άλλο απλούστατο λόγο που λίγοι κατάλαβαν σε εποχές που τα πάντα θεωρούνται αυτονόητα και όλα….τρέχουν!

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΕΥΡΩΠΑΊΚΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΛΗΡΩΣΗ!

Και δεν θα χρειαστεί να γίνει καμία κλήρωση μέσα στη σεζόν. Για πρώτη φορά από το 1957 και αν δεν κάνω λάθος για πρώτη φορά στην ιστορία των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων σε όλα τα σπορ. Δεν θυμάμαι ανάλογη περίπτωση σε κάποιο άλλο σπορ.

Στην ουσία, η Ευρωλίγκα έδωσε το στίγμα της νέας εποχής. Όλοι στην αρένα, όλοι εναντίον όλων, σε ένα αγώνα μέχρις εσχάτων και όποιος αντέξει. Όλα στο όνομα του ανταγωνισμού που είναι πλέον ο νέος…Θεός της Ευρωλίγκας. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς γκρουπ δυναμικότητας, χωρίς ισχυρούς, πανίσχυρους και ανίσχυρους.

Επίσης η επόμενη Ευρωλίγκα θα είναι το πρώτο Ευρωπαϊκό Κύπελλο στην ιστορία, πάλι με αφετηρία το μακρινό 1957 που ξεκίνησε ο…παππούς της σημερινής διοργάνωσης το αλήστου μνήμης Κύπελλο Πρωταθλητριών που όλες οι ομάδες που μετέχουν θα παίξουν εναντίον όλων. Ούτε αυτό νομίζω ότι έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία κάποιου ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Αυτή λοιπόν θα είναι η νέα Ευρωλίγκα: Ένας όμιλος, ένα κανονικό πρωτάθλημα δύο γύρων, ένας μαραθώνιος 30 αγώνων για να επιβιώσουν για τα πλέι οφ οι μισοί και να μπούμε στα νοκ-άουτ παιχνίδια.

Εκτίμηση για το ενδιαφέρον αυτού του εγχειρήματος δεν μπορεί να γίνει. Το σίγουρο είναι ότι ο Μπερτομέου και οι νέοι συνεργάτες του, της εταιρείας IMG, έφτιαξαν ένα πακέτο που μοιάζει πολύ γοητευτικό και εγγυάται αυτό που γράψαμε εξ΄αρχής: Ανταγωνισμό στα….κόκκινα. Το γεγονός ότι οι μισές ομάδες θα έχουν δυνατότητα πρόκρισης δημιουργεί εξ΄ αρχής μια ενδιαφέρουσα συνθήκη. Δύσκολα μια ομάδα θα τα…παρατήσει στα μισά του δρόμου χάνοντας το ενδιαφέρον της. Και αν αυτό συμβεί δεν θα αφορά πάνω από 1-2 ομάδες. Σκεφθείτε όμως ότι ακόμη και αν μια ομάδα ξεκινήσει στραβά και ανάποδα και κάνει για παράδειγμα 5 ήττες στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές θα συνεχίσει να μένει στο….κόλπο. Πόσες νίκες μπορεί να έχει την ίδια στιγμή ο 8ος της βαθμολογίας: Δύο; Τρεις; Η διαφορά καλύπτεται άνετα με ένα ορίζοντα….25 εβδομάδων και αγώνων!

Παράλληλα, οι….ρέκτες του μπάσκετ θα…κουραστούν να βλέπουν ντέρμπι. Για παράδειγμα είναι εγγυημένο πια ότι θα δούμε δύο φορές Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό να παίζουν στη διάρκεια της σεζόν, δύο el classico της Ισπανίας και πάει λέγοντας….Ο χειμώνας του 2016 και οι πρώτοι μήνες του 2017 δεν θα έχουν απλά πολύ μπάσκετ. Θα έχουν πολύ και καλό μπάσκετ.

Αρκετοί σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι είναι μεγάλο ρίσκο που η Ευρωλίγκα καταργεί το ΤΟΠ-16 μια μορφή της διοργάνωσης που εφαρμόστηκε για μια τριετία και ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Το ρίσκο ενδεχόμενα είναι μεγάλο αλλά και η πιθανή ανταποδοτικότητα ακόμη μεγαλύτερη. Για ένα απλό λόγο: Οι ίδιοι σκεπτικιστές υποστήριζαν ότι η πρώτη φάση με τους ομίλους των έξι ομάδων δεν είχε κανένα ενδιαφέρον, οι καλοί και οι ισχυροί προχωρούσαν άνετα και έβλεπαν την όλη διαδικασία σαν μια παρατεταμένη περίοδο….προετοιμασίας παρά σαν αγώνες της Ευρωλίγκας. Σκεφθείτε πόσες φορές είδαμε ομάδες να φτάνουν δια…περιπάτου στο τέλος της πρώτης φάσης στο….10-0 και φυσικά τα τελευταία 3-4 παιχνίδια τους να μην έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον.

Παράλληλα, οι περιπτώσεις ομάδων που ήταν φαβορί για την πρόκριση και απέτυχαν ή προκρίθηκαν αγκομαχώντας ήταν λιγοστές για να προσθέσουν ένα διαφορετικό στίγμα στο ανταγωνιστικό κομμάτι. Το πείραμα της Ευρωλίγκας είναι από κάθε πλευρά ενδιαφέρον. Φυσικά και θα κριθεί στην πράξη. Για το αγωνιστικό κομμάτι είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε αυτή τη στιγμή αφού τα ρόστερ των περισσότερων ομάδων βρίσκονται στο πρόωρο στάδιο της συμπλήρωσης, οπότε αυτή η κουβέντα θα ξεκινήσει μετά τον Αύγουστο.

Το σίγουρο είναι ότι η Ευρωλίγκα κλείνοντας 15 χρόνια ιστορίας και σε πείσμα των διαφόρων….κραυγών που κάθε χρόνο την ήθελαν να διαλύεται έχει γιγαντωθεί. Ήρθε, έμεινε, έπεισε και κέρδισε την αντιπαράθεση με τη ΦΙΜΠΑ πείθοντας τις ομάδες-μετόχους της να μείνουν στους κόλπους της. Αυτό της έδωσε το δικαίωμα να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και τουλάχιστον κανείς δεν μπορεί να προσάψει στον Μπερτομέου και τους συνεργάτες του ένα χαρακτηρισμό που συχνά πυκνά ακούμε για τη ΦΙΜΠΑ: Ότι είναι…αναχρονιστικοί. Η ότι δεν τολμούν να φύγουν από την….πεπατημένη και να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο.