Σε λίγες μέρες ξεκινάει, μάλλον, το ελληνικό πρωτάθλημα και ο Γιάννης Φουρνάρος γράφει για τους ιδιοκτήτες των ομάδων και τον πόλεμο των ισχυρών.

Εδώ, η αγάπη για την ομάδα σου ισοδυναμεί με εκείνη για την οικογένειά σου. Τα συναισθήματα που σου δημιουργεί δεν μπορεί τίποτα άλλο, ούτε φυσικά κάποιος άλλος σύλλογος σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη να στα διεγείρει. Δεκαέξι ιδιοκτήτες χωρίς κανένα όραμα, που παίζουν το πρωτάθλημα σε μία αίθουσα και κυρίως οι τέσσερις ισχυροί έχουν στείλει… σπίτι τους αυτούς που αγαπούν το ποδόσφαιρο και την ομάδα τους.

Πρεμιέρα στην premier league. Πρεμιέρα με ματσάρα στο emirates, με πολλές υποσχέσεις από τη United και τον… κατά τα δικά του λεγόμενα Θεό Ίμπρα, άγχος και αγωνία στη νέα ομάδα των Γκουαρντιόλα και Κόντε, ήττα με το καλημέρα για την πρωταθλήτρια Λέστερ. Στο περιθώριο των αναμετρήσεων το διαφημιστικό trailer του τηλεοπτικού παρόχου με πρωταγωνιστή τον Μπέκαμ, ο Λίνεκερ παρουσιάστηκε στο πλατό της εκπομπής που είναι αφιερωμένη στο πρωτάθλημα με το εσώρουχό του για να φανεί συνεπής στο στοίχημα που έχασε, μια και το σύνολο του Ρανιέρι κατέκτησε τον τίτλο, αφίσες προώθησης του νέου μαραθωνίου με τους προπονητές να κυριαρχούν. Πως να μην περιμένει ο φίλαθλος των ομάδων αυτών την έναρξη των αγώνων…

Αντιλαμβανόμενος όλα αυτά, και με δεδομένο ότι το ερχόμενο Σαββατοκύριακο ξεκινάει (υποτίθεται) το ελληνικό πρωτάθλημα, προσπαθούσα να σκεφτώ τι κάνει ο κόσμος του ποδοσφαίρου για να ζεστάνει τον κόσμο. Προφανώς και δεν είμαστε Αγγλία, δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε. Είναι δεδομένο ότι δεν θα δούμε ποτέ ποδοσφαιριστές παγκόσμιου βεληνεκούς και προπονητές μύθους του αθλήματος. Είναι πασιφανές ότι δεν μιλάμε για τίποτα συγκρίσιμο. Υπάρχει όμως, κάτι που υπερτερούμε: H αγάπη για την ομάδα σου.

Το πρόβλημά μας, μεγαλύτερο από την ποιότητα των παικτών, είναι το πλαίσιο. Αυτό το πλαίσιο που έχει εισχωρήσει στο αίμα μας και κατατρώει τις σάρκες μας. Ο Ολυμπιακος στο παραπέντε της έναρξης έχει στο τιμόνι του ήδη το τρίτο προπονητή, στον Παναθηναϊκό οι νίκες επί της ΑΙΚ πανηγυρίστηκαν όπως κάποτε οι επιτυχίες επί της Άρσεναλ και της Γιουβέντους, στην ΑΕΚ ψάχνουν τους παίκτες που δεν αποκτήθηκαν, αντί αυτών που φόρεσαν τα κιτρινόμαυρα, στον ΠΑΟΚ μη μπορώντας να πιστέψουν πως αποκλείστηκαν απο τον… μέτριο Άγιαξ σταύρωσαν τον Κλάους, στον Ατρόμητο η συζήτηση γίνεται για τις μειώσεις στους ποδοσφαιριστές, στον Ηρακλή κάθε μέρα είναι βοήθα Παναγιά, στην ΑΕΛ η διαμάχη με τους οργανωμένους καλά κρατεί.

Κι όμως, αυτά είναι τα θετικά στοιχεία. Γιατί τα αρνητικά, αυτά που κυριαρχούν είναι η ΕΠΟ, ο πίνακας διαιτητών, οι δικαστές, οι ομάδες που έχουν δηλώσει ότι δεν ξεκινάνε το πρωτάθλημα (ελέω ρητρών κάποιες διαφοροποιούν τη στάση τους, λες και το θέμα θα έπρεπε να είναι οι ρήτρες), η αλλαγή στη διοίκηση της κάθε ΕΠΣ Χανίων, οι εκλογές της ΕΠΟ που έρχονται, οι αρχιδιαιτητές, το γεγονός ότι πέντε μέρες πριν από τη πρώτη σέντρα, δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει αυτή!!! Και το τελευταίο: οι τέσσερις ισχυροί και οι τηλεοπτικές άδειες!!! Αυτό ειναι το πλαίσιο. Και γι’ αυτό ευθύνονται οι δεκαέξι ιδιοκτήτες, που παίζουν το πρωτάθλημα σε μία αίθουσα και κυρίως οι τέσσερις μεγάλοι. Αυτοί αδειάζουν τα γήπεδα, εκείνοι είναι που θέλουν κακής ποιότητας φιλάθλους / πελάτες στις εξέδρες. Αυτοί καταστρέφουν τις ομάδες στη βάση τους, ασχέτως αν παρουσιάζονται ως οι σωτήρες που επενδύουν. Αυτοί χρησιμοποιούν τους συλλόγους.

Εθελοτυφλούν κοιτώντας μόνο το ατομικό, αλλά και συνάμα προσωρινό συμφέρον τους. Δεκαέξι ιδιοκτήτες χωρίς κανένα όραμα. Δεν είναι όλοι απόλυτα ίδιοι και δεν έχουν τον ίδιο ρόλο… Σαφές. 

Προφανώς και υπάρχει κόσμος που αγαπάει το ποδόσφαιρο ή την ομάδα του. Αυτός όμως, είναι αποστασιοποιημένος. Ο “ενεργός” δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν ζεσταίνεται πλέον με το ποδόσφαιρο ή με το πλαίσιο που το ακολουθεί. Αν δηλαδή φτιάχνεται περισσότερο με την απόκτηση ενός καλού παίκτη, αν θα πληρώσει εισιτήριο για να τον δει, αν θα αγοράσει τη φανέλα του από το κατάστημα της ομάδας που αγαπάει, αν θα παρευρεθεί σε εκδήλωση της ομάδας για να βγάλει μια selfie μαζί του. Τριάντα χρόνια παρασκηνίου, διαιτητικών οργίων, επικοινωνιακών μαχών, δικαιολογιών, τυχοδιωκτών, “πιστολιών” προς παίκτες και ομάδες, ατιμώρητων εγκληματικών πράξεων, μπράβων, στρατών, επεισοδίων είναι αρκετά για να φτάσουμε στο απολύτως ενδεικτικό που διάβασα πριν από λίγες ώρες στα sites: Το φιλικό ΟΦΗ – Κισσαμικού διακόπηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο, κατόπιν έντονων διαμαρτυριών προς τον βοηθό για το γκολ της ισοφάρισης της ομάδας των Χανίων. Αυτααααααααααα.