Ο Δημήτρης Καρύδας αναλύει στο προσωπικό του blog τις αλλαγές στο επερχόμενο Basket Champions League και πώς αυτές μπορούν να ωφελήσουν τις ελληνικές ομάδες.
H πιλοτική πρώτη χρονιά του Basket Champions League έληξε πριν από λίγες μέρες και η ιστορία θα γράψει ότι το πρώτο τρόπαιο πήγε στα χέρια της Τενερίφης. Το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας της νεόδμητης διοργάνωσης της FIBA δεν θα αρχίσει να γράφεται τον επόμενο Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, όταν θα γίνει το πρώτο τζάμπολ της νέας σεζόν. Έχει αρχίσει ήδη να γράφεται στα γραφεία της FIBA στην Ελβετία εδώ και μερικούς μήνες.

Ήδη είχαμε προαναγγείλει, λίγο μετά την κλήρωση του δεύτερου γύρου της φετινής διοργάνωσης ότι ήδη είχε ληφθεί απόφαση για τη μείωση των ομάδων. Ήταν μια από τις αρκετές ανακοινώσεις που έκανε η FIBA με τον CEO της διοργάνωσης Πατρίκ Κομνηνό, να δείχνει ότι μετά από εμπειρία ενός χρόνου έχει αποκρυπτογραφήσει πολύ καλά τα δείγματα γραφής. Η πρώτη χρονιά είχε αρκετά (έως πολλλά) πλεονεκτήματα, αλλά έδειξε και κάποιες, λιγότερες, αδυναμίες.
Το βασικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η μείωση του αριθμού των ομάδων. Οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν πέρσι με την αβεβαιότητα, ως την τελευταία στιγμή για το ποιοι θα παίξουν και ποιοι όχι, οδήγησε τη FIBA σε διαδοχικές αλλαγές. Η κατάληξη ήταν η περίπου υποχρεωτική παρουσία 40 ομάδων στην νεότευκτη διοργάνωση. Το πρόβλημα δεν ήταν ο αριθμός, αλλά ότι αναγκαστικά για να… στριμωχτούν οι ομάδες που δηλώθηκαν την τελευταία στιγμή, πήραν μέρος και κλαμπ από χώρες χωρίς παράδοση, που κατέβασαν στην πρώτη φάση τον πήχη της ανταγωνιστικότητας.

Οι 32 ομάδες είναι το απολύτως ικανοποιητικό νούμερο και πλέον αυτό βοηθάει και το σύστημα διεξαγωγής που έγινε πια ξεκάθαρο. Τέσσερις όμιλοι των 8 ομάδων, τέσσερις προκρίνονται στους 16 και οι δύο τελευταίοι θα μπορούν να μετακομίσουν στην δεύτερη αξιολογικά διοργάνωση της παγκόσμιας ομοσπονδίας, το FIBA Euro Cup.
Παράλληλα, ανακοινώθηκε ότι μέσα στις αλλαγές κανονισμών πέρασε και μια σημαντική παράγραφος. Τέσσερις (σε περίπτωση δεκάδας) ή πέντε (σε περίπτωση δωδεκάδας) παίκτες πρέπει να είναι γηγενείς. Και μάλιστα δηλωμένοι στα μητρώα της οικείας ομοσπονδίας για τρία χρόνια μεταξύ των 12 και των 20 χρόνων τους. Μια κίνηση να ενισχυθεί και να στηριχθεί η εγχώρια παραγωγή. Η FIBA δεν παύει να είναι παγκόσμια ομοσπονδία και όχι ένας ιδιωτικός φορέας που σκοπός της δεν είναι μόνο το κέρδος, αλλά και η παραγωγή ταλέντων στο μπάσκετ. Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγηθούμε: Η Αμερικανο-κρατούμενη Euroleague είναι προϊόν των ομάδων και στην ουσία ενός ιδιωτικού φορέα. Ο στόχος είναι η παραγωγή αθλητικού θεάματος. Ουδέν κακό, ειδικά από τη στιγμή που αυτό είναι ξεκάθαρο εδώ και πολλά χρόνια και η Euroleague υπηρετεί το μοντέλο που έχει επιλέξει με συνέπεια. Επειδή, όμως κάποιος πρέπει να φροντίζει και για την παραγωγή παικτών ή την ανάδειξη τους, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Η FIBA λόγω ρόλου και λογικής μπορεί να είναι πολύ καλύτερος υποστηρικτής αυτού του μοντέλου.
Φυσικά, οι άνθρωποι της παγκόσμιας ομοσπονδίας δεν είναι αφελείς και είναι υποχρεωμένοι να εναρμονιστούν και με τις απαιτήσεις των καιρών. Ωραία η ανάπτυξη, ωραία η υποχρεωτική παρουσία γηγενών παικτών στις δωδεκάδες, αλλά και η FIBA έχει να κάνει με επαγγελματικά κλαμπ και… προέδρους!
Και φυσικά σε κάθε περίπτωση η μαγική λέξη είναι το… κέρδος! Η FIBA αποφάσισε να μετατρέψει από πλευράς εσόδων το Basket Champions League σε μια… Euroleague, όσο αφορά στο μπόνους για τον νικητή. Αν θεωρήσουμε (και σωστά) το 1 εκατομμύριο μπόνους στον νικητή της Euroleague ως ένα σημαντικό δέλεαρ για τις περισσότερες ομάδες της διοργάνωσης, σκεφθείτε τι μπορεί να είναι για τις ομάδες… δεύτερης αγωνιστικής και οικονομικής ταχύτητας. 
Απλό παράδειγμα: εάν του χρόνου ή το 2019 κερδίσει ο Άρης την πρώτη θέση, το μπόνους του νικητή θα καλύπτει περίπου το… 80% του φετινού του μπάτζετ, ενώ για τον ΠΑΟΚ θα είναι περίπου το… διπλάσιο!!! Συμπερασματικά: μετά από μια καλή πρώτη χρονιά το Basket Champions League φιλοδοξεί, και μπορεί να γίνει, και… Champions και… League υψηλού επιπέδου.
Υ.Γ. Αναμένουμε βέβαια να δούμε και άλλες αλλαγές σε επίπεδο προβολής, τηλεοπτικής κάλυψης κλπ. από την πλευρά της διοργάνωσης. Αναγκαία δεδομένα για να ανέβει στο πιο πάνω επίπεδο.