Παραμονή του τελικού στην Πόλη, η ζωή κύλησε σε ρυθμούς που δε μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Σύμφωνοι, δεν είμαστε μπαρουτοκαπνισμένοι ρεπόρτερ Final Four, αφού πρώτη φορά βλέπουμε από κοντά τον Ολυμπιακό να διεκδικεί την κορυφή της Ευρώπης. Όμως, στο μυαλό μας είχαμε άλλα σκηνικά μία ημέρα πριν από έναν ευρωπαϊκό τελικό: σφιγμένα πρόσωπα, άγχος, απρόσιτους πρωταγωνιστές. Πόσο λάθος κάναμε.
Αρχίσαμε να το καταλαβαίνουμε από το πρωί του Σαββάτου, όταν φθάσαμε στη Fan Zone της Euroleague, δίπλα από τη θάλασσα του Μαρμαρά. Εκεί, όπου ο Παπανικολάου και ο Παπαπέτρου μοίραζαν απλόχερα χαμόγελα και ενέργεια σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα οποία δοκίμαζαν τις δυνατότητές τους στο παρκέ. Ειδικά ο Παπανικολάου, έδινε και την ψυχή του για να κάνει την ημέρα αξέχαστη σε αυτά τα παιδιά.
Προσωπικά δεν τον γνωρίζω. Δεν έχω μιλήσει ποτέ με τον Κώστα Παπανικολάου. Ήξερα μόνο τον μπασκεμπολίστα Παπανικολάου. Αλλά τον άνθρωπο που είδα έξω από το παρκέ, σίγουρα θα τον ήθελε κάθε παρέα, αλλά και κάθε ομάδα στους κόλπους της. Χαμόγελα μέσα από την καρδιά του τα οποία μοίραζε απλόχερα. Γκριμάτσες σε συμπαίκτες του. Και οι Τούρκοι οπαδοί της Φενέρ, να τον «βομβαρδίζουν» με αιτήσεις για σέλφι. Είναι αλήθεια πως προσπάθησε να ικανοποιήσει όσους περισσότερους μπορούσε.
Τη μία ώρα που παρέμεινε στη Fan Zone η ενέργειά του ήταν αστείρευτη. Κάπως έτσι πρέπει να είναι η χαρά του παιχνιδιού για όλους όσοι αγαπούν αυτό που κάνουν. Το απόγευμα του Σαββάτου, στην προπόνηση του Ολυμπιακού στο «Σινάν Ερντέμ» έσβησαν μια για πάντα οι εικόνες που είχα δημιουργήσει για τις ειδικές (όπως πίστευα) καταστάσεις παραμονή ενός ευρωπαϊκού τελικού.
Μετά την ολοκλήρωσή της, άπαντες οι «ερυθρόλευκοι» ήταν πρόθυμοι να μιλήσουν στους εκπροσώπους του Τύπου, χωρίς κλισέ. Να σκάσουν και κανένα χαμόγελο, δείχνοντας και στις εκτός παρκέ υποχρεώσεις τους πόσο πολύ απολαμβάνουν την παρουσία τους στο Final Four της Κωνσταντινούπολης. Με τη στάση τους, μάς υπενθυμίζουν πως στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή, πρέπει να απολαμβάνεις τις στιγμές.
Ειλικρινά, μετά από τρεις ημέρες παραμονής στην Πόλη, αρχίζουμε να απολαμβάνουμε και εμείς τη χαρά του παιχνιδιού. Ακόμη και αν διακυβεύεται ένας ευρωπαϊκός τίτλος, υπάρχει τρόπος και τις μεγαλύτερες προκλήσεις να τις προσεγγίζεις με αθλητικό πολιτισμό. Σαν αυτόν που προσφέρει απλόχερα ο οργανισμός του μπασκετικού Ολυμπιακού.