Πρεμιέρα διαφορετική από τις άλλες…

Δε συνηθίζεται ένα πρωτάθλημα να ξεκινά από την τρίτη αγωνιστική. Δε συνηθίζεται όμως να ξεκινά και στις 10 Σεπτεμβρίου. Γενικότερα, πολλά από αυτά που δε συνηθίζονται στον κόσμο γενικότερα βρίσκουν εφαρμογή στον τόπο μας, συνεπώς άπαντες είναι υποχρεωμένοι να προσαρμόζονται και να ζουν μ’ αυτά, τρέφοντας διαρκώς την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα πάψουν οι εξαιρέσεις να γίνονται … κανόνες. Η γραμμή αφετηρίας του ΠΑΟΚ στο φετινό πρωτάθλημα είχε οριστεί για το απόγευμα της περασμένης Κυριακής στο γήπεδο της Τούμπας.
 
Μιας Τούμπας χαρούμενης για την έναρξη της φετινής σεζόν, περήφανης που θα τιμούσε ένα από τα «παιδιά» της για την τεράστια τιμή που προσέφερε στη χώρα της και θλιμμένη για την απώλεια ενός άλλου «παιδιού» της που έφυγε – κι αυτό – νωρίς. Ενα μείγμα συναισθημάτων, με αποδέκτες διαφορετικούς ανθρώπους που ως κοινό παρονομαστή έχουν τον ΠΑΟΚ και μετά από όλα όσα έγιναν, ο κάθε ένας είχε τους δικούς του λόγους για να χαμογελάει.
 
Η ομάδα πραγματοποίησε εντυπωσιακό ξεκίνημα κι επικράτησε του Παναιτωλικού (2’ Μπίσεσβαρ, 27’ Ροντρίγκεζ – +90’ Γουάρντα), με τους ανθρώπους κι από την ομάδα του Αγρινίου να ομολογούν πως το σκορ αδικεί τον «Δικέφαλο» αφού είχε σωρεία χαμένων ευκαιριών, μεταξύ των οποίων και δοκάρια, με τον Αθανασιάδη στο +45 και με τον Περέιρα στο 81’. Τιμητικό αδιαμφισβήτητα αλλά και … καμπανάκι για τη σοβαρότητα, τη συγκέντρωση και την αποτελεσματικότητα που πρέπει να έχει μια ομάδα προκειμένου ν’ αποφεύγει τις … κακοτοπιές και τις ταχυπαλμίες, όπως έγινε στο τέλος, έπειτα από το λάθος του Βαρέλα, τ’ οποίο κι αξιοποίησε ο Αιγύπτιος του Παναιτωλικού για να μειώσει στις καθυστερήσεις προσδίδοντας σασπένς στα δυο λεπτά που απέμεναν.
 
Κρίμα για τη γενικότερη εμφάνιση της ομάδας και την πολύ καλή απόδοση της αμυντικής γραμμής, που είχε και μια έκπληξη με τον Κρέσπο στο αριστερό της άκρο. Συνέβη, τελείωσε κι η ζωή συνεχίζεται. Από τη στιγμή που δε στοίχισε μπορεί να μνημονεύεται ως μια κακή στιγμή που μπορεί να παραδειγματίσει όλους για τη συγκέντρωση που απαιτείται μέχρι τέλους αλλά και για τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο εφησυχασμός. Μια νίκη που διέγραψε το …. βάρος των μείον τριών βαθμών με τυς οποίους ξεκίνησε το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ, ελέω της τιμωρίας του από την περσινή σεζόν.
 
Αν αυτό είναι το οριστικό ποδοσφαιρικό δείγμα βάσει του οποίου θα πορευτεί στη συνέχεια η ομάδα, τότε η απόφαση της τεχνικής ηγεσίας είναι ο σχηματισμός του 4-2-3-1 για ένα σύνολο πολύ γρήγορο, με καλή συνοχή και πολλές δυνατότητες. Στο δεύτερο ημίχρονο, με την είσοδο των Σάκχοφ και Περέιρα αντί των Μπίσεσβαρ και Αθανασιάδη αντίστοιχα, εύκολα άλλαξε σε 4-1-2-3 σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης της πίεσης που έβγαλε η αντίδραση της ομάδας του κ. Μαντζουράκη με τις αλλαγές που έκανε στην ανάπαυλα. 
 
Κάνιας και Τσίμιροτ είναι τα δυο αμυντικά χαφ, ο Μπίσεσβαρ το … δεκάρι που έψαχνε τόσα χρόνια ο ΠΑΟΚ και δεν έπαιρνε ως τώρα, με δημιουργικές ικανότητες και προσπάθεια να συνεισφέρει και στο σκοράρισμα. Συμμετοχή από πολλούς στο συγκεκριμένο τομέα. Εξι ποδοσφαιριστές από το αρχικό σχήμα προσπάθησαν να σκοράρουν – δυο το κατάφεραν – κι όχι σε στημένες φάσεις, δίχως να υπολογίζονται όσοι μπήκαν ως αλλαγές. Τάχιστες επιθέσεις, με – τουλάχιστον – τρεις ποδοσφαιριστές εντός της αντίπαλης περιοχής κι αρμονικές εναλλαγές ρόλων ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε φάσης. Χαμόγελα, χειροκροτήματα κι επιφωνήματα αγωνίας, θαυμασμού, επιδοκιμασίας καθώς οι περίπου δέκα πέντε χιλιάδες φίλοι της ομάδας είδαν κάτι νέο, διαφορετικό κι ελπιδοφόρο σαν πρώτο δείγμα γραφής, που τους έδωσε το δικαίωμα να ελπίζουν σε μια καλύτερη συνέχεια.
 
Μια πρεμιέρα που δεν είχε Λέοβατς, Χαρίση, Τιάμ κι άλλα ελπιδοφόρα και ικανότατα παιδιά, που όμως θα χρειαστούν σίγουρα στη συνέχεια με τις διαδοχικές υποχρεώσεις σε πρωτάθλημα, Europa League και Κύπελλο. Μια πρεμιέρα που είχε περηφάνια για την χρυσή και χάλκινη Ολυμπιονίκη, Αννα Κορακάκη, με τιμές κι από τις δυο ομάδες στην ανάπαυλα και σπουδαίο, όσο και ξεχωριστό έπαθλο το θερμό χειροκρότημα όλου του κόσμου γι’ αυτήν την απροσδόκητη χαρά που τους έδωσε πριν από λίγο καιρό.
 
Μια πρεμιέρα που είχε τη δική της θλίψη για τους οπαδούς, που πριν από δυο εβδομάδες αποχαιρέτισαν έναν από τ’ αδέρφια τους, ένα φίλο τους, έναν που μεγάλωσαν και πέρασαν πολλά μαζί του, καλά και κακά, στους ιδιαίτερους κανόνες αυτής της ιδιαίτερης κοινωνίας. Η απουσία των πανό, πλην δυο από τον σύνδεσμο που ανήκε με την εικόνα του και το μήνυμα «Τζίμη μαζί μας σε όλη τη ζωή μας», τα συνθήματα για τον Δημήτρη Αμβράζη, τα λουλούδια από τους ποδοσφαιριστές και των δυο ομάδων, συνέθεσαν ένα σκηνικό τιμής και μνήμης για έναν – ακόμη – που δε μένει πια εδώ. Καλή του ηρεμία και καλή δύναμη στους ανθρώπους του….
 
Ηταν ο πρώτος αγώνας που η θύρα «4» έμεινε κλειστή λόγω της τιμωρίας που επεβλήθη από τον υφυπουργό Αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή, ενώ λίγοι αντελήφθησαν τη διαμαρτυρία που έγινε για το συγκεκριμένο γεγονός από φίλους της ομάδας για την έλλειψη αποτελεσματικής αντίδρασης από τους ιθύνοντες. Ο πρώτος από μια σειρά αγώνων για τις εντός συνόρων διοργανώσεις που θα φτάσει μέχρι και τις 31 Οκτωβρίου, δίχως να ισχύει για την Ευρώπη. Την Πέμπτη, ο ΠΑΟΚ θα φορέσει το ευρωπαϊκό του κοστούμι για να υποδεχτεί στην Τούμπα τη Φιορεντίνα για την πρώτη αγωνιστική των ομίλων στο Europa League. Μια ομάδα ικανότατη, που απαιτεί σεβασμό αλλά μέχρι εκεί … Μέχρι τότε, καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους …