Το λαμπρό εορταστικό διήμερο για τη βράβευση του Διαμαντίδη έβαλε ενδεχόμενα σε δεύτερο μέρος το αγωνιστικό κομμάτι της υπόθεσης. Η μεγάλη συναισθηματική φόρτιση που συνόδευσε την απόσυρση της φανέλας με το 13 έκανε πολλούς να…ξεχάσουν ή να περάσουν σε δεύτερη μοίρα το γεγονός ότι όλα αυτά συνοδεύτηκαν και από τα επίσημα αποκαλυπτήρια της φετινής ομάδας του ΠΑΟ και μάλιστα με αντιπάλους υψηλού επιπέδου. Αντιπάλους που θα βρει στο δρόμο του ξανά στη διάρκεια της φετινής Ευρωλίγκας.
Παρότι η εποχή δεν προσφέρεται για στέρεα συμπεράσματα και πολλά από όλα λέγονται η γράφονται σήμερα στο τέλος του φετινού μαραθώνιου της Ευρωλίγκας θα έχουν διαψευστεί η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός ήταν αρκούντως πειστικός. Είναι πασιφανές ότι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει την παραμικρή σχέση με την περσινή ομάδα που προσπάθησε να λανσάρει ένα μοντέλο που ταιριάζει περισσότερο σε εθνικές παρά σε σύλλογο που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό στην Ευρωλίγκα. Και αυτό που έχει στο μυαλό του ο Πεδουλάκης είναι απόλυτα εναρμονισμένο με τη μοντέρνα φιλοσοφία και τη λογική του μπάσκετ που παίζεται τα τελευταία χρόνια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της ηπείρου.
Ο πρώτος αγώνας με τη Μακάμπι ήταν ενδεικτικός για τη νέα φιλοσοφία αλλά η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε να περιμένουμε 24 ώρες για να πειστούμε. Η Μακάμπι είναι γεμάτη επιθετικό ταλέντο αλλά είναι μια άναρχη ομάδα, χωρίς εμφανή διάθεση να παίξει άμυνα, κάτι αναμενόμενο όταν στον πάγκο της βρίσκεται ένας ‘’μαθητής’’ του Γκέρσον, ο συνεργάτης του και στον Ολυμπιακό Ερέζ Εντελστάιν. Αντίθετα, η ΤΣΣΚΑ του Δημήτρη Ιτούδη είναι ακριβώς η ομάδα που εκφράζει το μοντέλο και τη φιλοσοφία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ στον μάξιμουμ, μάλιστα, βαθμό.
Τι αντιπροσωπεύει λοιπόν το new look του Παναθηναϊκού;
Μια ομάδα γεμάτη σε όλες τις θέσεις και χωρίς τις κτυπητές παραφωνίες χημείας που είχε πέρσι. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν μόνο βαριά κορμιά στους ψηλούς και λιγοστοί σουτέρ αλλά το ακριβώς αντίθετο. Πολλοί παίκτες με γρήγορα πόδια και μια δωδεκάδα με 4-5 σουτέρ υψηλής ποιότητας και άλλους 2-3 που δεν είναι κλασικοί σουτέρ αλλά οι επιδόσεις τους θα κρίνονται ανά αγώνα. Παράλληλα, όπως έδειξε στο πρώτο μέρος του αγώνα με τη Μακάμπι και σε αρκετά σημεία του ματς με την ΤΣΣΚΑ ο ΠΑΟ είναι αποφασισμένος να παίξει επιθετική άμυνα, να πιέσει πολύ πάνω στη μπάλα και σε αυτό το κομμάτι θα παίξει πολύ μεγάλο και καθοριστικό ρόλο η ικανότητα του Μάικ Τζέιμς. Ο νεοφερμένος Αμερικανός είναι ο δεύτερος παίκτης μετά τον Καλάθη που μπορεί να πιέσει με μεγάλη επιτυχία τον αντίπαλο χειριστή και ένας παίκτης που μπορεί να κλέψει 2-3 φορές τη μπάλα από τους γκαρντ της ΤΣΣΚΑ μπορεί να θεωρείται ‘’φόβητρο’’ για τους αντίπαλους περιφερειακούς.
Στη θέση ‘’3’’ πέραν του Χαραλαμπόπουλου δεν υπάρχει κλασικό τριάρι αλλά αυτό δεν αποτελεί σε πρώτη φάση πρόβλημα για τον Πεδουλάκη αφού του δίνει τη δυνατότητα να παρουσιάζει πολλές στιγμές του αγώνα σχήματα με τον Ρίβερς στη θέση ‘’3’ και να παίζει στην ουσία με τρεις περιφερειακούς. Η να κατεβάζει μια θέση τον Νίκολς που αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη του διημέρου μια και δείχνει να αποκτάει συγκεκριμένο ρόλο πολύ γρήγορα στην ομάδα (ήταν η τελευταία χρονικά μεταγραφή) και να γεμίζει τις δύο θέσεις των φόργουορντ. Στους ψηλούς ο Παναθηναϊκός έχει περιθώρια πολλών σχημάτων με την παρουσία τριών παικτών που έχουν διαφορετικά προσόντα. Σίνγκλετον, Γκιστ και Μπουρούσης θα κρατήσουν το βάρος και επίσης δίνουν τη δυνατότητα στον Πεδουλάκη να παρουσιάσει διάφορα σχήματα ψηλών ανάλογα με τους παίκτες που έχει να αντιμετωπίσει στις αντίστοιχες θέσεις.
Είναι λοιπόν όλα καλά για τον ΠΑΟ; Σίγουρα υπάρχουν και αρκετά ερωτηματικά κάτι που είναι λογικό. Εάν τα πάντα λειτουργούσαν στην εντέλεια την περίοδο της προετοιμασίας ο Πεδουλάκης μάλλον έπρεπε να έχει χάσει τον….ύπνο του! Γιατί στατιστικά οι ομάδες που παρουσιάζονται άρτιες στα φιλικά στη διάρκεια της σεζόν βγάζουν πολλά προβλήματα! Ο Παναθηναϊκός έδειξε αδυναμίες στην άμυνα στο χαμηλό ποστ και μέσα στη ρακέτα όχι μόνο απέναντι στην επίθεση πικ εν ρολ αλλά και τις στιγμές που ο Μπουρούσης δεν ήταν στο παρκέ και ο αντίπαλος είχε βαριά κορμιά στο γήπεδο. Ο Τζέιμς είχε μερικές εκρηκτικές στιγμές στην επίθεση αλλά στην πραγματικότητα όταν ο Καλάθης δεν κρατάει τη μπάλα στα χέρια του ή είναι στον πάγκο ο Παναθηναϊκός έχει ζητήματα στο θέμα της δημιουργίας ειδικά στις επιθέσεις μισού γηπέδου. Το σημαντικότερο όλων ζήτημα είναι μάλλον εκτός των τεσσάρων γραμμών: Ο Πεδουλάκης θα βρει τρόπο να λύσει τα θέματα χημείας που ενδεχόμενα θα προκύψουν αλλά έχει να διαχειριστεί ένα all-star ρόστερ. Παίκτες πρώτης γραμμής και πρωταγωνιστές κάτι που σημαίνει ότι στη διάρκεια μιας πολύ μεγάλης χρονικά και αγωνιστικά σεζόν πρέπει να κρατήσει ενωμένα και χωρίς γκρίνια τα αποδυτήρια. Χωρίς μάλιστα παρόντα τον παίκτη που έκανε αυτή τη δουλειά για σχεδόν μια δεκαετία (Διαμαντίδης). Και αυτό ενδεχόμενα είναι το μεγαλύτερο φετινό στοίχημα για τον έλληνα κόουτς.