Ο Κωστής Μπότσαρης γράφει στο προσωπικό του blog για την εντός έδρας ισοπαλία 0-0 του ΠΑΟΚ με την Ξάνθη και την εικόνα των «ασπρόμαυρων» στη συγκεκριμένη αναμέτρηση.

Δυο αγωνιστικές κράτησε το σερί των νικηφόρων αποτελεσμάτων του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα καθώς το απόγευμα της Κυριακής, στο γήπεδο της Τούμπας, παρουσία χιλιάδων φίλων του αλλά και του μεγαλομετόχου Ιβάν Σαββίδη, δεν κατάφερε να κάμψει τη σθεναρή αντίσταση της Ξάνθης με συνέπεια οι δυο ομάδες να μείνουν ισόπαλες και δίχως τέρματα. Για τον Βλάνταν Ιβιτς και τους ποδοσφαιριστές του ήταν το πλέον δύσκολο, αγωνιστικό τεστ, έτσι όπως διαμορφώθηκαν τα δεδομένα κι ο βαθμός που πήραν δεν ικανοποίησε κανέναν. Ωστόσο ήταν αποτέλεσμα πολλών, διαφορετικών παραμέτρων σε σχέση με τους αγώνες που προηγήθηκαν με Παναιτωλικό και Αστέρα Τρίπολης.
 
Η πρώτη ειδοποιός διαφορά έχει να κάνει με την αναποτελεσματικότητα στην προσπάθεια μετουσίωσης σε γκολ των σημαντικών ευκαιριών που δημιουργήθηκαν, στο 7’ σε μακρινό σουτ του Ροντρίγκεζ, στο τετ α τετ του Κουλούρη από ασίστ του βραχύσωμου εξτρέμ από το Πράσινο Ακρωτήρι δυο λεπτά μετά που νικήθηκε από τον Ζίβκοβιτς, στο άστοχο σουτ του Κάμπος στο 16’, στην εξαιρετική, ατομική προσπάθεια του Πέλκα στο 50’ όταν σε γύρισμά του στο ύψος του πέναλτι – και πάλι – ο επερχόμενος Κάμπος σημάδεψε άουτ από πλεονεκτικότατη θέση, στο 71’ με άστοχο πλασέ του Ροντρίγκεζ από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής και στο 83’ σε διπλή φάση με διαγώνιο σουτ του Τιάμ από αριστερά και τον Ροντρίγκεζ να μην μπορεί να σπρώξει την μπάλα σε κενή εστία. Να σημειωθεί επίσης, πως ο ΠΑΟΚ διαμαρτύρεται για πέναλτι στο 79’ σε επαφή του προτεταμένου χεριού του Γουάλας με την μπάλα στην προσπάθειά του να εμποδίσει τον Αθανασιάδη να γίνει κάτοχός της στα όρια της περιοχής του Ζίβκοβιτς.
 
Η δεύτερη έχει να κάνει με το παιχνίδι της αντίπαλης ομάδας. Η Ξάνθη δεν υπέπεσε στο ίδιο λάθος με τον Παναιτωλικό. Δεν έδωσε τον παραμικρό χώρο, ούτε την ελάχιστη απόσταση στους γηπεδούχους για να δημιουργήσουν, να σκεφτούν και να έχουν την καλύτερη επιλογή σε κάθε επιθετική τους δραστηριότητα. Επεφταν ακαριαία πάνω στους αντιπάλους τους κι όσο διαπίστωναν πως το ποδοσφαιρικό σενάριο που εξελισσόταν τους δικαίωνε το κέρδος ήταν διπλό. Αυτοπεποίθηση για τους ίδιους κι εκνευρισμός για τους .. «απέναντι». Μια …. παγίδα στην οποία έπεσε μέσα ο «Δικέφαλος» χάνοντας σημαντικά χρονικά διαστήματα της αναμέτρησης, αφήνοντάς τα να παρέλθουν ανεκμετάλλευτα και ειδικά το τελευταίο σχεδόν είκοσι πεντάλεπτο, όταν υπήρχε και αριθμητικό πλεονέκτημα έπειτα από την αποβολή του Λάζιτς στο 69’ με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Κι αν ο Νιέτο στο 61’ ήταν λίγο πιο προσεκτικός στην τελική που έκανε εντός περιοχής του Γλύκου, δεν αποκλείεται ο ίδιος κι οι συμπαίκτες του να είχαν αποκομίσει κάτι περισσότερο από τον ένα βαθμό. Μια φάση απόρροια της πίεσης ψηλά από τους ποδοσφαιριστές του κ. Λουτσέσκου, τακτική που απέδωσε καρπούς σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
 
Σε αντίθεση με τους προηγούμενους αγώνες, ο ΠΑΟΚ δε σκόραρε γρήγορα, κάτι που είχε αναγκάσει στην Τρίπολη τον Αστέρα να ανέβει μέτρα στο γήπεδο, ν’ ανοιχτεί και να δώσει την ευκαιρία στον αντίπαλό του να «χτυπήσει» στην αντεπίθεση, όπως είχε κάνει με τον Κουλούρη στο δεύτερο γκολ που επισφράγισε τη νίκη της περασμένης Δευτέρας. Με παθητικό έξι γκολ στους δυο προηγούμενους αγώνες το ζητούμενο για τους Ακρίτες ήταν η βελτίωση της αμυντικής τους λειτουργίας με κάθε τρόπο. Το ποιός ήταν αυτός λίγη σημασία έχει γιατί αποτελεί δικαίωμα του κάθε αντιπάλου, ειδικά όταν άπαντες έχουν αναγάγει σε βασικό ποδοσφαιρικό – κι όχι μόνον – δόγμα το … «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αλλωστε πάγιο πρόβλημα σ’ εντός έδρας αγώνες τα τελευταία χρόνια αποτελεί η συγκεκριμένη τακτική, για την οποία απαιτείται ο «Δικέφαλος» να βρει λύσεις γιατί θα το ξαναβρεί μπροστά του σε αρκετές περιπτώσεις και τη φετινή σεζόν. Μόνον ας υπάρχει λίγη ειλικρίνεια από τους πρωταγωνιστές κι όχι απόπειρες … βιασμού της λογικής του καθενός.
 
Γιατί ποδοσφαιριστής ο οποίος επιλέγεται ν’ αποχωρήσει ως αλλαγή στο τελευταίο και καθοριστικό δεκάλεπτο δεν είναι σύμπτωση τ’ ότι πέφτει στον αγωνιστικό χώρο σπαταλώντας πέντε λεπτά μέχρι να μεταφερθεί με το ειδικό όχημα εκτός, για το οποίο δε σηκώνεται ν΄ανέβει πάνω αλλά τον σηκώνουν με φορείο και σε δυο λεπτά, μόλις φτάνει μπροστά στον πάγκο της ομάδας του, σηκώνεται κανονικά για να καθήσει στη θέση του. Κι είναι ο ίδιος – νωρίτερα – που επικαλείται τραυματισμό και πέφτει εντός της περιοχής του, λίγο μετά από συμπαίκτη του, που ενώ ο αγώνας συνεχίζεται σηκώνει το κεφάλι του δις για να δει την εξέλιξη του αγώνα, ενώ ο δεύτερος επανέρχεται πλήρως σα να μην είχε συμβεί το παραμικρό. Αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός είναι και το … «ροκάνισμα» του χρόνου, απλά ας μην προσπαθεί κανείς να πείσει για το αντίθετο.
 
Δεν είναι … δικαιολογίες, είναι γεγονότα στα οποία ο ΠΑΟΚ όφειλε να έχει δώσει απαντήσεις στον αγωνιστικό χώρο, γιατί η έλλειψη συγκέντρωσης ήταν εμφανέστατη σε αρκετές περιπτώσεις των τελευταίων λεπτών, είτε με τις απώλειες ευκαιριών που μνημονεύθηκαν πιο πάνω, είτε με κακές επιλογές και άστοχα γεμίσματα, ακόμη και με λάθος κινήσεις ποδοσφαιριστών που ήταν κοντά στην μπάλα κι ολιγώρησαν προδίδοντας αιφνιδιασμό από την τροπή που είχε πάρει ο αγώνας. Μια τροπή που πολλαπλασίασε την πίεση κι υπενθύμισε σε όλους πως είναι μια νέα ομάδα, με νέα τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές, οι οποίοι στην πάροδο του χρόνου θα βρίσκουν μπροστά τους διαφορετικά εμπόδια και καταστάσεις κι από το αν και πώς θα καταφέρουν ν’ ανταποκριθούν θα κριθούν οριστικά.
 
Η δυστοκία κι η αντίδραση στο πώς εξελίχθηκε ο αγώνας είναι βασικές αιτίες αλλά επειδή έγινε λόγος για τον αγωνιστικό χώρο είναι σίγουρο πως θα υπάρξουν και πολύ χειρότεροι στους αγώνες που ακολουθούν εκτός έδρας. Συνολικά, ήταν ένα επώδυνο μάθημα μεν αλλά με πολύτιμο δίδαγμα για όλους. Το πρωτάθλημα δεν κρίνεται από τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, ούτε καν τον Δεκέμβριο, αλλά η ψυχολογία διαδραματίζει καίριο ρόλο στην απόδοση μιας ομάδας. Χάθηκαν δυο βαθμοί που μπορούν να κερδηθούν αλλού, αρκεί να μην υπάρξει κάτι ανάλογο στο μέλλον. Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κανείς υπό φυσιολογικές συνθήκες. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη κι η προσπάθεια βελτίωσης από όλους είναι καθημερινή υποχρέωση. Προβληματισμός και συγκέντρωση στην επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος ναι, καθολική απογοήτευση κι αφορισμοί όχι. Δεν υπάρχει τέτοια πολυτέλεια. Σήμερα θα γίνει γνωστό αν θα διεξαχθεί οριστικά ο αγώνας της προσεχούς Πέμπτης στην Τσεχία με τη Σλόβαν Λίμπερετς για τη δεύτερη αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Europa League. Προς το παρόν, καλή δύναμη, καλή συνέχεια και καλή εβδομάδα σε όλους ….