Έχει γίνει μεγάλος ντόρος στην ΑΕΚ για τη φανέλα με το νούμερο “11”. Η προσμονή και η επιθυμία άλλωστε των φίλων της Ένωσης για επιστροφή του Σέρχιο Αραούχο είναι δεδομένη και για τον λόγο αυτό οι περισσότεροι συνδυάζουν τον συγκεκριμένο αριθμό φανέλας με τον Αργεντινό στράικερ, αφού είναι ο τελευταίος χρονικά που τη φόρεσε σε επίσημο παιχνίδι του Δικεφάλου. Ακόμα και οι άνθρωποι της ομάδας όμως πριν το παιχνίδι με την Καρπάτι Λβιβ ξεκαθάριζαν ότι τα νούμερα κάποιων παικτών είναι προσωρινά και ενδεχομένως να διαφοροποιηθούν στο άμεσο μέλλον. Ένα απ’ αυτά τα …προσωρινά ήταν και το “11” που φόρεσε κόντρα στους Ουκρανούς ο Γιώργος Γιακουμάκης. Σαν να λέμε δηλαδή “βάλ’ το τώρα που είναι διαθέσιμο και …βλέπουμε”.
Αν και εννοείται ότι είναι πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα. η αγωνιστική εικόνα του νεαρού επιθετικού αρκούσε για να αποτελέσει μήνυμα ενόψει της συνέχειας. Λίγη σημασία έχει αν τελικά ο Γιακουμάκης φορέσει τη φανέλα με το συγκεκριμένο νούμενο. Το πιο σημαντικό είναι ότι το πρώτο δείγμα που είχαμε από την παρουσία του στην ΑΕΚ είναι απολύτως θετικό. Δεν είναι μόνο το γκολ που πέτυχε, αλλά η συνολικότερη παρουσία του μέσα στο γήπεδο. Ανίκητος στον αέρα, με σωστές τοποθετήσεις και άνοιγμα χώρων για τους συμπαίκτες του, πραγματοποίησε ιδανικό (ανεπίσημο) ντεμπούτο, αφήνοντας να φανεί ένα μέρος από το ταλέντο του.
Από το φιλικό ματς κόντρα στην Καρπάτι θα θέλαμε να σταθούμε σε έξι ακόμα πρόσωπα. Ο ένας είναι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, ο οποίος έτρεχε σαν έφηβος, γύριζε στην άμυνα, μάρκαρε και με νέο σπριντ βρισκόταν και πάλι στην αντίπαλη περιοχή. Πήρε πρωτοβουλίες, διαχειρίστηκε τις δυνάμεις του και έψαξε το γκολ. Πολύ καλή παρουσία από τον έμπειρο μεσοεπιθετικό, ο οποίος συνεχίζει με …φόρα από τον εξαιρετικό β’ γύρο που προηγήθηκε στο πρωτάθλημα.
Ντεμπούτο με υποσχέσεις για πολλές υπέροχες στιγμές στα κιτρινόμαυρα έκανε και ο Τρόιστασον. Ο Ισλανδός μέσος έδινε την εντύπωση ότι βρίσκεται καιρό στην ομάδα, προσαρμοσμένος απόλυτα στα “θέλω” του Χιμένεθ. Ένα εξτρέμ απ’ αυτά που όντως έχει ανάγκη η ΑΕΚ. Πατούσε περιοχή και δημιουργούσε συνεχώς ρήγματα από την αριστερή πτέρυγα. Ένα επίσης πολύ καλό πρώτο δείγμα γραφής απ’ τη συγκεκριμένη μετεγγραφική κίνηση της Ένωσης.
Στο δεξί άκρο της άμυνας αυτός που εντυπωσίασε ήταν ο Μιχάλης Μπακάκης. Άψογος αμυντικά και συγχρόνως ένας μόνιμος κίνδυνος απ’ την δική του πτέρυγα. Με δύο σέντρες – διαβήτη μοίρασε ισάριθμες ασίστ για γκολ, χωρίς όμως να τις εκμεταλλευθούν οι συμπαίκτες του.
Στο χώρο του κέντρου ο Κώστας Γαλανόπουλο μπήκε στο β’ ημίχρονο κι έκανε τη διαφορά, επιβεβαιώνοντας όλους όσοι πιστεύουν ότι φέτος δικαιούται περισσότερες ευκαιρίες. Δίχως φυσικά να υστερεί σε κάτι (εκτός από την εμπειρία) απ’ τους συνδιεκδικητές μιας θέσης στη μεσαία γραμμή.
Ο Μάνταλος ήταν επίσης ένας απ’ τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που ξεχώρισαν σ’ αυτό το πρώτο φιλικό προετοιμασίας. Είχε ηρεμία και ψυχραιμία στις κινήσεις του με τη μπάλα στα πόδια. Πίεσε ψηλά στην αντίπαλη άμυνα, κάλυψε χώρους όποτε χρειάστηκε και αν η μπάλα δεν είχε χτυπήσει στο δοκάρι μετά την κεφαλιά του, θα του είχε πιστωθεί ένα πολύ όμορφο γκολ.
Τέλος, παρά το γεγονός ότι δεν σκόραρε κι έχασε πολλές ευκαιρίες, ο Βίκτωρ Κλωναρίδης ήταν απ’ αυτούς που έκαναν άνω – κάτω την αντίπαλη άμυνα. Υστέρησε μεν στην τελική προσπάθεια, αλλά η γενικότερη εικόνα του κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα. Όσο για τους νέους… Πρώτο δείγμα θετικό, αλλά ας πάρουμε κι άλλη ποδοσφαιρική “γεύση” πριν βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα.