Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει στο προσωπικό του blog για τις ήττες των δυο «αιωνίων» την περασμένη εβδομάδα στην Euroleague και αναλύει το πώς αυτές ήρθαν.

Πικρή αλλά και διδακτική ήταν η “ευρωπαϊκή” εβδομάδα τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον Ολυμπιακό. Οι ήττες από την Εφές στην Κωνσταντινούπολη και την ΤΣΣΚΑ στον Πειραιά διαμορφώνουν το ρεκόρ τους σε 3-2, κάτι που δείχνει πόσο δύσκολη και ανταγωνιστική θα είναι φέτος η πρώτη φάση της Ευρωλίγκα. 

Ο Παναθηναϊκός έχασε μεγάλη ευκαιρία να πάρει το διπλό στην Πόλη, ήταν καλύτερος σε μεγάλα χρονικά διαστήματα του παιχνιδιού, αλλά δεν τα κατάφερε στις λεπτομέρειες και όταν το παιχνίδι πήγε στην πρώτη παράταση – πολύ περισσότερο στην δεύτερη- πλήρωσε το ότι έχει μικρό ρόστερ και δεν άντεξε. 

Ο Ολυμπιακός έπεσε πάνω στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, έδωσε την μάχη του, δεν τα παράτησε ποτέ και τελικά έχασε με αξιοπρεπή τρόπο από ένα ανώτερο – τουλάχιστο την συγκεκριμένη στιγμή- αντίπαλο.

Ας δούμε, όμως, αναλυτικά την γεύση που άφησαν οι δύο αγώνες των αιωνίων και ο τρόπος με τον οποίο γνώρισαν ήττες. 

Ο Παναθηναϊκός έχασε ένα ματς που ήταν στα χέρια του. Η Εφές τελικά πήρε ότι της έδωσε ο αντίπαλος και εξαργύρωσε το γεγονός ότι ο Περάσοβιτς, σε ένα παιχνίδι που κράτησε 50 λεπτά, έπαιξε με περισσότερους παίκτες. Ουσιαστικά ο Πασκουάλ έχει εμπιστευτεί οκτώ παίκτες (ο Μποχωρίδης έχει αγωνιστεί 2:50 και ο Φώτσης 8:04) με τέσσερις από αυτούς να παίζουν περισσότερο από 30 λεπτά. Το ροτέϊσον των γηπεδούχων ήταν μεγαλύτερο με οκτώ αθλητές να παίζουν από 17 μέχρι 38 λεπτά.

Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι σε παίκτες όπως ο Καλάθης η επιβάρυνση δεν είχε να κάνει μόνο με το ματς απέναντι στην Εφές, αλλά συνολικά με το γεγονός ότι παίζει σε κάθε παιχνίδι περισσότερο από 30 λεπτά. Το φτηνό λάθος του Νικ στον αιφνιδιασμό με το σκορ στο 86-83 –όπου δεν μπαίνει καλάθι στο δύο εναντίον ενός – είναι αποτέλεσμα του ότι έχει τελειώσει κάθε ίχνος ενέργειας στην δεξαμενή του και είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι ή, ο Πασκουάλ πρέπει να εμπιστευτεί τον Μποχωρίδη ή, θα πρέπει να προστεθεί ένα ακόμη γκαρντ στο ροτέϊσον με μεταγραφή. Προφανώς θα μπορούσε να παίξει περισσότερο από οκτώ λεπτά και ο Φώτσης, που εκτός από το σουτ θα μπορούσε να προσφέρει και στο ριμπάουντ που ήταν η μεγαλύτερη πληγή για τους πράσινους από το 20 και μετά…

Είναι δεδομένο ότι ο νέος προπονητής βρίσκεται ακόμη στην διαδικασία να μάθει το υλικό του, να βάλει την φιλοσοφία και την τακτική του σε άμυνα και επίθεση. Ηδη βλέπουμε καινούρια πράγματα τα οποία μάλιστα οι παίκτες τα ακολουθούν με ενθουσιασμό. Ταυτόχρονα, όμως, η ομάδα πρέπει και να κερδίζει παιχνίδια. Ο συνδυασμός δεν είναι καθόλου εύκολος… Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πάρει το διπλό αν το τρίποντο του Νίκολς μόνος του από την γωνία στην λήξη της κανονικής περιόδου έβρισκε στόχο. Είχε προηγηθεί η μάλλον παράδοξη και προφανέστατα αφελής απόφαση της Εφές να μην κάνει φάουλ για να σταματήσει την επίθεση ενώ δεν είχε ούτε ένα μετά από δέκα λεπτά αγώνα από το 30 ως το 40!!! 

Αντί επιλόγου για το συγκεκριμένο ματς: Καλά τα λεφτά των Τούρκων, αλλά ακόμη και στον Μπερτομέου δεν πρέπει να έκανε καλή εντύπωση το άδειο γήπεδο. Κρίμα…Είναι φανερό ότι οι γείτονες δεν αγαπούν το μπάσκετ και η Εφές δεν έχει καταφέρει μετά από τόσα χρόνια να δημιουργήσει κοινό…

Ο Ολυμπιακός με την ήττα από τον ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ και τον τρόπο που έχασε απέκτησε ένα βίντεο που μπορεί να αποδειχθεί υπερπολύτιμο.  Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει δημιουργήσει ένα μπασκετικό …τανκ που ειδικά αυτή την χρονική στιγμή δείχνει άτρωτο! Με τέσσερις γκαρντ ικανούς να δημιουργήσουν και να σκοράρουν απέναντι σε οποιαδήποτε άμυνα, ημίψηλους που παίζουν το ίδιο καλά μέσα και έξω, ψηλούς που κυριαρχούν στην ρακέτα και παράλληλα το οικοδόμημα συνολικά αποπνέει υγεία και καλό κλίμα τόσο στον πάγκο όσο και στα αποδυτήρια.  
 
Από την μεριά του ο Ολυμπιακός προσπάθησε πολύ, δεν τα παράτησε ποτέ ακόμη και όταν η διαφορά ξέφυγε και με τον Πρίντεζη σε μεγάλη βραδιά κατάφερε να επιστρέψει στο τελευταίο πεντάλεπτο. Το ζήτημα για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο είναι ότι το μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα του στα αμέσως προηγούμενα παιχνίδια με το υψηλό τέμπο και το σκορ κοντά στους 100 πόντους.

Με την ΤΣΣΚΑ φάνηκε ότι  τα μεγάλα ματς παραμένουν μια διαφορετική κατάσταση στην Ευρωλίγκα. Μπορεί όταν παίζεις απέναντι στην Αρμάνι και την Μπασκόνια να βάζεις 95 πόντους, αλλά όταν ο αντίπαλος σου είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης θα πρέπει να ξεκινάς από την άμυνα και να μην είσαι προβλέψιμος στην επίθεση. 

Οι ερυθρόλευκοι –όπως και στο παρελθόν – ήταν και το βράδυ της Πέμπτης εξαρτημένοι επιθετικά από τον Βασίλη Σπανούλη. Οσο ο αρχηγός ήταν πάνω στο παρκέ τα πάντα περνούσαν από τα χέρια του στην επίθεση, κάνοντας ξεκάθαρη την αμυντική δουλειά των Ρώσων. Με τις αλλαγές σε όλα τα σκριν και τα μεγάλα κορμιά που διαθέτει η ΤΣΣΚΑ υποχρέωνε τον Σπανούλη να παίζει ένας εναντίον ενός με τους ψηλούς να τον περιμένουν κάτω από το καλάθι για να αλλοιώσουν το σουτ του, ενώ ταυτόχρονα μείωσαν την δημιουργία του… Τα άλλα όπλα του Ολυμπιακού (Γκριν, Λοτζέσκι) δεν εμφανίστηκαν. Μόνο ο Πρίντεζης βρήκε περιθώριο δράσης καθώς ο Ιτούδης έστελνε το  τεσσάρι του στις βοήθειες. 

Το κακό είναι πως όσο έπαιζε ο Βασίλης ήταν το ίδιο στοχευμένο το παιχνίδι και στην επίθεση της ΤΣΣΚΑ: Η μπάλα πήγαινε συνεχώς κοντά στο καλάθι στον παίκτη που μάρκαρε ο Σπανούλης σε μια προσπάθεια να τον φθείρει με φάουλ (γι΄αυτό βγήκε με πέντε στο 36) και να τον κουράσει! Το ίδιο έκανε ο Ιτούδης  και με τον Γκριν όταν χρησιμοποιήθηκε στην θέση του αρχηγού… 

Συμπέρασμα: Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βελτιώσει το επιθετικό του παιχνίδι παίζοντας ταυτόχρονα με τους Γκριν και Σπανούλη, ενώ είναι απαραίτητο να γίνει πιο σκληρός αμυντικά, αλλά και να έχει έτοιμες λύσεις όταν ο αντίπαλος σημαδεύει τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του. Χρόνος υπάρχει, ώστε να συνειδητοποιήσουν οι παίκτες ότι αν θέλουν να ανήκουν στο επίπεδο των ομάδων κορυφής οφείλουν να βρεθούν όλοι μαζί στην ίδια σελίδα στα συγκεκριμένα βράδια που θα αντιμετωπίζουν τις διάφορες …ΤΣΣΚΑ της Ευρωλίγκα…Το μόνος μου και όλοι σας δεν περνάει στα ματς που κρίνουν τίτλους.