Με δεμένο το κεφάλι εξαιτίας του τραυματισμού του, κράτησε τους «ερυθρόλευκους» μέσα στον τελικό χάρη στα γκολ του.
Την Κυριακή το βράδυ, στο «παγωμένο» Καραϊσκάκη ο Νταβίδ Φουστέρ θύμισε τον ʼγγλο φορ. Τι κι αν είχε δεχθεί κτύπημα -που θα ζήλευε μποξέρ- στο κεφάλι απ’ τον Μαρτσέλο Ντε Ολιβέρια. Τι κι αν του είχαν γίνει έξι ράμματα πάνω απ’ το μάτι. Τι και αν τα χείλη του ήταν πρησμένα.
Όταν ο Ολυμπιακός κέρδισε το πέναλτι στο πρώτο μέρος του αγώνα με τον Ατρόμητο, ο Ισπανός δεν επικαλέστηκε τον τραυματισμό του για να παραδώσει τη «σκυτάλη» του εκτελεστή στον Μιραλάς. Παρεμπιπτόντως, ο Βέλγος είχε προλάβει να τον ρωτήσει πως αισθάνεται.
Ο Φουστέρ με τεράστια ψυχικά αποθέματα, πήρε τη μπάλα, την έστησε στην άσπρη βούλα και ευστόχησε, ανοίγοντας το σκορ. Ήταν το πρώτο εντός έδρας εύστοχο πέναλτι για τους Πειραιώτες, καθώς είχαν προηγηθεί οι εκτελέσεις στην. εξέδρα απ’ τον Ιμπαγάσα και τον Ριέρα.
Αλλά ο Ισπανός δεν σταμάτησε εδώ. Με πρησμένο το πρόσωπο, πάλευε και μοχθούσε έως το τελευταίο λεπτό, έχοντας σωστές επιλογές σε όποια θέση και να ήταν (στον άξονα ή στην δεξιά πλευρά). Επιπλέον, τα μαρκαρίσματά του φανέρωναν πάθος και ενίοτε αυτοθυσία. Δικαίως, ψηφίστηκε ως ο πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα.
Να διευκρινίσουμε και κάτι ακόμη. Ο Βαλβέρδε τον τοποθετεί στον άξονα, πίσω απ’ τον φορ καθώς είναι πολύ χρήσιμος στην αμυντική λειτουργία, όταν ο Ολυμπιακός παίζει με έναν αμυντικό χαφ και τον Ιμπαγάσα. Αναμφίβολα, ο Φουστέρ δεν είναι ο παίκτης ο οποίος θα σηκώσει την εξέδρα στο πόδι με τις ενέργειές του. Αλλά η «βρώμικη» δουλειά του τον καθιστά υπέρ-απαραίτητο, δικαιώνοντας τον προπονητή του για την εμπιστοσύνη που του δείχνει.